Οι μαθητές, το πιο ευαίσθητο και ευάλωτο κομμάτι του πληθυσμού στα ναρκωτικά μένουν στο απυρόβλητο της πρόληψης λόγω... αμέλειας. Αυτή είναι η παραδοχή του Χρήστου Γιαννάκη, προέδρου του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ), κατά τη διάρκεια χτεσινής συνέντευξης Τύπου, με θέμα: «9 χρόνια πρόληψης της χρήσης ουσιών στην Ελλάδα».

Συγκεκριμένα, ο Χρ. Γιαννάκης είπε: «Το Μνημόνιο Συνεργασίας με το υπουργείο Παιδείας δε λειτούργησε λόγω αμέλειας, άλλοι λόγοι δεν υπήρχαν. Οι περισσότερες δράσεις που αφορούν την καθολική πρόληψη πραγματοποιήθηκαν με αρκετά μεγάλες δυσκολίες. Οι παρεμβάσεις στα σχολεία έγιναν χωρίς να έχει λειτουργήσει το Μνημόνιο Συνεργασίας του ΟΚΑΝΑ με το υπουργείο Παιδείας, επί τη βάσει εκατέρωθεν πρωτοβουλιών σε τοπικό επίπεδο, με μοναδικό κριτήριο την κατανόηση της αναγκαιότητας της ενημέρωσης, ενώ το Μνημόνιο Συνεργασίας του ΟΚΑΝΑ με το υπουργείο Εθνικής Αμυνας λειτούργησε μέχρι το Μάρτιο του 2004». Ενώ συμπλήρωσε ότι το έργο των Κέντρων Πρόληψης δεν είναι δυνατόν να υποκατασταθούν σ' αυτή τη φάση από τους εκπαιδευτικούς.

Ωστόσο, δε φτάνει που το δίκτυο για τα Κέντρα Πρόληψης (82) που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πριν μια δεκαετία περίπου δεν ολοκληρώθηκε, αλλά και τα ήδη υπάρχοντα (64) «αιμορραγούν». «Η αιμορραγία των Κέντρων Πρόληψης πρέπει να σταματήσει και να ενισχύσουμε το ρόλο τους». Ομως οι λέξεις - κλειδιά που κυριάρχησαν στη χτεσινή συνέντευξη ήταν «αξιολόγηση» και «εποπτεία», προκειμένου να «νοικοκυρευτούν» τα Κέντρα Πρόληψης. Ουσιαστικά, πρόκειται για την παγίδα που στήνει η ΕΕ τόσο στον τομέα της τοξικοεξάρτησης, όσο και στην εκπαίδευση. «Σε πανελλαδικό επίπεδο δεν έχει γίνει αξιολόγηση και είναι κάτι που το ζητούν και τα Κέντρα και η ΕΕ», είπε χαρακτηριστικά ο Χρ. Γιαννάκης.

Συνολικά, οι δράσεις των Κέντρων Πρόληψης απευθύνθηκαν σε 107.400 άτομα. Στο μαθητικό πληθυσμό, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση το σύνολο των ωφεληθέντων (δάσκαλοι, νηπιαγωγοί και μαθητές) είναι 11.400 άτομα, ενώ στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση το σύνολο των ωφεληθέντων είναι 10.400 άτομα. Ακόμη, σε 13.400 γονείς και μονογονεϊκές οικογένειες, σε 14.800 εφήβους, σε 1.400 άτομα των ενόπλων δυνάμεων, σε 12.000 άτομα που προέρχονται απ' την αστυνομία, ΜΜΕ, φοιτητές, επαγγελματίες υγείας και άλλα.