Κυριακή 13 Μάρτη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΔΙΗΓΗΜΑ
«Η θεία μας η Αντιγόνη»

Γρηγοριάδης Κώστας

Αθήνα, Νοέμβρης 2004

Αγαπημένη μου ξαδέρφη, σε φιλώ!

Μετά από πολύ καιρό, να που ξαναπιάνω το μολύβι να σου γράψω δυο λόγια. Το καλοκαίρι δεν κατάφερα να σε συναντήσω, δυστυχώς! Λοιπόν, πώς τα πας; Αν ρωτάς τι κάνω εγώ, έχω τα χάλια μου τα μαύρα. Ζωή είναι αυτή; Συνέχεια τρεχάλα, αγωνία για το αύριο και πάει λέγοντας. Εχεις και τους ειδικούς να μας συμβουλεύουν πως πρέπει να αποφεύγουμε το άγχος, λες και αυτοί κατοικούν σε άλλο πλανήτη! Τι τα θέλεις, το κεφάλι μου και η καρδιά πάνε να σπάσουν!

Κασσάνδρα μου, καλά την έχεις εσύ μακριά από τα πάτρια χώματα, κάνεις οικονομία στα νεύρα σου. Εκεί είσαι ξένη. Μωρέ, δεν πάνε να πνιγούν, θα λες σίγουρα! Από την άλλη μεριά, την ξέρω τη γνώμη σου, την επαναλαμβάνεις κάθε φορά! «Αλλο οι μητροπόλεις του καπιταλισμού και άλλο η περιφέρεια. Πάντως τα προβλήματα είναι τεράστια παντού, μόνο διαφορετικής υφής...» και αρχίζεις το... κατηχητικό! Ολα αυτά από τότε του νιώσαμε τον εαυτό μας!

Εγώ, ξαδέρφη, δεν καταλαβαίνω από τέτοια, πού να καθίσω με τέτοια ψιλά γράμματα να ασχοληθώ! Τα προβλήματα με πνίγουν. Λογαριασμοί, φροντιστήρια των παιδιών, της οδικής κυκλοφορίας το σούπερ χάος. Να δεις την Αθήνα σου! Ιστορίες διαρκούς τρέλας. Με τα πολιτικά δεν ασχολούμαι, φτάνουν τα δικά μου! Από την άλλη, το αίμα μου ανεβαίνει στο κεφάλι με ό,τι μαθαίνουμε καθημερινά! Σκέτη αγανάκτηση! Ομως για των υπουργών της εικοσαετίας τα σφάλματα δε θα σου έγραφα ποτέ γράμμα. Αλλο είναι το δικό μου μέγα ζήτημα!

Αναλάβαμε, εσύ κι εγώ, να προσέχουμε τη θεία Αντιγόνη στο γήρας της, εντάξει; Δηλαδή τι «να προσέχουμε»! Εσύ μας έρχεσαι το καλοκαίρι, τη συνοδεύεις στους γιατρούς για ένα τσεκ-απ και έξω από την πόρτα! Ρώτα με εμένα! Εγώ την έχω συνέχεια στο κεφάλι μου. Βέβαια, πρακτικά προβλήματα δε μου δημιουργεί. Μένει στο σπίτι της, η υγεία της είναι καλή, το μυαλό της άριστο. Ομως, πώς να το πω! Δεν την αντέχω! Η Αντιγόνη είναι πάνω από τις δυνάμεις μου!

Παλαιότερα δε με ενδιέφεραν τα οικογενειακά. Ημουν απόλυτα απασχολημένη με τον εαυτό μου. Είχα τους έρωτες, μετά τον άντρα μου και τα παιδιά, δεν έφτανε η δύναμη μου για άλλα ενδιαφέροντα. Ούτε και για τα πολιτικά, όπως έκανε η αφεντιά σου! Εγώ ποτέ δεν είχα ιδέα και δεν ήθελα να έχω!

