Σε ειδικό ανακριτή διαβιβάστηκε η υπόθεση καταπάτησης των 42,05 στρεμμάτων από ιδιώτες στην Αγία Παρασκευή, που έφερε στο φως ρεπορτάζ του «Ρ» στις 24-1-1999 με τίτλο: «Ασύλληπτη κομπίνα στον Υμηττό». Ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών Ηλίας Κολιούσης, αρμόδιος σε θέματα καταπατήσεων και περιβάλλοντος, διενήργησε πολύμηνη προκαταρκτική έρευνα με βάση το δημοσίευμα της εφημερίδας μας και συνέταξε πόρισμα που επιβεβαιώνει τις αποκαλύψεις. Χτες, μάλιστα, προχώρησε στην άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον τριών προσώπων, τα οποία κατονόμαζε ο «Ρ», για «απάτη σε βάρος του ελληνικού δημοσίου τετελεσμένη και σε απόπειρα» και για «πλαστογραφία μετά χρήσεως με σκοπό το όφελος» με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου 1608/50 περί καταχραστών του δημοσίου χρήματος. Τα πρόσωπα που κατηγορούνται για τις κακουργηματικές αυτές πράξεις είναι ο Δημήτριος Ι. Μαμαλάκης, ο Κωνσταντίνος Μπουζιόπουλος και η Πηνελόπη Α. Πολίτου.

Κατά την έρευνά του ο εισαγγελέας δεν εξέτασε μόνο μάρτυρες, αλλά συγκέντρωσε όλα τα συμβόλαια που είχαν χρησιμοποιηθεί για τη «νομιμοποίηση» της καταπάτησης, τους κτηματικούς χάρτες από την Υπηρεσία Κτηματογράφησης του υπουργείου Γεωργίας και τους υπογεγραμμένους τίτλους ακινήτων στα αρμόδια υποθηκοφυλακεία.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του «Ρ», στις 23 Οκτώβρη 1998 παρουσιάστηκε στη ΔΟΥ Αγίας Παρασκευής ένας από τους επίδοξους αγοραστές οικοπέδων στην περιοχή, ο Δ. Μαμαλάκης και κατέθεσε δήλωση φόρου μεταβίβασης ακινήτου, για να αγοράσει ένα αγροτεμάχιο 42,05 στρεμμάτων μεταξύ των περιοχών Αγ. Ιωάννη Κυνηγού και Αγ. Γιάννη Θεολόγου, που επίσημα χαρακτηρίζεται ως «ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΑΣΙΚΗ ΕΚΤΑΣΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΘΕΙΣΑ ΣΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΔΑΣΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ». Η παραχώρηση στο εν λόγω Ιδρυμα έγινε με τις αποφάσεις 128/53/3515/ - 21.6.68 και 15812/441/3.3.72 του υπουργείου Γεωργίας. Πρόκειται για μέρος μιας ευρύτερης έκτασης 1.408 στρεμμάτων, στην προέκταση της οδού Γραβιάς, ανάμεσα στο Αμερικανικό Κολέγιο και το Πυρηνικό Κέντρο Ερευνών «Δημόκριτος», κάτω ακριβώς από την υπό κατασκευή περιφερειακή λεωφόρο του Υμηττού. Ως ιδιοκτήτες του αγροτεμαχίου των 42,05 στρεμμάτων εμφανίστηκαν οι Κ. Μπουζιόπουλος και Π. Πολίτου. Η αγορά επρόκειτο να γίνει με βάση ένα προσύμφωνο πώλησης (υπ' αριθμ.77072), που είχε υπογραφεί το 1982! Οπως φαίνεται από το προσύμφωνο, οι δύο πωλητές είχαν αγοράσει την ίδια έκταση από τον Π. Σιμόπουλο, ο οποίος φέρεται να είναι ιδιοκτήτης συνολικά 1.408 στρεμμάτων από δωρεά εν ζωή του Α. Σκληρού με το υπ' αριθμ. 8863 συμβόλαιο του 1905. Ομως, τέτοιο συμβόλαιο δεν υπάρχει πουθενά, όπως βεβαιώνει η συμβολαιογράφος Πειραιά ΣοφίαΑγγέλου. Παρ' όλα αυτά, οι καταπατητές εξασφάλισαν απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών το 1958, σύμφωνα με την οποία το επίμαχο συμβόλαιο επαναμεταγράφηκε στο Υποθηκοφυλακείο Κρωπίας, με μόνο «αποδεικτικό στοιχείο» τον ισχυρισμό του φερόμενου ως ιδιοκτήτη Π. Σιμόπουλου. Κι αυτό γιατί το Υποθηκοφυλακείο Κρωπίας είχε βομβαρδιστεί και καταστραφεί το 1944... Ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης Π. Σιμόπουλος από το 1961 και μετά πούλησε και μεταβίβασε 19 οικόπεδα μέσα στο δάσος. Ολες οι πράξεις αγοραπωλησίας είναι μεταγραμμένες στο Υποθηκοφυλακείο Χαλανδρίου. Ο ίδιος είχε διωχτεί ποινικά στο παρελθόν για καταπάτηση άλλης δασικής έκτασης στην Κηφισιά, αλλά πέθανε πριν λογοδοτήσει στη Δικαιοσύνη.

Στο πόρισμά του ο εισαγγελέας αναφέρει πως «η έκταση των 42,05 στρεμμάτων έπρεπε να είχε μεταβιβαστεί στο υποθηκοφυλακείο Αθηνών, αλλά τέτοια μετεγγραφή δεν έγινε γιατί το 1905 δεν υπήρχε το συμβόλαιο, ενώ αυτό που χρησιμοποιήθηκε αργότερα, με την υπογραφή του συμβολαιογράφου Ν. Βουτυρά, ήταν πλαστό».