Οι εικόνες που αποκάλυψε χτες ο «Ρ» από τη χωματερή των Ανω Λιοσίων είναι ανατριχιαστικές για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύουν οι εργαζόμενοι. Ανθρωποι που παλεύουν καθημερινά με χιλιάδες τόνους σκουπιδιών χωρίς να ξέρουν τι τους ξημερώνει αύριο, αν θα πάθουν δύσπνοια, ερεθισμούς, πονοκεφάλους, ζαλάδες, μέχρι και ακόμα πιο σοβαρές ασθένειες. Ανθρωποι χωμένοι μέσα στα λύματα, στη λάσπη και τα σκουπίδια που κερδίζουν ένα - στην κυριολεξία - βρώμικο μεροκάματο.

Η απεργία αυτών των ανθρώπων βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και τρεις μέρες και είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα δούμε στις οθόνες μας εκείνες τις γνωστές εικόνες από τους συσσωρευμένους τόνους σκουπιδιών στους δρόμους της Αθήνας με το γνωστό μότο «φταίνε οι εργάτες που δεν τα μαζεύουν». Οπως επίσης θα δούμε και τους «αγανακτισμένους πολίτες» του Κολωνακίου αλλά και διάφορους πολιτικούς και τοπικούς παράγοντες να τους κατηγορούν ότι δε σκέφτονται την «υγεία του κόσμου» και τη θέτουν σε κίνδυνο. Ασχέτως βέβαια αν καθημερινά χιλιάδες άνθρωποι - μεταξύ των οποίων και μικρά παιδιά - στη Δυτική Αττική και το Θριάσιο αναπνέουν εδώ και χρόνια την μπόχα των σκουπιδιών που αναδίνεται από την πολιτική αναλγησία των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αλλά και όσων κάνουν κουμάντο στην ηγεσία της Αυτοδιοίκησης που απαρτίζεται από επιφανή στελέχη των δύο κομμάτων και του ΣΥΝ.

Για το τραγικό αδιέξοδο με τη διαχείριση των απορριμμάτων είναι γνωστό ότι ευθύνονται οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο για το γεγονός ότι δεν προχώρησαν τον περιφερειακό σχεδιασμό για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Τη δημιουργία δηλαδή και άλλων χώρων, τριών συνολικά, όπου θα οδηγούνται τα σκουπίδια. Αλλωστε, τα σκουπίδια είναι «χρυσός» και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που εξυπηρετούν αμφότεροι, επιχειρούν εδώ και χρόνια να πλασάρουν άλλες μεθόδους διαχείρισης απορριμμάτων όπως την καρκινογόνα καύση. Επιπλέον, είναι υπεύθυνοι γιατί προχωρούν σε έργα όπως ο βιολογικός καθαρισμός της Ψυττάλειας, χωρίς να υπάρχει κανένας απολύτως σχεδιασμός για την απόθεση της λάσπης. Προφανώς, βασική προτεραιότητα για τις κυβερνήσεις αποτελεί ο καθαρισμός της παραλίας του Σαρωνικού για να παραδοθεί, όπως πρέπει, στους επιχειρηματίες που θησαυρίζουν από την εμπορική της εκμετάλλευση. Την ίδια στιγμή, γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το εάν οι κάτοικοι των Ανω Λιοσίων - και όχι μόνο - εκτός από τα σκουπίδια θα αναπνέουν και ό,τι ζέχνουν οι τόνοι της λάσπης. Κι όλα αυτά, ελέω κάποιας δημοτικής αρχής που ενδιαφέρεται μόνο, για το... ανταποδοτικό όφελος από τη σκουπιδο-πλημμύρα.

Ο «γρίφος» των απορριμμάτων, όπως τον ονομάζουν, έχει τη λύση του. Νέοι χώροι για την ταφή των απορριμμάτων, ανακύκλωση, αποκατάσταση ανεξέλεγκτων χωματερών, άμεση υλοποίηση ενός σχεδιασμού για τα επικίνδυνα απόβλητα. Λύσεις που και το ΚΚΕ έθεσε για πολλοστή φορά, πριν λίγο καιρό, μπροστά στο διαρκές αδιέξοδο. Μόνο που για να προχωρήσεις σε μια τέτοια πολιτική, χρειάζεται προηγουμένως να έχεις επιλέξει ξεκάθαρα και ποια συμφέροντα εξυπηρετείς. Και γνωρίζουμε καλά ποια είναι η πολιτική που πετά στα σκουπίδια τα συμφέροντα των εργαζομένων και ποια όχι...