Τις βουλιμικές ορέξεις των ιδιωτικών συμφερόντων αποφάσισε να ικανοποιήσει το υπουργείο Γεωργίας, παραχωρώντας -με κραυγαλέα αντισυνταγματική απόφαση - τη διαχείριση των περιαστικών δασών στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μια απόφαση που ανοίγει το δρόμο για την «άνθηση» της κερδοσκοπίας των ιδιωτικών εταιριών, μετατρέποντας ταυτόχρονα την ΤΑ σε «εφαλτήριο» για την ιδιωτικοποίηση όλων των περιαστικών δασών της χώρας.

Τη στιγμή που, όπως ορίζει το Σύνταγμα, η διαχείριση των δασών και των δασικών εκτάσεων της χώρας είναι στην αρμοδιότητα της Δασικής Υπηρεσίας, η κυβέρνηση έκρινε σκόπιμη την «αξιοποίηση» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των συνδέσμων της, «εκχωρώντας με Προγραμματικές Συμβάσεις τη διαχείριση, μελέτη και κατασκευή δασοτεχνικών έργων, στους όμορους με τα δασικά συστήματα δήμους», όπως ανακοίνωσε χτες «πανηγυρικά» η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας.

Ο υπουργός Γεωργίας υποστήριξε προκλητικά πως στόχος της κυβέρνησης, με την υλοποίηση της παραπάνω απόφασης, είναι η διάσωση και ανάπτυξη των περιαστικών δασικών συγκροτημάτων και πως «η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποτελεί τον αρτιότερο πόλο για να παρέμβει στους τομείς της πυροπροστασίας, της ανάπτυξης, της δασοτεχνικής εργασίας και των εργασιών αναψυχής». Στα πλαίσια υλοποίησης της παραπάνω απόφασης - η οποία περιλαμβάνει τα σχέδια παρέμβασης και εκχώρησης σε εκατό περίπου δήμους της χώρας - ο υπουργός Γεωργίας ανακοίνωσε την ολοκλήρωση του πρώτου κύκλου παραχώρησης της διαχείρισης των δασικών εκτάσεων του Υμηττού, στους 15 όμορους δήμους. Αυτό, όμως, που ξέχασε να «υπενθυμίσει» ο Γ. Ανωμερίτης είναι, πως φορέας διαχείρισης του όρους Υμηττού είναι το Δασαρχείο Πεντέλης. Και η κυβέρνηση σκόπιμα δεν ενίσχυσε το συγκεκριμένο δασαρχείο σε προσωπικό και μέσα, ώστε να μπορεί να αναλάβει αυτό τη διαχείριση, όπως άλλωστε κάνει και με τα υπόλοιπα δασαρχεία της χώρας.

Από τα παραπάνω φαίνεται καθαρά πως η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την πραγματική προστασία και ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων, αλλά υπολογίζει ότι μέσω της ΤΑ μπορεί καλύτερα να περάσει η ιδιωτικοποίησή τους. Αλλωστε είναι γνωστό ότι ιδιωτικοί φορείς έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους να αναλάβουν τη διαχείριση δασών. Για παράδειγμα, το 1994, σε ειδική εκδήλωση που έγινε στο Μέγαρο Μουσικής, εκπρόσωποι του «Ιδρύματος Μελετών Λαμπράκη» παρουσίασαν πρόγραμμα διαχείρισης των ορεινών όγκων της Αττικής, διεκδικώντας μάλιστα από το δημόσιο σημαντικά κονδύλια. Τότε οι σχεδιασμοί αυτοί είχαν «παγώσει» εξαιτίας της έντονης αντίδρασης που σημειώθηκε. Τώρα, το υπουργείο Γεωργίας έρχεται να «σερβίρει στο πιάτο» των ιδιωτών τη διαχείριση των δασών. Γεγονός που προκύπτει έμμεσα και από τα ίδια τα λεγόμενα του υπουργού Γεωργίας, ο οποίος μίλησε για πρόσληψη «συμβούλου διαχείρισης», σημειώνοντας μάλιστα πως εάν υπάρξει ένα γενικότερο ενδιαφέρον, οι δήμοι θα μπορούν να συνεργαστούν για να προσλάβουν ένα σύμβουλο γενικά για όλους τους ορεινούς όγκους της Αττικής!

Η ουσία πάντως είναι πως αν η κυβέρνηση ήθελε πράγματι την ουσιαστική συμβολή της ΤΑ στην προστασία και ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων, θα φρόντιζε γι' αυτό μέσα από την ενίσχυση της ίδιας της ΤΑ με πόρους, προσωπικό και μέσα και ακόμη θα κατοχύρωνε θεσμικά κάποιο τέτοιο ρόλο.