Η δημιουργία «πολιτιστικού και τουριστικού πακέτου»(!) - ο όρος είναι του ΥΠΠΟ - ήταν ο στόχος της υψηλόβαθμης διακρατικής συνάντησης υπό το «βαρύγδουπο» τίτλο «Περιφερειακό Forum για Πολιτιστικούς Διαδρόμους στη ΝΑ Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε (20,21/5) στη Βάρνα Βουλγαρίας. Την Ελλάδα εκπροσώπησαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας και ο υφυπουργός Πολιτισμού, Π. Τατούλης.

Το συγκεκριμένο «πακέτο», σύμφωνα με το ΥΠΠΟ, ερμηνεύεται ως «σύστημα δημιουργίας τουριστικών και εμπορικών δρόμων» για την «αξιοποίηση υπαρχουσών πολιτιστικών διαδρομών γειτονικών χωρών». Επιπλέον, «η βουλγαρική πρωτοβουλία επιδιώκει τη συνεργασία με τα κράτη της περιοχής για την ανάπτυξη περιφερειακής πολιτικής και στρατηγικής επενδύσεων, τη βελτίωση εθνικών νομοθεσιών στον τομέα της πολιτιστικής κληρονομιάς και του τουρισμού, επιζητώντας να χρησιμοποιήσει την τεχνογνωσία και επιστημονική τεκμηρίωση των χαρτών των γειτονικών χωρών».

Ουσιαστικά πρόκειται για «πολιτιστικούς διαδρόμους» επιπλέον πλουτισμού του κεφαλαίου του στη διαλυμένη, εξαρτημένη από τον ιμπεριαλισμό Βαλκανική χερσόνησο, ο οποίος τώρα απαιτεί και εμπορική «αξιοποίηση» (τουριστική κυρίως) της βαλκανικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Αφού, με τον όρο «Πολιτιστικοί Διάδρομοι» περιγράφεται ένα σύστημα πολιτιστικών αξιών, που περιλαμβάνει χώρους, μνημεία, ιστορικές εγκαταστάσεις, φυσικές πηγές, ιστορικούς δρόμους και σχέσεις επικοινωνίας, «που αντανακλούν κοινά ιστορικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και άλλα χαρακτηριστικά».

Η Διάσκεψη της Βάρνας αποτελεί συνέχεια σχετικών συναντήσεων (Οχρίδα 2003, Τίρανα 2004) και του σχεδίου «Πολιτιστικές Διαδρομές στη ΝΑ Ευρώπη», της Βουλγαρίας, μέσω του βουλγαρικού ICOMOS (Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών), το 1999, «στο πλαίσιο της εκστρατείας "Ευρώπη, μια κοινή κληρονομιά" του Συμβουλίου της Ευρώπης». Δηλαδή πρόκειται για «τοπική» δραστηριότητα πολιτισμικής ομογενοποίηση που προωθεί η ΕΕ.

Σε βαλκανικό επίπεδο, η ελληνική αστική τάξη επιχειρεί να παίξει και πρωταγωνιστικό «πολιτιστικό» ρόλο, γι' αυτό και δεν είναι καθόλου τυχαία η «υπενθύμιση» του Ελληνα Προέδρου, ότι η Ελλάδα αποτελεί «την προμετωπίδα των Βαλκανίων στην Ευρώπη» και με τη στάση και πολιτική που χάραξε επί δεκαετίες «συμβάλλει στην παράλληλη είσοδο όλων των βαλκανικών χωρών σε μια Ευρώπη Δημοκρατίας, στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ανεκτικότητας και του πολιτισμού»! Δηλαδή, στη στερέωση ιμπεριαλιστικών δομών (ΕΕ, ΝΑΤΟ) στα Βαλκάνια.

Βέβαια, η κάθε αστική τάξη στα Βαλκάνια έχει δικούς της... «καημούς» και σκοπιμότητες πίσω από τα «χαμόγελα» και τους «πολιτιστικούς διαδρόμους». Λ.χ., ο Πρόεδρος της Αλβανίας, Αλφρεντ Μοϊσίου, ζήτησε σε επόμενες τέτοιες συναντήσεις να μετάσχει και το Κόσσοβο, που «έχει δική του πολιτιστική κληρονομιά», ενώ ο Πρόεδρος της Βουλγαρίας Γκιόργκι Παρβάνοφ, «βλέπει» προς... Καύκασο, αφού εξέφρασε την «ελπίδα» ότι αυτή η «στρατηγικού χαρακτήρα συνεργασία θα συντελέσει στην ειρήνη, σταθερότητα και ανάπτυξη» (σ.σ. όπως «συντελεί» η Βουλγαρία στο Ιράκ...), «θα εφαρμοστεί και σε άλλες περιοχές που δεν είναι ήρεμες, όπως η περιοχή του Καυκάσου»!