Πέμπτη 22 Σεπτέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η «Ζίμενς»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορεί οι γερμανικές εκλογές να μην έβγαλαν καγκελάριο και νέα κυβέρνηση, αλλά το γεγονός αυτό δεν πτόησε τη διοίκηση της «Ζίμενς». Ετσι, μία μόλις μέρα μετά τις εκλογές, η μεγάλη γερμανική επιχείρηση ανακοίνωσε την απόφασή της, να προχωρήσει στη δραστική περικοπή 10.000 θέσεων εργασίας και θα βάλει λουκέτο στις 37 από τις 60 παραγωγικές μονάδες της στη Γερμανία. Στόχος της εταιρίας - σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση - είναι η μείωση των δαπανών, ώστε όλες οι δραστηριότητές της να επανέλθουν στα επιθυμητά επίπεδα κερδοφορίας.

Η σημασία του γεγονότος δεν περιορίζεται μόνο στην απόλυση και άλλων 10.000 εργατών, οι οποίοι θα προστεθούν στους ήδη υπάρχοντες εκατομμύρια ανέργους στη Γερμανία. Ερχεται, πρωτίστως, να υπογραμμίσει τα πραγματικά και κρίσιμα ερωτήματα, μπροστά στα οποία βρίσκονται η Γερμανία και ο γερμανικός λαός: Θα συνεχίσουν - με τον έναν ή άλλο τρόπο και μορφή - στη μέχρι σήμερα πορεία του ευρωμονοδρόμου και των αντιλαϊκών καπιταλιστικών διαρθρωτικών αλλαγών; Θα διατηρήσουν στη θέση του βασικού κινήτρου και μοχλού ανάπτυξης της χώρας τα επιχειρηματικά κέρδη; Θα παραμείνει η χώρα και η οικονομία της εγκλωβισμένη στη ζούγκλα της αγοράς και της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας; Οσο η απάντηση στα ερωτήματα αυτά θα είναι «ναι», δεν πρόκειται να υπάρξει διέξοδος προς όφελος του γερμανικού λαού.

Η «ανυπαρξία ... »

Συνέντευξη Τύπου με θέμα «Τα αδιέξοδα της 18μηνης ανυπαρξίας πολιτικής της ΝΔ στην Ακτοπλοΐα » έδωσαν προχτές οι αρμόδιοι του αντίστοιχου Τομέα του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ. Κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, από τον τίτλο και μόνο της συνέντευξης, τα προβλήματα της ακτοπλοΐας και όλα όσα έγιναν το καλοκαίρι - σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ - οφείλονται στην «ανυπαρξία πολιτικής της ΝΔ». Ετσι βαφτίζει το ΠΑΣΟΚ το γεγονός πως η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει στην ίδια πορεία με τη δική του κυβέρνηση. Ετσι, επίσης, βγάζει λάδι την κοινή τους πολιτική «απελευθέρωσης» της ακτοπλοΐας και της πολύμορφης ενίσχυσης των εφοπλιστών, η οποία πρωτίστως ευθύνεται για τα σημερινά προβλήματα.

Κατά τ' άλλα, οι φιλικές στην αξιωματική αντιπολίτευση εφημερίδες συνεχίζουν την επιχείρηση φιλοτέχνησης ενός εικονικού ΠΑΣΟΚ, το οποίο διαθέτει μια «ριζικά διαφορετική πολιτική απ' αυτή της κυβέρνησης»...

Το «θέμα»

Η ανάγκη συνέχισης της λειτουργίας της «Ολυμπιακής» ήταν το θέμα της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε προχτές ο Σύνδεσμος των τουριστικών γραφείων που βρίσκονται στην Ελλάδα. Ανάμεσα στα άλλα, ο πρόεδρός του Γ. Ευαγγέλου επισήμανε ότι παρά τις αντιξοότητες, εάν έδιναν στην εταιρία τα λεφτά που της οφείλουν, θα μπορούσε να πληρώσει και το πρόστιμο της ΕΕ και να συνεχίσει τη λειτουργία της.

