Φωτ. 2

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ γεννήθηκε το 1909. Καταγόταν από το χωριό Φίλια Καλαβρύτων. Ηταν Τριατατικός. Εντάχθηκε στο συνδικαλιστικό κίνημα του κλάδου του και έγινε μέλος του ΚΚΕ. Στη δικτατορία του Μεταξά πιάστηκε και στάλθηκε στην Ακροναυπλία. Το φθινόπωρο του 1941 αφέθηκε ελεύθερος, επέστρεψε στο χωριό του και μαζί με άλλα στελέχη της περιοχής του άρχισαν τη συγκρότηση των ΕΑΜικών οργανώσεων. Γρήγορα αναδείχτηκε σε στέλεχος της περιοχής. Το καλοκαίρι του 1943 ανέλαβε και τη συγκρότηση και διοίκηση του εφεδρικού ΕΛΑΣ και αργότερα τη δημιουργία της Λαϊκής Πολιτοφυλακής και της ΟΠΛΑ στην περιοχή.

Με την Απελευθέρωση ήταν διοικητής της Πολιτοφυλακής στην Πάτρα.

Μετά τη Βάρκιζα πιάστηκε, βασανίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο Στρατοδικείο. Δεν εκτελέστηκε γιατί ως το 1949, που σταμάτησαν οι εκτελέσεις, εκκρεμούσαν και άλλες μηνύσεις εναντίον του.

Ως διοικητής Πολιτοφυλακής, αλλά και ως στέλεχος, στις φυλακές, με τη στάση του και το προσωπικό παράδειγμά του, δίδαξε κομματικότητα, πίστη, συνέπεια και αυταπάρνηση. Οσοι συναγωνιστές και σύντροφοί του τον γνώρισαν εκτίμησαν το ήθος, τη σεμνότητα, την αγωνιστικότητα και την αταλάντευτη πίστη του στο ΚΚΕ.

Από τα βασανιστήρια και τις στερήσεις κλονίστηκε σοβαρά η υγεία του και χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πέθανε την άνοιξη του 1955.

Η αδελφή του ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ Αργυροπούλου-ΓΛΟΓΟΒΙΤΗ, στέλεχος της Εθνικής Αλληλεγγύης στην Κατοχή, καθώς και η κόρη της ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΓΛΟΓΟΒΙΤΗ, στέλεχος της ΕΠΟΝ, πρόσφεραν σημαντικές υπηρεσίες και στο Δημοκρατικό Στρατό στη βόρεια Πελοπόννησο την περίοδο 1947-1949. Τον Φλεβάρη του 1949 με τις μεγάλες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της 9ης Μεραρχίας του κυβερνητικού στρατού πιάστηκαν και παραπέμφθηκαν στο έκτακτο Στρατοδικείο της Πάτρας.

Καταδικάστηκαν σε θάνατο. Η στάση τους στο Στρατοδικείο ήταν θαρραλέα. Με περηφάνια αρνήθηκαν να ανταλλάξουν τη θανατική ποινή και την εκτέλεσή τους, με την υπογραφή μιας - έστω απλής - δήλωσης μετάνοιας.

Στις 20 Μάη 1949 οδηγήθηκαν στο Γηροκομείο της Πάτρας, όπου ήταν ο τόπος εκτέλεσης των αγωνιστών. Μπροστά στο απόσπασμα στάθηκαν όρθιες βροντοφωνάζοντας «Ζήτω το ΚΚΕ» και αγκαλιασμένες έπεσαν, μάνα και κόρη σε ηλικία 45 και 22 χρόνων, για τα ιδανικά του Κόμματος.

Ο ΜΗΤΣΟΣ ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (Ντάλας), πρώτος εξάδελφος του Γιάννη Αργυρόπουλου, γεννήθηκε το 1924. Μαθητής στο Γυμνάσιο στα Μαζέικα (Κάτω Κλειτορία), μυήθηκε στις κομμουνιστικές ιδέες. Αναδείχτηκε σε στέλεχος της ΕΠΟΝ και του Κόμματος. Την άνοιξη του 1944 εντάχθηκε στον ΕΛΑΣ. Υπηρέτησε στο Λόχο Διοίκησης του 6ου Συντάγματος. Ελαβε μέρος στις μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ ενάντια στα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στην περιοχή Αργολιδοκορινθίας, καθώς επίσης και στην Αθήνα το Δεκέμβρη 1944.

Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας πιάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Το Μάη του 1948, στην Ακροναυπλία, όπου βρισκόταν, οι εκατοντάδες αγωνιστές πολιτικοί κρατούμενοι, δέχτηκαν αναίτια ένοπλη επίθεση από τους φασίστες χωροφύλακες της φρουράς, οι οποίοι με τα αυτόματα όπλα τους άνοιξαν «πυρ» στους θαλάμους της φυλακής. Ο απολογισμός ήταν δύο νεκροί και αρκετοί τραυματίες αγωνιστές. Ο Μήτσος Ντάλας ήταν ο ένας από τους δύο νεκρούς. Στην προσπάθειά του να διευκολύνει συντρόφους του να καλυφθούν, έμεινε ο ίδιος εκτεθειμένος και δέχτηκε μια ριπή αυτόματου στο κεφάλι.

