Τι δουλιά έχει το «πίστευε και μη ερεύνα», τι δουλιά έχει το θρησκευτικό δόγμα, όσο κι αν εκσυγχρονιστεί, με την επιστημονική αλήθεια...; Το παραπάνω ερώτημα προκύπτει εύλογα μετά την απόφαση της κυβέρνησης να εντάξει στην ανώτατη εκπαίδευση τις τέσσερις (ανώτερες μέχρι σήμερα) Εκκλησιαστικές Ακαδημίες που βρίσκονται σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα και Κρήτη.

Με το νομοσχέδιο για την εκκλησιαστική εκπαίδευση, που παρουσίασε χτες η υπουργός Παιδείας, Μ. Γιαννάκου, οι σχολές αυτές θα δίνουν πτυχία ισότιμα των πανεπιστημίων (!) έχοντας αντικείμενο εντελώς εχθρικό απέναντι στην επιστήμη. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο νομοσχέδιο, αποστολή των ακαδημιών θα είναι: «Να καταστήσουν τους φοιτητές τους κοινωνούς των αξιών της Ορθόδοξης πίστης», «να αναπτύξουν στους φοιτητές τους πνεύμα ενότητας, αγάπης, συνεργασίας, το οποίο αυτοί θα μεταλαμπαδεύσουν... με βασικό στόχο την ειρηνική και αρμονική συμβίωση τόσο σε εθνικό όσο και σε οικουμενικό επίπεδο».

Ετσι, παράλληλα με το Βατικανό και το πανεπιστήμιό του, που είναι επίσημα μέλη της διαδικασίας της Μπολόνια για την ευρωπαϊκή ανώτατη εκπαίδευση, παράλληλα με τις εξελίξεις στις ΗΠΑ, όπου προωθούνται ρυθμίσεις ακόμα και για κατάργηση της διδασκαλίας της θεωρίας του Δαρβίνου στα σχολεία γιατί, λέει, αντίκειται στη θρησκευτική πίστη, το ελληνικό υπουργείο Παιδείας εμφανίζεται να ακολουθεί κατά πόδας τις εξελίξεις της στροφής υπέρ του θρησκευτικού δόγματος στην εκπαίδευση.

Η αναβάθμιση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης (Ακαδημίες, εκκλησιαστικά σχολεία, ΙΕΚ, Σχολή Διακονίας, κ.ά.), που επιχειρείται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, δεν είναι νέο γεγονός, αφού το αστικό κράτος στη χώρα μας από το 1930 ακόμη ίδρυσε τις πρώτες εκκλησιαστικές σχολές και επένδυε σ' αυτόν τον τύπο εκπαίδευσης, για να επιμορφώσει τους παπάδες ώστε να παίζουν καλύτερα το ρόλο τους για την υποταγή των λαϊκών συνειδήσεων και την απορρόφηση των εκάστοτε κοινωνικών κραδασμών.

Τώρα, όμως, το θρησκευτικό δόγμα, οι δοξασίες και τα κηρύγματα υποταγής της Εκκλησίας ανάγονται σε επιστήμη! Και μπορεί να μοιάζει με «ανέκδοτο», αλλά, σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, οι σχολές αυτές θα διεξάγουν και «έρευνα» αντίστοιχη με την πανεπιστημιακή (!) χωρίς να έχουν όμως το δικαίωμα διοργάνωσης αυτοτελών μεταπτυχιακών προγραμμάτων.

Η υπουργός Παιδείας, μνημονεύοντας την ψευτο-«ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ, ισχυρίστηκε ότι στην τωρινή περίπτωση «ανωτατοποίησης» των εκκλησιαστικών σχολών έχει προβλεφτεί η εξασφάλιση των απαραίτητων «ακαδημαϊκών» χαρακτηριστικών (!), λες και ακαδημαϊκό χαρακτηριστικό είναι μόνο το αν θα έχουν διδακτορικά οι καθηγητές και δεν είναι βασικότερο ακαδημαϊκό χαρακτηριστικό το επιστημονικό αντικείμενο σπουδών και η δυνατότητα διεξαγωγής έρευνας που θα αναζητά την επιστημονική αλήθεια...

Η «ανωτατοποίηση» γίνεται με βάση το πρότυπο των ανώτατων στρατιωτικών σχολών και οι απόφοιτοί τους θα μπορούν να γίνουν κληρικοί και γενικότερα να εργαστούν στις δομές της Εκκλησίας, όχι όμως στη δημόσια εκπαίδευση ως θεολόγοι. Οι ενδιαφερόμενοι θα εισάγονται στις σχολές μέσω των πανελληνίων εξετάσεων, αλλά, όπως ισχύει μέχρι σήμερα, θα πρέπει να έχουν εξασφαλίσει μια συστατική επιστολή του επισκόπου της περιοχής τους και θα περνούν μια συνέντευξη στη σχολή για να ...ελεγχθεί το θρησκευτικό τους φρόνημα! Μάλλον, ο «έλεγχος κοινωνικών φρονημάτων», που είναι απαραίτητος στην ιεραρχία για την επιλογή των στελεχών της, αποτελεί για το υπουργείο Παιδείας ένα ακόμα ...«ακαδημαϊκό» χαρακτηριστικό!

Σε μια προσπάθεια δοκιμής μέτρων, που αργότερα είναι πιθανό να δούμε να εφαρμόζονται συνολικά στην ανώτατη εκπαίδευση, ορίζεται ότι οι σχολές δε θα έχουν Τμήματα (όπως έχουν σήμερα τα πανεπιστήμια), αλλά πιο «ευέλικτα» προγράμματα σπουδών. Αρχικά θα ξεκινήσουν όλες με το Πρόγραμμα Ιερατικών Σπουδών, αλλά στη συνέχεια μπορούν να φτιάξουν προγράμματα «Διοίκησης Εκκλησιαστικών Ιδρυμάτων», «Συντήρησης Εκκλησιαστικών Κειμηλίων», «Κοινωνικής Αλληλεγγύης»(!) κ.ά.

Είναι προφανές ότι το σύνολο των παραπάνω ρυθμίσεων υποβαθμίζουν το κύρος και αλλοτριώνουν το χαρακτήρα της ανώτατης εκπαίδευσης. Εξάλλου, και οι υπάρχουσες θεολογικές πανεπιστημιακές σχολές χρήζουν επαναπροσδιορισμού του περιεχομένου σπουδών, στην κατεύθυνση της θρησκειολογίας, προκειμένου να απαλλαχτούν από δόγματα και να προσεγγίσουν τα χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να έχει η ανώτατη εκπαίδευση.

Τη συνολική εποπτεία των τεσσάρων σχολών θα έχει το Ανώτατο Επιστημονικό Συμβούλιο, που θα απαρτίζεται από τον πρόεδρο και τρεις καθηγητές ανώτατης εκπαίδευσης (που θα ορίζει το υπουργείο Παιδείας) καθώς και τρεις εκπροσώπους της Εκκλησίας (οι δύο θα ορίζονται από την Εκκλησία της Ελλάδος και ο τρίτος από την Εκκλησία της Κρήτης).