Τα όσα ευτράπελα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες δεν πρέπει να εκπλήσσουν, όπως προσπαθούν να μας πείσουν τα κομματικά - συνδικαλιστικά και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Το «γρηγορόσημο» ή αλλιώς τα φακελάκια και τα λαδώματα, η ανεξέλεγκτη διόγκωση των ελλειμμάτων και του χρέους του Δημοσίου, η διατήρηση της επίσημης φτώχειας και της ανεργίας σε υψηλά επίπεδα (πάνω από 21% και 10% αντίστοιχα), η ακρίβεια και άλλα προβλήματα της «καθημερινότητας» δεν είναι φαινόμενα που προέκυψαν ξαφνικά. Πρόκειται για μακροχρόνιες ασθένειες και πληγές της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας - αναπόσπαστο στοιχείο του πολιτικοοικονομικού συστήματος της χώρας μας - από τις οποίες κάποιοι κερδίζουν και κάποιοι ζημιώνονται.

Αποτελεί δε κοινό μυστικό ότι οι συγκεκριμένες - και όχι μόνο - ασθένειες και πληγές της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, «βολεύουν» μια χαρά τα κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία και όλους εκείνους που στηρίζουν και υποστηρίζουν το συγκεκριμένο πολιτικό σύστημα. Ετσι εξηγείται και το γεγονός πως όποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα (ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ) βρίσκεται στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γίνεται «σταυροφόρος» κατά της διαφθοράς της διαπλοκής και άλλων παρόμοιων «ασθενειών» του συστήματος, βγάζοντας στη φόρα (με τη βοήθεια των φιλικά προσκείμενων μέσων ενημέρωσης) διάφορα μικρά ή μεγάλα πολιτικοοικονομικά σκάνδαλα, αναγκάζοντας το εκάστοτε κυβερνών κόμμα να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Στην ουσία, η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιμετωπίζει την κυβέρνηση, με τον ίδιο τρόπο που η ΝΔ αντιμετώπιζε - ως αξιωματική αντιπολίτευση - το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση. Του λόγου το αληθές, τεκμηριώνουν, τα εξής δύο - από τα πάμπολλα στα τελευταία 31 χρόνια - παραδείγματα. Πρώτον, η κατηγορία που διατύπωσε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ διά στόματος του εκπροσώπου Τύπου του Κινήματος Ν. Αθανασάκη - με αφορμή την προτροπή του υφυπουργού Οικονομικών Αδάμ Ρεγκούζα προς τους τελωνειακούς να περιορίσουν το «γρηγορόσημο - πως «η διαφθορά αποτελεί συνολικό πρόβλημα της κυβέρνησης»! Δεύτερον, η ...αφοπλιστική αντίδραση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και τότε πρωθυπουργού Α. Παπανδρέου «είπαμε να παίρνουμε ένα δωράκι, αλλά όχι και έτσι», όταν - στα μέσα της δεκαετίας του '80 - είχαν δει το φως της δημοσιότητας πληροφορίες ότι ο τότε «πράσινος» πρόεδρος της ΔΕΗ είχε εισπράξει «μίζα» 500 εκατ. δραχμών!

Κακά τα ψέματα. Η διαφθορά και η λεγόμενη διαπλοκή (παιδιά των οποίων είναι οι μίζες και τα λαδώματα, η φοροδιαφυγή, η αισχροκέρδεια κλπ.) δεν αντιμετωπίζονται με «εκκλήσεις» ή αφορισμούς και φραστικές αντιπαραθέσεις. Ούτε με τα όποια μέτρα διαφάνειας και ελέγχου. Οι ασθένειες αυτές, όπως και η ακρίβεια, η ανεργία, η φτώχεια, κλπ., αποτελούν συστατικά στοιχεία του πολιτικοοικονομικού συστήματος - του καπιταλιστικού - και επιτρέπουν στους κεφαλαιοκράτες να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους με την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων (αξιοποιώντας και την ανασφάλεια που γεννά η ανεργία, η ακρίβεια, η φτώχεια κλπ.). Και η θεραπεία είναι μόνο μία. Αγώνας και συντονισμός της πάλης των εργαζομένων και του λαού, μέχρι την ανατροπή της πολιτικής αυτής. Συγκρότηση Λαϊκής Συμμαχίας, ικανής να κατακτήσει την εξουσία και να βάλει τη δική της σφραγίδα στην πορεία της χώρας.