Με τη βούλα και του Ελληνα επιτρόπου Σ. Δήμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) έδωσε χτες και τυπικά το δικό της πράσινο φως για να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς η επίθεση στα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζομένων της ΕΕ, στα πλαίσια όσων συναποφάσισαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες το 2000 στη Λισαβόνα. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μ. Μπαρόζο παρουσίασε την έκθεση για την ανασκόπηση της στρατηγικής της Λισαβόνας τον ερχόμενο Μάρτη (έγγραφο COM (2005) 24, 02.02.2005) και εξειδίκευσε τις κατευθυντήριες γραμμές της πολιτικής που θα ακολουθήσουν οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών, προκειμένου να εξυπηρετήσουν πιο αποτελεσματικά την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναμένεται να υιοθετηθεί αυτούσια από τους αρχηγούς των κρατών - μελών στην προσεχή Εαρινή Σύνοδο των Βρυξελλών, στις 22 και 23 Μάρτη.

Η Κομισιόν ανανεώνει τους όρκους πίστης των εταίρων στη στρατηγική της Λισαβόνας με την υιοθέτηση μια νέας «συνεργασίας για την ανάπτυξη και την απασχόληση», που θα επικεντρώνει σε τρεις βασικούς στόχους: να γίνει το επενδυτικό περιβάλλον πιο ελκυστικό για το κεφάλαιο, να καταστεί η κοινωνία της γνώσης και η καινοτομία η καρδιά της οικονομικής ανάπτυξης της ΕΕ και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες, ώστε οι θέσεις απασχόλησης να αυξηθούν μέσω της ανάπτυξης.

Οπως, όμως, αποδεικνύουν οι δράσεις - κλειδιά που υπαγορεύει η έκθεση, κάτω από το επίπλαστο ενδιαφέρον της ΕΕ για «κοινωνική συνοχή και ευημερία» κρύβονται οι πραγματικοί στόχοι των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου: Να αυξήσουν την απασχόληση μέσα από την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, να «φιλοδωρίσουν» τους επιχειρηματίες με νέα οικονομικά κίνητρα και φοροαπαλλαγές, να συρρικνώσουν ακόμα παραπέρα τα εργασιακά δικαιώματα και να παραδώσουν την εκπαίδευση στα χέρια των επιχειρήσεων, προκειμένου προσαρμοστεί πιο αποτελεσματικά στις ανάγκες της κερδοφορίας τους.

Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκτίμησε ότι τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των εργαζόμενων και η Κοινωνική Ασφάλιση βλάπτουν σοβαρά τα κέρδη του κεφαλαίου και αποφάσισε «την επιτάχυνση των ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση που δημιουργούν κίνητρα στους εργαζόμενους να μην εγκαταλείπουν "πρόωρα" την εργασία τους, μαζί με τον "εκμοντερνισμό" (sic) των συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης, κυρίως των συστημάτων συνταξιοδότησης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης». Την ώρα που πακτωλοί κονδυλίων θα μοιράζονται στους επιχειρηματίες για να επενδύουν, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να παραμένουν στη δουλιά μέχρι τα βαθιά γεράματα και να πληρώνουν αδρά για την υγεία τους, αν θέλουν να επιβιώσουν.

Κρίνοντας αναποτελεσματική την πορεία ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς, η Κομισιόν επιβάλει την πλήρη απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών, της αγοράς ενέργειας, των μεταφορών και των υπηρεσιών. Ενας νέος γύρος αθρόων ιδιωτικοποιήσεων αναμένεται να σαρώσει την Ευρώπη, με ανυπολόγιστες συνέπειες στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, κυρίως σε κράτη - μέλη που διατηρούν ακόμα ένα τμήμα της βιομηχανικής παραγωγής και των υπηρεσιών υπό κρατικό έλεγχο. Κι αυτό, παράλληλα με «τη βελτίωση της προσαρμοστικότητας εργαζομένων και επιχειρήσεων, όπως και της ευελιξίας στην αγορά εργασίας» που απαιτείται, ώστε να εξασφαλίζεται σε σταθερή βάση το ευέλικτο και φτηνό εργατικό δυναμικό που απαιτεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Στα πλαίσια της «διά βίου μάθησης» που θα διευκολύνει την κινητικότητα των εργαζομένων από επάγγελμα σε επάγγελμα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε ότι χρειάζονται μεταρρυθμίσεις στα κράτη - μέλη «που θα φέρνουν πιο κοντά την υψηλή τεχνολογία, τις επιχειρήσεις, τα πανεπιστήμια και την απαραίτητη οικονομική και επιχειρηματική υποστήριξη». Ετσι, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα πρέπει να μετατραπούν σε παραμάγαζο των επιχειρήσεων, ώστε «να είναι ανταγωνιστικά σε παγκόσμια κλίμακα» και να καλύπτουν τις ανάγκες της αγοράς.

Το ευρωπαϊκό κεφάλαιο ξεκαθαρίζει πως δεν είναι διατεθειμένο να επιτρέψει την παραμικρή απόκλιση από όσα οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις (μαζί και η ελληνική) συναποφάσισαν, γι' αυτό και θέτει την εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας υπό διαρκή έλεγχο και αξιολόγηση, μέσα από το ετήσιο «Εθνικό Πρόγραμμα Δράσης» και την αναφορά προόδου στα όργανα της ΕΕ. Προαναγγέλλει, τέλος, νέες οικονομικές θυσίες από τους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης, αφού όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «τα κράτη μέλη θα πρέπει να προετοιμάζονται να συνεισφέρουν στην ΕΕ ένα ποσό τέτοιο που να αντανακλά τις κύριες οικονομικές και κοινωνικές προτεραιότητες, καθώς και τις κοινές δεσμεύσεις»...