Η ερώτηση που ακολούθησε από δημοσιογράφο ήταν πόσα είναι αυτά τα λεφτά και η απάντηση ήταν ότι δεν είναι... γνωστό! Στο ακροατήριο, όμως, βρισκόταν και ο γνωστός από τις επισημάνσεις του για τα χρηματοοικονομικά της «Ολυμπιακής», καθηγητής Γ. Λαϊνός, που προσφέρθηκε να διαφωτίσει τους παρευρισκόμενους περί του ύψους των χρεών. Κι αφού το έκανε, ο πρόεδρος του Συνδέσμου τον ευχαρίστησε για την παρέμβαση και τις πληροφορίες του, καταλήγοντας ότι «δεν είναι αυτό το θέμα μας»..!

Ποιο ακριβώς ήταν το «θέμα» είχε αναφερθεί λίγο νωρίτερα: Η συνέχιση της λειτουργίας της «Ολυμπιακής» ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς και με μια μικρή συμμετοχή στο νέο σχήμα των τουριστικών πρακτόρων...

«Λάδι» η πολιτική περικοπών

Πού και πού, μέχρι προ τινος, έβγαζαν καμιά εθιμοτυπικού χαρακτήρα ανακοίνωση οι συνδικαλιστικές οργανώσεις στο χώρο των αναπήρων - όπου κατά βάση οι ηγεσίες τους ποδηγετούνται απ' το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, καθώς το απαιτούν οι... αντιπολιτευτικές ανάγκες, έχουν μετατραπεί σε εκδοτήρια ανακοινώσεων.

«Φωτιά πήρε» η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες για τις καθυστερήσεις των επιδομάτων στα ΑμΕΑ ή ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών γιατί το ΙΚΑ δε δίνει το επίδομα της απόλυτης αναπηρίας στους τυφλούς συνταξιούχους του Ιδρύματος, όπως προβλέπει ο νόμος 3232/2004 (άρθρο 5).

Ασφαλώς και δεν πρέπει να καθυστερούν τα επιδόματα και πρέπει να δίνονται στους τυφλούς. Πρέπει όμως να 'ναι επιδόματα που να καλύπτουν τις ανάγκες κι όχι ψίχουλα κοροϊδίας και, κυρίως, πρέπει να τα δίνει το κράτος. Αλλιώς, η διεκδίκησή τους από άλλες πηγές (πχ. ασφαλιστικά ταμεία) προωθεί τη λογική της διάσπασης στο χώρο και πολύ περισσότερο «βγάζει λάδι» την κυρίαρχη πολιτική - είτε αυτή ασκείται απ' το ΠΑΣΟΚ είτε απ' τη ΝΔ - της περικοπής των κοινωνικών δαπανών και της μετάθεσης των βαρών στα ασφαλιστικά ταμεία.

Προκαλούν εργαζόμενους και άνεργους

H κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της βάλθηκαν τις τελευταίες μέρες να μας πείσουν ότι οι άνεργοι είναι - ούτε λίγο, ούτε πολύ - τεμπέληδες (!). Στήνουν, μάλιστα, και την ανάλογη εικόνα μέσα από τα ΜΜΕ. Παρουσιάζονται στοιχεία που από τη μία δείχνουν τα μεγάλα ποσοστά ανεργίας στους νομούς της Μακεδονίας και της Θράκης και από την άλλη την είσοδο χιλιάδων οικονομικών μεταναστών, που έρχονται στην περιοχή να απασχοληθούν στις γεωργικές ασχολίες τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι νέοι, λένε στα ρεπορτάζ τους, προτιμούν να είναι άνεργοι και να κάθονται στις καφετέριες, παρά να πάνε να δουλέψουν στο χωράφι.

Οι άνεργοι, λένε, δεν είναι θύματα του ίδιου του εκμεταλλευτικού συστήματος, αλλά ...τεμπέληδες και αυτόχειρες. Η απαίτηση για σταθερή δουλιά με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με μισθό που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες, προβάλλεται ως εξωπραγματική. Αν, λοιπόν, δε θέλεις σήμερα να σε ονομάζουν τεμπέλη, πρέπει να σκύβεις το κεφάλι και να δηλώνεις ευχαριστημένος που μπορείς ακόμη να βρεις δουλιά στο χωράφι, για ένα μήνα, στην οποία θα απασχολείσαι από νύχτα σε νύχτα, με 25 και 30 ευρώ μεροκάματο, χωρίς ασφάλιση. Γιατί και οι φτωχομεσαίοι αγρότες, ως εποχιακοί «εργοδότες», δεν έχουν τη δυνατότητα για τίποτε παραπάνω.