Το μόνο που με ένοιαζε προς αυτή την κατεύθυνση ήταν οι... ωραίοι πρίγκιπες! Θυμάσαι, αλήθεια, που ήμουν ερωτευμένη με τον Δον Χουάν Κάρλος;

Εκείνους τους καιρούς την Αντιγόνη την ήξερα μόνο από τις διηγήσεις των δικών μας. Για να είμαι ειλικρινής, ήταν για μένα κάτι σαν τα «Κλασικά Εικονογραφημένα»! Μια κοπέλα ατρόμητη, που στα χρόνια της Κατοχής ησυχία δεν είχε! Χωμένη μέχρι το λαιμό στη μεγάλη αντιστασιακή οργάνωση της νεολαίας, έπαιζε τη ζωή της καθημερινά κορόνα - γράμματα!

Το αποκορύφωμα της τρέλας της παραλίγο να στοιχίσει τη ζωή όλης της οικογένειας! Σκέψου, Κασσανδρίτσα μου, με τις υπερβολές της θείας να χάναμε εμείς την ευκαιρία της ζωής! Αν τουφέκιζαν τότε οι Γερμανοί τους πατεράδες μας, πώς θα ερχόμαστε στον κόσμο; Τι σου τα λέω, τα ξέρεις!

Το σπίτι του παππού ήταν επιταγμένο, η οικογένεια είχε όπως -όπως σε κάποιους χώρους στριμωχτεί, στον πάνω όροφο κατοικούσαν τρεις Ες-Ες. Του διαόλου η σκούφια! Ο Θεός να φυλάει! Ανέβαιναν τη σκάλα και οι τοίχοι έτριζαν!

Για την Αντιγόνη το πρόβλημα ήταν απαράδεκτο και γι' αυτό ετοιμάστηκε να το... λύσει! Το είχε βάλει αμέτι μουχαμέτι να ξεβρομίσει τον τόπο από τους κατακτητές! Αρχισε λοιπόν, όπως μπορούσε και όσο ήταν μέσα στο σπίτι δυνατό, να τους κάνει το βίο αβίωτο! Ε, οι άνθρωποι, τέλος πάντων εκείνοι οι Ες-Ες, οι κερατάδες, στην αρχή δεν ανησύχησαν, την πέρασαν για τρελή! Δε βαριέσαι, θα είπαν. Το σπίτι είναι βολικό, η γειτονιά ήσυχη...

Ομως λογάριαζαν χωρίς την Αντιγόνη και τα καψόνια της. Στο τέλος, απίστευτο και όμως αληθινό, οι παλικαράδες βάρεσαν υποχώρηση. Πάει στο διάολο, θα σκέφτηκαν, και μάζεψαν τα βρεγμένα τους!

Και τώρα μη μου αρχίσεις τις παρόλες για ψυχικό σθένος και ηρωισμούς. Στην περίπτωση της θείας δεν πιστεύω τίποτα! Αυτή, παιδί μου, σκάει γάιδαρο! Ολη η οικογένεια να τρέμει μην τυχόν και ξανάρθουν οι Ες-Ες με τα πολυβόλα και η Αντιγόνη ατάραχη να μιλάει για την επιτυχία ενός σοβαρού στόχου. Κάτι τέτοια, Κασσάνδρα μου, δεν τα χωράει το δικό μου το μυαλό! Πόσες φορές δεν τη ρωτάω ακόμα και τώρα, εξήντα και βάλε χρόνια μετά.

-- Καλά, της λέω, δεν τους φοβήθηκες καθόλου;

Και ξέρεις τι απαντάει;

-- Ελα, βρε Χαρούλα, τι να φοβηθώ; Αυτά τα λείψανα;

Ακούς; Λείψανα ήταν για την Αντιγόνη εκείνοι που έκαναν την Ευρώπη να τρέμει. Τέλος πάντων, τώρα τι γίνεται! Η θεία θα με τρελάνει!

