Το βαριανάθεμα της χαροκαμένης γυναίκας σ' αυτούς που μέσα σε μια νύχτα, τη νύχτα της 26ης Σεπτέμβρη του 2000, της έστειλαν στον τάφο τον άντρα και το μοναχοπαίδι της και, ταυτόχρονα, εκείνο το αναπάντητο και γεμάτο πόνο «γιατί», «γιατί να μου το κάνουν αυτό;» «λύγισαν» χτες την πολυαίθουσα του Εφετείου Αθηνών όπου διεξάγεται η δίκη για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που διέπραξαν οι εφοπλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι: Το ναυάγιο του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ», που έκοψε το νήμα της ζωής 81 ανθρώπων και βούλιαξε στο πένθος το πανελλήνιο.

Η κατάθεση της μαυροντυμένης 40χρονης Καστανιάς Καπάρου ήταν «γροθιά» στο στομάχι. «Εχασα τον άντρα μου, ένα παλικάρι 40 ετών τότε, και το γιο μου πεντέμισι». Αμέσως μετά την πρόσκρουση, το ζευγάρι ανέβηκε στην αριστερή πλευρά της πρύμνης. «Με το ένα χέρι είχα αγκαλιά ένα στύλο σιδερένιο και με το άλλο το παιδί μου. Ηταν πολύ τρομοκρατημένο και προσπαθούσα συνεχώς να το καθησυχάσω». Στη συνέχεια, το παιδί, το πήρε ο πατέρας. Οταν το πλοίο είχε αρχίσει να βουλιάζει, βούτηξαν πατέρας και παιδί στη θάλασσα. Το αγόρι φορούσε σωσίβιο για μεγάλους, «πολυτέλεια εκείνες τις στιγμές να αναζητήσουμε παιδικό», είπε. Η ίδια, καθώς γλίστρησε λόγω της μεγάλης κλίσης του πλοίου, χτύπησε σε παγκάκι του πλοίου, «άλλοι - σημείωσε - χτυπούσαν στα ρέλια».

Οταν η οικογένεια βρέθηκε στη θάλασσα, ταυτόχρονα, έχασε και ο ένας τον άλλον. «Φώναζα με όλη μου τη δύναμη τα ονόματά τους, δεν μπόρεσα να ακούσω απάντηση». Η γυναίκα σώθηκε τελικά από ένα καΐκι. «Την άλλη μέρα το πρωί έφεραν στο σπίτι τον άντρα μου και το μεσημέρι τον γιο μου. Δύο φέρετρα μέσα στο σπίτι μου το ένα δίπλα στο άλλο. Η ζωή μου τέλειωσε από τότε». «Πώς να συγχωρήσω αυτούς που έπνιξαν ένα παιδί απροστάτευτο;», τονίζοντας ότι «πιο πολύ από όλους φταίει η πλοιοκτήτρια εταιρία».

Συγκλονιστική ήταν και η κατάθεση της Παρασκευής Υφαντή. Η μάρτυρας ταξίδευε συχνά με το συγκεκριμένο καράβι και ως «ΓΚΟΛΝΤΕΝ ΒΕΡΓΙΝΑ» που ήταν η προηγούμενη ονομασία του. Οπως είπε, οι υδατοστεγείς θύρες, όσες φορές είχε ταξιδέψει, ήταν πάντα ανοιχτές. «Είχε κόσμο κάτω από το γκαράζ, καμπίνες. Και οι υδατοστεγείς πόρτες ήταν ανοιχτές για να μπορεί να περνάει. Εγώ είχα κοιμηθεί σε τέτοια καμπίνα και είδα». «Ο Κληρονόμος και ο Βικάτος (σ.σ. εκπρόσωποι και μεγαλομέτοχοι της πλοιοκτήτριας εταιρίας MFD τότε και Hellenic Seaway σήμερα) είναι οι υπεύθυνοι. Και δεν είπαν ούτε ένα συγνώμη, ούτε έδωσαν κάποια συνδρομή στους ανθρώπους».

Οσον αφορά στην κατάσταση του πλοίου, παραστατικότατος ήταν και ο μάρτυρας Αναστάσιος Προβής: «Δε μου είχε δώσει την εντύπωση ότι ήταν αξιόπλοο. Ηταν γερασμένο, ήταν σαν τα παλιά σπίτια που έχουν ξεφτίσει από το χρόνο, όμως έχουν καλές ταπετσαρίες και μοκέτες»...