Ετσι, λοιπόν, οι βιομηχανικοί εργάτες - άνεργοι της ΤΡΙΚΟΛΑΝ που τσακίστηκαν 25 και 30 χρόνια στη δουλιά, για να πλουτίζει ο Λαναράς και ο κάθε Λαναράς, αντί να διεκδικούν σταθερή δουλιά και μέτρα προστασίας των ανέργων, θα πρέπει σήμερα να πάρουν το δρόμο για το χωράφι. Και αύριο όπου αλλού τους ξημερώσει, αν τους ξημερώσει. Το ίδιο και ο νέος που έβγαλε τα μάτια του στα θρανία και οι γονείς του πλήρωσαν μια περιουσία στα φροντιστήρια, για να πάρει ένα πτυχίο.

Καλό το παραμύθι, βολεύει την πολιτική τους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ). Ιδιαίτερα τώρα που στη Νάουσα, στη Θεσσαλονίκη και τον Εβρο, ο Λαναράς ετοιμάζει εκατοντάδες ακόμη απολύσεις, ενώ καθημερινά, σε ολόκληρη τη Μακεδονία και τη Θράκη, σε όλη τη χώρα κλείνουν οι επιχειρήσεις η μία μετά την άλλη. Τους χρειάζεται αυτή η εικόνα, για να καλύψουν τη βαθιά αντεργατική πολιτική τους, που μέρα με τη μέρα γεννά ολοένα και περισσότερους άνεργους. Για να επιβάλουν ευκολότερα τη μερική, ανασφάλιστη και «μαύρη» εργασία, τις εργασιακές σχέσεις - λάστιχο. Για να εξασφαλίσουν κι άλλα κέρδη στους βιομήχανους και τη μεγαλοεργοδοσία, δηλαδή τ' αφεντικά τους.

Δεν τους φτάνει ο ιδρώτας μας θέλουν να τσακίσουν και την αξιοπρέπειά μας. Δε θα τους περάσει. Οι εργάτες και οι άνεργοι της Νάουσας βρίσκονται στο δρόμο και μας προσκαλούν να βαδίσουμε μαζί: Εργάτες, υπάλληλοι, αγρότες, ΕΒΕ, φοιτητές και σπουδαστές. Το δρόμο του αγώνα, της σύγκρουσης και ρήξης, με την πολιτική που εξυπηρετεί την πλουτοκρατία και μας θέλει εξαθλιωμένους και υποταγμένους στις απαιτήσεις της. Διεκδικούμε ό,τι μας ανήκει. Τον πλούτο που παράγουμε και μας τον κλέβουν. Το μέλλον που μας πρέπει.


Αννα ΑΝΑΝΙΑΔΟΥ

Τα ... αναγνωρισμένα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΑ χρόνια, η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ θα εξασφάλιζε αυτομάτως και τη δίκαιη επίλυση του Κυπριακού. Τουλάχιστον, έτσι έλεγαν οι θερμοί θιασώτες της πολιτικής εγκλωβισμού της Κύπρου στην ευρωένωση.

Τελικά, η περίοδος ένταξης της Κύπρου «συνέπεσε» με την ιμπεριαλιστική επιχείρηση επιβολής του «σχεδίου Ανάν» στον κυπριακό λαό και, μάλιστα, με το Διευθυντήριο της ευρωένωσης να παίζει το γνωστό σε όλους απαράδεκτο - τουλάχιστον - ρόλο...

Τα αποκαλυπτήρια των ευρωαυταπατών ήταν ...εκκωφαντικά, αλλά πού να βάλουν μυαλό οι οπαδοί του ευρωμονόδρομου. Γρήγορα, ξεκίνησαν το νέο παραμύθι, περί των νέων δυνατοτήτων και των νέων προοπτικών επίλυσης του Κυπριακού, που προσφέρει η ένταξη της Κύπρου στη «μεγάλη οικογένεια» της Ευρώπης.

Τούτη τη φορά, η κρίσιμη στιγμή βρισκόταν στην απόφαση, περί έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ΕΕ και Τουρκίας. Δεν μπορεί να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις της Αγκυρας με την ΕΕ και, επομένως, με κάθε χώρα - μέλος χωριστά - έλεγαν - εάν δεν προηγηθεί η αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Αγκυρα.