Κατεβήκαμε προχτές στο κέντρο, στα μαγαζιά. Η καλή σου, που λες, με παρέσυρε σ' ένα μεγάλο βιβλιοπωλείο, εσύ θα το ξέρεις, εγώ πρώτη φορά το έβλεπα!

-- Ας πάρω κανένα βιβλίο, μου είπε και αγόρασε με την ψυχή της, ξόδεψε ένα σωρό λεφτά. Φεύγοντας θυμήθηκε ακόμα κάτι.

-- Μια στιγμή, μου είπε, μια ερώτηση να κάνω.

Οι υπάλληλοι προθυμότατοι την τριγύρισαν... αλίμονο, τέτοια πελάτισσα! Και τι τους ξεφουρνίζει η Αντιγόνη;

-- Σας παρακαλώ, θα ήθελα τη «Μαύρη Βίβλο του Καπιταλισμού»!

-- Μάλιστα, κυρία μου, της λέει εξυπηρετικότητα ένας νεαρός. Εννοείτε βέβαια τη «Μαύρη Βίβλο του Κομμουνισμού». Θα σας τη φέρω αμέσως!

-- Οχι, παιδί μου, του λέει με κείνο το χαμόγελο που κυριεύει κατά κράτος κάθε ανθρώπου την καρδιά, όπως έλεγε η συχωρεμένη η γιαγιά μας, η μάνα της. Του καπιταλισμού τη μαύρη βίβλο θέλω. Αιώνες και αιώνες αυτό το σύστημα καταδυναστεύει τον πλανήτη. Πώς και δεν έχει γραφτεί η μαύρη βίβλος του, ή έστω η κατάμαυρη;

Ο υπάλληλος κοκάλωσε! Η θεία αμέσως τον έβαλε στο χέρι. Τροχάδην του παρουσίασε όλη την παγκόσμια ιστορία, όπως της είπε κάποια στιγμή ο ίδιος. Μετά την άκουγε άλαλος! Σε λίγο κάποιος του καταστήματος της έφερε καρέκλα, μετά η ταμίας ένα ποτήρι νερό. Ολοι οι παρόντες, ένα μικρό γκρουπ, άκουγαν τη θείτσα μας προσεχτικά!

Και τι δεν τους είπε για τον καπιταλισμό και την κατάμαυρη βίβλο του! Εγώ βέβαια δεν κατέχω πολλά πράγματα από αυτά, όμως την άκουσα να λέει για τα εκατομμύρια νεκρούς σε όλες τις ηπείρους, για τους αμέτρητους πολέμους όπου Γης, για τη σκληρή εκμετάλλευση σε όλες τις χώρες και τους λαούς που έχει στα νύχια του αυτό το απάνθρωπο σύστημα! Μόνο και μόνο για τη συσσώρευση κεφαλαίου, κάτι τέτοιο είπε και άλλα διάφορα, που δεν τα κατάλαβα καλά! Κάποια στιγμή έφτασε και στα δικά μας, Κατοχή, Εθνική Αντίσταση, και απαντώντας στην ερώτηση ενός παιδιού, ανέφερε λίγες από τις προσωπικές της εμπειρίες. Τι να σου πω, μερικά από όσα είπε δεν τα ήξερα!

Μετά το επεισόδιο με τους Ες-Ες, μερικοί σεσημασμένοι συνεργάτες των Γερμανών, γείτονες, την επικήρυξαν. Ακούς εκεί, μια σταλιά κοπέλα να προσβάλει το άνθος του Τρίτου Ράιχ; Θα της κόψουμε τα αυτιά, θα την κάνουμε κομμάτια!

