Οπως οι καλλιτέχνες, ηθοποιοί, τραγουδιστές, τα διάφορα θέατρα, έχουν τα ρεπερτόριά τους και τα δραματολόγιά τους, έτσι και οι ισχυροί (οι επαγγελματίες και οι σκακιστές που παίζουν 80-100 παρτίδες το χρόνο), σκακιστές πρέπει να έχουν το δικό τους σκακιστικό ρεπερτόριο. Οι παρτίδες που παίζει ο «Χ» ισχυρός παίκτης σε ένα τουρνουά, δεν είναι όλες ίδιες. Η ποικιλία των αμυντικών ή επιθετικών ανοιγμάτων που διαλέγει εξαρτάται από τη σοβαρότητα και τη δυναμικότητα, καθώς και από το σημείο που βρίσκεται το τουρνουά και ποιους στόχους επιδιώκει ο σκακιστής.

Υπάρχουν παρτίδες που ανάλογα με το αποτέλεσμά τους, ο παίχτης θα διεκδικήσει ένα πρωτάθλημα, την απόκτηση μιας νόρμας για ανώτερο τίτλο ή μια καλύτερη θέση στη γενική βαθμολογία. Κατά συνέπεια η παρτίδα που θα διαλέξει πρέπει να είναι τελείως διαφορετική από τις προηγούμενες. Σε τόσο μεγάλης σημασίας παρτίδα, έχουν στηριχτεί επάνω της πολλές ελπίδες και προσδοκίες. Ακριβώς γι' αυτό το λόγο, ο παίχτης που θα παίξει αυτή την κρίσιμη παρτίδα, πρέπει να έχει προετοιμαστεί - να προπαρασκευαστεί, θα λέγαμε ακριβολογώντας - πολύ καλά, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει την ψυχολογική πίεση και τη διαφοροποίηση του νευρικού του συστήματος. Η αλλαγή της ψυχολογικής και νευρικής κατάστασης του παίχτη έχει αρχίσει να τον επηρεάζει από πολλές ώρες πριν. Επίσης, αν το νευρικό σύστημα είναι και λίγο αδύνατο, τότε πρέπει να αποβάλει κάθε σκέψη για το αποτέλεσμα και να παίξει ήρεμα και σχεδόν αδιάφορα.

Πολύ δυνατός σε κρίσιμα παιχνίδια ήταν ο μεγάλος Μιχ. Μποτβίνικ. Στο διάγραμμα παίζει με τον επίσης παγκόσμιο πρωταθλητή, τον συμπατριώτη του Ρώσο GM Βασ. Σμισλόβ. Πώς κέρδισε; Παίζουν τα λευκά.