Του Διογένη Καμμένου από την «Ελευθεροτυπία»

Οι υποκριτές απογειώνονται.

Και προκαλούν. Οταν διακηρύσσουν πως η κυβέρνηση απέδειξε ότι δεν εξαρτάται από οικονομικά συμφέροντα. Και ποιας τάξης τα συμφέροντα εξυπηρετεί αυτή η κυβερνητική πολιτική;

Βρήκαν θέμα, για να κρύψουν αυτό που βιώνει καθημερινά ο εργάτης.

Προϋπολογισμός πείνας στη Βουλή και πέφτει σιωπή. Πάνε για λύσεις στα εθνικά θέματα που θα μείνουν με μαύρα γράμματα στην ιστορία και μιλάνε για τον «βασικό μέτοχο». Κλείνουν εργοστάσια και μιλάνε για τον «βασικό μέτοχο». Τσακίζεται η συνδικαλιστική δράση και μιλάνε για «βασικό μέτοχο». Οργιάζουν οι αστυνόμοι στους δρόμους και μιλάνε για «βασικό μέτοχο». Μετατρέπουν σε ζωντόβολα τα παιδιά στα σχολεία και μιλάνε για «βασικό μέτοχο».

Αναδιανομή κάνουν. Τόσο απλό είναι το αντικείμενο της «διαμάχης».

Κάθε πράξη τουςφέρνει πιο ψηλά την προτεραιότητα λύσης του προβλήματος «ποιος έχει την εξουσία». Η γενική αρχή ότι δεν μπορεί μια αστική κυβέρνηση να είναι υπέρ των εργατών ενισχύεται καθημερινά, όχι ως θεωρητική ανάλυση, αλλά ως πράξη συγκεκριμένη. Κάθε πράξη της κυβέρνησης Καραμανλή, όπως χτες του ΠΑΣΟΚ, φέρνει κέρδη στο κεφάλαιο. Οτι ορισμένες πράξεις ευνοούν αυτήν κι όχι την άλλη ομάδα του κεφαλαίου, πρέπει να είναι εντελώς αδιάφορο για τους εργάτες.

Ο πραγματικός βασικός μέτοχος έχει όνομα: Κεφάλαιο!

Δεν υπάρχειούτε δευτερόλεπτο προγράμματος, που να εκπέμπεται για να ενισχυθεί η εργατική τάξη.

Αξία για μας, έχουν το «χωνί», η προκήρυξη, ο «Ριζοσπάστης», η κουβέντα στη δουλιά, στη γειτονιά, στο σωματείο, ναι και τα ηλεκτρονικά μέσα, που με σαφή τρόπο εκπέμπουν από και για την εργατική τάξη.

Η τηλεόραση στα χέρια των αστών είναι όπλο ενάντια στην εργατική τάξη. Αν δεν ήταν, δε θα είχε λόγο ύπαρξης σαν τέτοια που είναι.

Αύριο η εργατική τάξη μαζί με αγρότες και αυτοαπασχολούμενους διαδηλώνει. Πόσοι, εκτός από τους αναγνώστες του «Ρ» και τους ακροατές του «902», το γνωρίζουν; Μια μόνο εφημερίδα έγραψε χτες, κι αυτό για να προβοκάρει το ΚΚΕ.

Ενας ακόμα λόγος, για να 'ναι τέτοιες οι διαδηλώσεις, που να αναγκάζουν τους αστούς, έστω και για τα προσχήματα, να γράψουν για τα εργατικά αιτήματα.