Τα αποτελέσματα και αυτής της «κρίσιμης στιγμής» είναι, ήδη, γνωστά σε όλους. Και μπορεί ο καθένας να τα ερμηνεύει κατά το δοκούν, αλλά το πλέον σίγουρο και αδιαμφισβήτητο είναι ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις ξεκινούν στις 3 Οκτώβρη και δεν πρόκειται να προηγηθεί καμιά αναγνώριση. Οπως είναι σίγουρο ότι κάποιο νέο παραμύθι θα βρουν και θα λένε οι πάντα αμετανόητοι οπαδοί του ευρωμονόδρομου...

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, όταν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος διαβεβαίωνε, χτες, ότι δεν πρόκειται να ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΔΑΠ, εννοούσε πως δε θα περάσει ολοκληρωτικά σε χέρια κεφαλαιοκρατών.

Ετσι και αλλιώς, η επιχείρηση λειτουργεί εδώ και καιρό με «ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια», έχει εισαχθεί στο Χρηματιστήριο και έχει, ήδη, «μετοχοποιηθεί» κατά 39%, από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλλωστε, μπορεί μια χαρά να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, παρότι το 51% των μετοχών της θα βρίσκεται στα χέρια του καπιταλιστικού κράτους.

Ο «πόλεμος» της ΔΕΗ

Γρηγοριάδης Κώστας

Εντάξει, τέτοια φαινόμενα δεν έρχονται κάθε μέρα στη δημοσιότητα. Τούτο, όμως, δε σημαίνει ότι δε συμβαίνουν και, πολύ περισσότερο, ότι είναι πρωτοφανή και περίεργα. Για τον «πόλεμο», που έχει ξεσπάσει μεταξύ προέδρου και μελών του ΔΣ της ΔΕΗ μιλάμε. Εναν «πόλεμο», που αντανακλά τον συνεχώς εντεινόμενο ανταγωνισμό μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, καθώς ο τομέας της ηλεκτρικής ενέργειας προχωρά στο τελευταίο στάδιο της «απελευθέρωσης» και η ΔΕΗ καλείται να «προσαρμοστεί» αναλόγως, εκτελώντας ταυτόχρονα ένα γιγάντιο επενδυτικό πρόγραμμα. Εναν «πόλεμο», στον οποίο έσπευσαν όλοι να πάρουν μέρος, από την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, μέχρι εφημερίδες και ΜΜΕ, τασσόμενοι είτε με τους μεν, είτε με τους δε.

Βλέπετε, από τη μια, πρόκειται για τεράστια ποσά και αντίστοιχα μεγάλα συμφέροντα, με το ανάλογο ενδιαφέρον κι από την άλλη, μπορεί να συμφωνούν όλοι τους - και συμφωνούν - στην πολιτική της «απελευθέρωσης» και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της πλουτοκρατίας συνολικά, αλλά διαφωνούν στις «μοιρασιές». Αυτή είναι η ουσία του «πολέμου» στη ΔΕΗ και όλα όσα λέγονται, περί «αρρυθμιών», «δυσλειτουργιών», «εξασφάλισης της διαφάνειας», «αδυναμίας διαχείρισης» κλπ., κλπ., είναι... άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε και επιχειρούν να αποκρύψουν το μεγάλο «αλισβερίσι» που γίνεται πάνω στον παραγόμενο από τους εργαζόμενους πλούτο της χώρας.

Παιδεία και ... «ανταγωνιστικότητα»!

Συνέβη κι αυτό. Η κυβέρνηση της ΝΔ - με κοινή απόφαση των υπουργών Εθνικής Παιδείας και Ανάπτυξης Μ. Γιαννάκου και Δ. Σιούφα - αποφάσισε να πραγματοποιήσει «Πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό με θέμα την ανταγωνιστικότητα» στους μαθητές της Β΄ Λυκείου σε όλη τη χώρα! Με απλά λόγια, δηλαδή, η κυβέρνηση Καραμανλή, έχοντας λανσάρει την πολιτική ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και τα αντιλαϊκά μέτρα, σαν κάτι καλό για τους εργαζόμενους και το λαό, θέλει να χειραγωγήσει στην ίδια λογική και τους μαθητές, χρησιμοποιώντας σαν μοχλό την εκπαίδευση και προσφέροντας ως δόλωμα χρηματικά έπαθλα και βραβεία.