Ο παππούς τα χρειάστηκε. Αρον, άρον και ενώ η Αντιγόνη χτυπιόταν και ωρυόταν την έστειλε στην Αίγυπτο, όπου από πολλά χρόνια ζούσε μόνιμα η αδερφή του! Η θεία εγκαταστάθηκε εκεί, σπούδασε Ιατρική και παντρεύτηκε. Μάλιστα, βρέθηκε άνθρωπος με την υπομονή του Ιώβ και την έβαλε στο κεφάλι του! Ο καημένος ο Ζιλμπέρ, έτσι ονομάζει η ίδια μέχρι σήμερα το συχωρεμένο τον άντρα της, αυτόν τον άγιο άνθρωπο που, όντας αιγυπτιολόγος, ήταν δεμένος με την Αίγυπτο, ενώ η... Αντιγκονί, όπως την έλεγε, δεν άργησε να τον αφήσει μόνο και να τριγυρίζει όλη τη Βόρεια Αφρική γιατροπορεύοντας τους Βεδουίνους!

Τα παιδιά στο βιβλιοπωλείο εννοείται ότι μαγεύτηκαν από της θείας την πολύχρωμη αφήγηση! Την ξέρεις δα πώς τα λέει! Μια κοπέλα μάλιστα έκανε ένα πολύ ενδιαφέρον, όπως έλεγαν όλοι, σχόλιο!

-- Αχ, κυρία, σας ακούω που μιλάτε και νιώθω σαν να ταξίδεψα στην Αλεξάνδρεια του Καβάφη!

Μάλιστα, αυτή είναι η Αντιγόνη! Από την κατάμαυρη βίβλο του καπιταλισμού, κατάφερε να οδηγήσει τους ακροατές στον ποιητή της, που τον λατρεύει! Περιττό να σου πω, ότι οι ερωτήσεις των νεαρών έπεφταν βροχή! Κάποιοι έφτασαν σε άλλα βιβλία, σε ποικίλες απόψεις, από τα μαλλιά τραβηγμένες εκτιμήσεις για τα γεγονότα εκείνης της εποχής. Η θεία έδωσε βεβαίως ρέστα! Μάλιστα, όταν μια κοπέλα, κι αυτή φωτιά αναμμένη, εκφράστηκε με πολύ αυστηρά λόγια για γνώμες που επιχειρούν να «εκσυγχρονίσουν» την ιστορία του Εμφύλιου και να σχετικοποιήσουν τους ηρωικούς αγώνες του λαού, η Αντιγόνη της μίλησε κατευναστικά!

-- Οχι, μην εκνευρίζεσαι, κοριτσάκι μου. Να έχεις κατανόηση για τους ανθρώπους. Υπάρχουν τόσα κίνητρα, τόσες υποκειμενικές θεωρήσεις, τόσοι λόγοι. Να είσαι μεγαλόψυχη. Πού να τον βρούμε το Θουκυδίδη στις μέρες μας. (Εξάλλου, τα γεγονότα δεν είναι πολύ μακρινά! Τι είναι εξήντα χρόνια για την Ιστορία! Τίποτα, Μια στιγμή! Στην περίπτωσή μας έχουμε και επιζώντες! Εγώ είμαι μια απ' αυτούς! Τι να μου πουν εμένα, ποιοι; Εγώ τα έζησα στο πετσί μου!

Κάποιος από τους παρόντες - στο μεταξύ είχαν μαζευτεί πολλοί - από ώρα έδειχνε ζοχαδιασμένος! Τον είχα παρατηρήσει, Κασσάνδρα μου, έκανα νόημα στην Αντιγόνη, αλλά πού αυτή! Είχε πάρει φόρα! Ε, λοιπόν ετούτος ο τύπος άναψε και κόρωσε! Πήρε το λόγο και τι δεν είπε! Κόντεψε να πνιγεί από το μίσος! Αν μπορούσε, θα τη χτυπούσε τη θεία μας, είμαι βέβαιη! Εκείνη, ατάραχη! Τον άκουσε προσεχτικά, μετά πάλι είπε τα δικά της. Την ξέρεις! Πρέπει να έχει πάντα την τελευταία λέξη!

