Αλλο ένα Βαμπίρ βγαίνει στις αίθουσες των village απαιτώντας το αίμα (εισιτήριο) των θεατών για να καρδαμώσει! Πρόκειται για το τρίτο επεισόδιο της σειράς blade: Οι αρχηγοί των βρικολάκων σε μια άγνωστη έρημο της Αμερικής ανασταίνουν τον Δράκουλα, που έδωσε ζωή και υπόσταση στη γενιά τους! Ο Δράκουλας «φοράει» ένα ψευδώνυμο και έρχεται κρυφά στη Νέα Υόρκη για να εξοντώσει τον εξοντωτή των βρικολάκων, Mr Μπλέιντ. Στήνει μια παγίδα στο θανάσιμο εχθρό του και αναγκάζει το FBI, αντί να κυνηγάει τους βρικόλακες να κυνηγάει τον εξολοθρευτή τους. Χαλασμός...

Το έχουμε ξαναπεί. Τα βαμπίρ, τα κάθε είδος βαμπίρ, δε ζούνε χωρίς αίμα. Ο θεατής που ταΐζει αυτά τα τέρατα, και τους δημιουργούς τους, κυρίως, είναι συνυπεύθυνος γι' αυτή την ακαλαίσθητη και επικίνδυνη για την ψυχική ισορροπία φάμπρικα. Μια φάμπρικα που παράγει δολάρια και ψυχικά ανώμαλα άτομα. Δεν το χωράει ο νους μου, ισορροπημένο άτομο, όποιας ηλικίας, να μπαίνει στην αίθουσα και να παρακολουθεί χωρίς τύψεις αυτή τη χυδαιότητα. Τέτοια ανευθυνότητα ούτε από μικρά παιδιά δεν είναι επιτρεπτή.

Να μη μας διαφύγουν, βέβαια, και οι ευθύνες των όποιων «ειδικών» και των όποιων «ρεπόρτερ», που γεμίζουν τα έντυπα και τις φυλλάδες τους με διάφορα ρεπορτάζ - διαφήμιση αυτής της βιομηχανίας παραγωγής ασχήμιας. Και αυτοί είναι μέρος του ίδιου εργοστασίου παραγωγής κινηματογραφικών ναρκωτικών. Και αυτοί στο τέλος του μήνα περνάνε από τα ταμεία για να εισπράξουν την υποταγή τους!

Να πούμε πως οι ταινίες αυτού του είδους βλέπονται μαζικά από νεαρά μέχρι πολύ νεαρά άτομα; Να πούμε πως η αίσθηση και η δικαιολογία που προβάλουν, πως τάχα κάνουν χαβαλέ, είναι παραπλανητική; Στην ουσία τα νεαρά αυτά άτομα παραδίδονται χωρίς καμία αντίσταση στην κακογουστιά και στη βία. Στη φασιστική εικόνα. Στα άγρια ένστικτα των ηρώων αυτών των άθλιων κινηματογραφικών έργων. Και σιγά - σιγά καλλιεργούν, χωρίς να το αντιληφθούν, μια ενδοτική στην ακαλαισθησία προσωπικότητα.

Παίζουν: Γουέσλι Σνάιπς, Τζέσικα Μπίελ, Κρις Κριστόφερσον, Ράιαν Ρέινολντς.