Ετσι χάθηκε άδικα ένα θαυμάσιο παλικάρι, ένας εξαίρετος κομμουνιστής.

Αλλοι δυο αγωνιστές από το χωριό μας ο ΗΛΙΑΣ ΚΟΛΝΤΗΡΗΣ και ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΠΑΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ, παλαιοί κομμουνιστές, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, οι οποίοι στον Εμφύλιο βοήθησαν το ΔΣΕ στη Βόρεια Πελοπόννησο, πιάστηκαν το χειμώνα του 1949 από τους στρατιώτες του Τσακαλώτου. Ο Ηλίας Κόλντηρης βασανίστηκε άγρια και ξεψύχησε στην καρότσα ενός στρατιωτικού φορτηγού. Ο Μιχάλης Παπαρηγόπουλος δολοφονήθηκε μαζί με άλλους αγωνιστές έξω από το Νεκροταφείο της Βλαχέρνας (Μπεζενίκου).

Στη μνήμη τους και προς τιμή του 17ου Συνεδρίου προσφέρω, μέσω ΝΑ Αχτίδας, ως πρώτη δόση, 100 ευρώ.

Βλάσης Παπαγιαννόπουλος

* * *

Φωτ.

Ο αγωνιστής ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΠΟΥΝΙΔΗΣ έφυγε από τη ζωή στις 24 Σεπτέμβρη 2004, πιστός στα ιδανικά του σοσιαλισμού. Μέλος της ΚΝΕ Θεσσαλονίκης και αργότερα μέλος του ΚΚΕ ήταν αγαπητός στους φίλους του και ιδιαίτερα στους συναδέλφους του στη ΔΕΗ Πτολεμαΐδας, όπου υπηρετούσε.

Στη μνήμη του και προς τιμή του 17ου Συνεδρίου η μητέρα του Ελένη και τα αδέρφια του προσφέρουν 150 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Νάουσας.

* * *

φωτ. 2

Στη μνήμη των αγωνιστών Μίμη και Ντίνας Κρεμμύδα και προς τιμήν του 17ου Συνεδρίου του Κόμματος, προσφέρουμε μέσω της ΚΟΒ του «Ρ» 30 ευρώ.

Τα παιδιά τους Κώστας και Ντίνα, ο εγγονός Δημήτρης.

* * *

Στη μνήμη του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΠΟΥΜΠΟΝΑΡΗ, και αντί για στεφάνι στον τάφο του, ο πατέρας του Δημήτρης Μπουμπόναρης προσφέρει για την επιτυχία του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, 40 ευρώ στην ΚΟ Κοζάνης.

* * *

Στη μνήμη της αγωνίστριας ΛΕΛΑΣ ΜΑΥΡΙΔΟΥ η οποία έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, και αντί για στεφάνι στην κηδεία της, προσφέρω για το 17ο Συνέδριο, μέσω ΚΟΒ ΕΒΕ Θεσσαλονίκης, 100 ευρώ.

Μιχάλης Μυστακίδης

* * *

Στη μνήμη της ΥΠΑΤΙΑΣ ΣΟΥΛΗ και της ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ τα παιδιά τους Δήμος και Δάφνη Σούλη, Βασίλης και Δημήτρης Ασλανίδης, καθώς επίσης και η ανιψιά τους Αλίκη Καραΐσκου προσφέρουν στο «Ριζοσπάστη», για το 17ο Συνέδριο, 150 ευρώ.

* * *

Στις 16 Νοέμβρη 2004 έφυγε από τη ζωή ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και για πολλές δεκαετίες μέλος του ΚΚΕ ΣΤΕΛΙΟΣ ΤΖΟΥΡΕΛΛΗΣ.

Στη μνήμη του η οικογένεια του Μάκη Λαζαρίδη και η Στέλλα Λαζαρίδου προσφέρουν, μέσω ΚΟΒ «Αγ. Παύλου» Θεσσαλονίκης, προς τιμή του 17ου Συνεδρίου, 150 ευρώ.

* * *

Στη μνήμη των παλαίμαχων αγωνιστών - μελών του ΚΚΕ - ΣΩΤΗΡΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ και ΣΤΕΛΛΙΟΥ ΤΖΟΥΡΕΛΛΗ προσφέρουμε 100 ευρώ προς τιμή του 17ου Συνεδρίου.

Οι σύντροφοί τους από την ΚΟΒ «Αγ. Παύλου».