Ετσι, οι μαθητές της Β΄ Λυκείου θα κληθούν να επιχειρηματολογήσουν και να υπερασπιστούν το κυνηγητό των επιχειρηματικών κερδών, την εντεινόμενη εκμετάλλευση και ξεζούμισμα των εργαζομένων, την υποταγή της Παιδείας στα επιχειρηματικά συμφέροντα, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και επιχειρήσεων, τους νόμους της αγοράς - ζούγκλας (π.χ. «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό», «ο θάνατός σου, η ζωή μου»), κλπ., κλπ. Και όχι μόνον, αφού θα κληθούν να υποστηρίξουν ότι όλ' αυτά είναι προς το συμφέρον όλων, άρα των ίδιων και των γονιών τους. Περιττό, βέβαια, να σημειώσουμε πόσο αρνητική και επιζήμια είναι η συμβολή όλων αυτών στη διαπαιδαγώγηση και διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων ανθρώπων. Στο κρίσιμο αυτό θέμα, όμως, έχουν καθοριστικό ρόλο οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί, γενικότερα το εργατικό και μαζικό κίνημα, που έχουν χρέος να πάρουν θέση.

Μια απ' τα ίδια...

Η στήλη το έχει σημειώσει αρκετές φορές. Τα φαινόμενα της ρουσφετολογίας, των πελατειακών σχέσεων και της κάθε λογής «διαπλοκής» αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία μιας κυβέρνησης κι ενός κράτους, που εξυπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Για τις χεροπιαστές αποδείξεις των παραπάνω, δίνουμε το λόγο σε χτεσινό ρεπορτάζ της φιλοκυβερνητικής «Καθημερινής»:

«Σε αναδιάταξη των ίδιων δυνάμεων εξελίσσεται τελικά η πολυδιαφημισμένη αναδιοργάνωση του ΟΤΕ, που θα στόχευε στον δραστικό περιορισμό των θέσεων ευθύνης και των πάσης φύσεως επιδομάτων και παροχών, που επί χρόνια εκτινάσσουν το λειτουργικό κόστος του Οργανισμού.

Τελικά, όπως προκύπτει από το νέο οργανωτικό σχήμα, οι 1.500 αξιωματούχοι κάθε βαθμίδας, που αντιστοιχούσαν σε προσωπικό 16.000 ατόμων, περιορίζονται μόνο κατά 100, καθώς για τον ΟΤΕ των 12.000 εργαζομένων (μετά την εθελουσία) περιγράφονται και αυτή τη στιγμή στελεχώνονται 1.400 θέσεις ευθύνης!..

...Στην πραγματικότητα, οι γενικοί διευθυντές του ΟΤΕ, σε πολλούς από τους οποίους επιμερίζονται οι βαριές ευθύνες, όχι μόνο της πτωτικής πορείας των κερδών του, αλλά μομφές κακοδιαχείρισης και διαπλοκής, αυτήν τη στιγμή συγκροτούν κατά την κρίση τους νέα "βασίλεια" με επιλεγμένους "πραιτοριανούς". Από τις επιλογές λείπει και πάλι η αξιοκρατία, καθώς δεσπόζοντα χαρακτηριστικά είναι η "αποδοχή" από τον γενικό διευθυντή, η λογική της "κλειστής" ομάδας, ο "δάκτυλος" των προμηθευτών, ολίγες ισορροπίες με το κόμμα και κάθε τι άσχετο με το αναγκαίο για τον ΟΤΕ...».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Με πυξίδα τον ΟΤΕ...

Δεν περιμέναμε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να μάθουμε ότι, μετά τον ΟΤΕ, και με πυξίδα τον ΟΤΕ, η κυβέρνηση σχεδιάζει την προώθηση νέων ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις και στις υπόλοιπες πρώην ΔΕΚΟ. Μας είχαν προϊδεάσει για μια τέτοια εξέλιξη τα κυβερνητικά «παπαγαλάκια» από το καλοκαίρι ακόμα, όταν ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ υπέγραψαν την επαίσχυντη συμφωνία, η οποία υποθηκεύει το εργασιακό μέλλον των παιδιών τους... Σειρά, επομένως, έχουν η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, ο ΟΣΕ, στη συνέχεια τα ΕΛΠΕ, οι αστικές συγκοινωνίες και ο χώρος των εργαζομένων στις πολεμικές βιομηχανίες της χώρας (ΕΑΒ, ΕΛΒΟ, ΕΒΟ).