Σιγά - σιγά η μικρή ομάδα διαλύθηκε, φύγαμε και μεις από το βιβλιοπωλείο, περπατήσαμε λίγο και αρχίσαμε να ψάχνουμε για ταξί. Και τι, ο διάολος... εκεί που περιμέναμε στη Σόλωνος, νάσου πάλι ο τύπος, που ήθελε την ιστορία της Εθνικής Αντίστασης να τη μεταποιήσει, να τη μετατρέψει σε σίριαλ με έρωτες και μίση στα κανάλια της Βενετίας, να εξαγνίσει το ρόλο των «συμμάχων», να τους βγάλει εντελώς αθώες περιστερές. Και τούτος ταξί περίμενε και στάθηκε δίπλα μας, ακόμα χλομός από την έντονη κουβέντα! Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, του χαμογέλασα. Αυτός με κοίταξε σαν χαζός, βουβός και μουτρωμένος, ο ταλαίπωρος! Πόσο τον είχα λυπηθεί στο κατάστημα! Δεν ήξερε τι έλεγε, ο έρμος!

Και να την πάλι η Αντιγόνη η τρομερή, έτοιμη να τελειώσει την κουβέντα!

-- Ακου, παιδί μου, του λέει. Μπροστά σε όλους δεν ήθελα να σου το πω. Το παρελθόν το ιστορικό δεν μπορείς να το κατανοήσεις με το μίσος, με το περίπου, με της πραγματικότητας την αντιστροφή. Η Ιστορία έχει κανόνες, μέτρα και σταθμά, είναι επιστήμη και μάλιστα Θαυμαστή! Αγάπα την αλήθεια και την έρευνα, αυτές οι δυο μαζί ελευθερώνουν!

Ο τύπος κοκάλωσε, εμείς αρπάξαμε ένα ταξί και κόψαμε ρόδα μυρωμένα! Και ξέρεις τι μου είπε η θείτσα μας;

-- Τον ταλαίπωρο! Ψυχολογία πρέπει κυρίως να διαβάσει, να αφήσει την Ιστορία για άλλη εποχή. Ηθελα να του δώσω το τηλέφωνο του Τουφεξή, τον γνωρίζεις το γιατρό, εκείνον της πλαστικής χειρουργικής ντε. Μόνο αυτός μπορεί να βοηθήσει το φίλο μας! Λίγο το πρόσωπο να του συμμαζέψει, να δώσει και μια φόρμα στο σώμα του και θα δεις μετά! Και την αλήθεια θα διακρίνει ο άνθρωπος και τη διαφορετική άποψη θα σέβεται! Θα κλείσει, πρώτα - πρώτα, ειρήνη με τον εαυτό του!

-- Εχει δίκιο η κυρία, πετάχτηκε και ο ταξιτζής σαν μαϊντανός!

Κασσάνδρα μου, σε κούρασα, αλλά έπρεπε να σου τα πω για να ξεσκάσω. Η Αντιγόνη είναι πάνω από τις δυνάμεις μου! Θα σου τη στείλω στη Γερμανία συστημένη. Εκεί θα μπορείτε να κουβεντιάζετε μερόνυχτα! Να βρω κι εγώ λίγο καιρό για να ασχοληθώ με τα δικά μου! Να 'σαι καλά! Θα τα ξαναπούμε γρήγορα!

Σε φιλώ με αγάπη,

η ξαδέρφη σου Χαρούλα.

Υ.Γ. Θυμάσαι τους έρωτες μου για τους πρίγκιπες; Είδα φωτογραφίες τους σ' ένα περιοδικό! Αχ, πώς περνούν τα χρόνια! Πού πήγαν οι ομορφιές τους, καλέ; Τι να σου πω! Ενα μάτσο χάλια! Γεια σου, και πάλι με αγάπη!


Της
Λίζας ΚΟΝΤΟΜΙΧΑΛΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