Το κρίσιμο ερώτημα, στην προκειμένη περίπτωση, είναι σε τι αποσκοπεί η κυβέρνηση της ΝΔ με την επιχειρούμενη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στις πρώην ΔΕΚΟ. Ποιο είναι το τελικό διακύβευμα; Δε χρειάζεται πολλή σκέψη, για να καταλάβει κανείς ότι οι σχεδιαζόμενες εργασιακές ανατροπές δεν είναι παρά το πρώτο βήμα, στην πορεία της πλήρους ιδιωτικοποίησης των συγκεκριμένων επιχειρήσεων. Αίτημα, το οποίο η αστική τάξη της χώρας, αλλά και οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, είχαν θέσει από την περίοδο ακόμα του ΠΑΣΟΚ. «Δεν αρκούν πλέον οι μετοχοποιήσεις στις ΔΕΚΟ», ισχυρίζονταν. «Η πολιτική αυτή (της εισόδου ιδιωτικού κεφαλαίου μέσω των μετοχοποιήσεων) δεν είναι πλέον αρκετή. Οι σημερινές συνθήκες, που διαμορφώνονται από την παγκοσμιοποιημένη οικονομία, απαιτούν την παράδοση των διοικήσεών τους σε ιδιώτες». Απλά και σταράτα λόγια. Το συλλογικό αυτό αίτημα της αστικής τάξης, το επαναλαμβάνει και το ΔΝΤ, με το προσχέδιο της έκθεσής του, όπου επισημαίνει: «Ωστόσο, θέτοντας τη λειτουργία των ΔΕΚΟ σε πιο επιχειρηματική βάση, θα πρέπει σε πολλές περιπτώσεις να θεωρηθεί σαν ένα πρώτο βήμα για την τελική ιδιωτικοποίησή τους». Αίτημα, το οποίο αποδέχτηκε περιχαρής ο κ. Αλογοσκούφης, ο οποίος, παρουσιάζοντας την ίδια έκθεση την προηγούμενη Τρίτη, ανέφερε: «Για ορισμένες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο, η κυβέρνηση έχει ως στόχο την ιδιωτικοποίηση, αλλού θεωρούμε ότι θα πρέπει να λειτουργήσει ένα μεικτό σχήμα, με τη συμμετοχή του δημόσιου τομέα». Οι τελευταίες απλώς δεν είναι ακόμα έτοιμες... Πρέπει πρώτα να «εξυγιανθούν»!

Εχει ιδιαίτερη σημασία να επισημάνουμε ότι οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί προωθούνται μέσα σε ένα περιβάλλον πλήρους εκφυλισμού του κυβερνητικού συνδικαλισμού, όχι μόνο στους χώρους αυτούς, αλλά και γενικότερα. Φαινόμενο, το οποίο έλαβε πλήρη εξέλιξη στην περίοδο του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για τους συνδικαλιστές, που το 1996 πρωτοστάτησαν για την προώθηση του «εκσυγχρονιστικού» εγχειρήματος του ελληνικού καπιταλισμού με την άνευ όρων στήριξη των κυβερνήσεων Σημίτη. Είναι ακριβώς τα πρόσωπα εκείνα, που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία κατασταλτικών μηχανισμών μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, τα ίδια πρόσωπα που «κοσμούν» σήμερα τα ηγετικά κλιμάκια της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και μεγάλων Ομοσπονδιών, κυρίως στις πρώην ΔΕΚΟ. Αυτό που έγινε στον ΟΤΕ δεν ήταν παρά η φυσιολογική κατάληξη πλήρως αλλοτριωμένων συνειδήσεων.

Η κατάσταση αυτή ασφαλώς και δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα. Ανοίγει, όμως, διάπλατα το δρόμο στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, για γενικευμένη αντεπίθεση. Η οποία, μαζί με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, θα συμπαρασύρει και το συνδικαλιστικό οχετό, που πνίγει σήμερα τις όποιες αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, την ενεργητική, μαζική, ταξική έκφραση της δυσαρέσκειας των λαϊκών στρωμάτων.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