Πολύ συχνά στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, γίνονται αγώνες σε αρκετά αθλήματα, με τη συμμετοχή βετεράνων του κλασικού αθλητισμού, αλλά και του σκακιστικού στίβου. Πολλοί προσπάθησαν να καθιερώσουν ξεχωριστά τουρνουά βετεράνων εδώ στην Ελλάδα, αλλά ο μόνος Σκακιστικό Σύλλογος που το κατάφερε μέχρι έναν ορισμένο βαθμό - τελευταία έχει σταματήσει και εκεί - (να φταίει, λίγο, και ο νέος Αθλητικός Νόμος, άρθρο του οποίου «προβλέπει» ότι... σε ενδεχόμενο κλείσιμο του Συλλόγου, τα περιουσιακά στοιχεία του μεταβιβάζονται στη Γ.Γ. Αθλητισμού;) ο μόνος λοιπόν, Σύλλογος ήταν ο Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων, μετονομαζόμενος πλέον, σε ΑΣΑΕ (Αθλητικός Σύλλογος Αιγυπτιωτών Ελλήνων). Βέβαια, ένα τέτοιο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Βετεράνων, δε διοργάνωσε ούτε η Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία, μια και μόνιμα είναι «υπό την αιγίδα» των Συλλόγων της χώρας που διοργανώνουν όλες τις σκακιστικές εκδηλώσεις, μέσα στις οποίες συχνά - πυκνά συμπεριλαμβάνεται και η κατηγορία των νικητών βετεράνων... Για να επανέλθουμε, στο θέμα της επικεφαλίδας αυτού του κειμένου, θέλουμε να υπογραμμίσουμε ότι ο σκακιστής και η σκακίστρια, ακόμα και σε πολύ μεγάλη ηλικία, είναι ικανοί να παίξουν σκάκι και να αγωνιστούν με ίσους όρους, με πολύ νεότερους αντιπάλους. Σε πολλά διεθνή τουρνουά βετεράνοι αντιμετώπισαν νεότερους G.M. ή τις καλύτερες και νεότερες W.G.M. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα σκακιστικού αγώνα «Υπερηλίκων», ήταν αυτό της Χάγης το 1949, μεταξύ των Βαν Φόρεστ (86 χρόνων) και Τζ. Μίζες (84 χρόνων - σύνολο 170 χρόνων!). Σε μια Σικελική Αμυνα με τον λευκό να παίζει 6. Αη5; και 16. Βε2;

Ας δούμε όμως την παρτίδα από την αρχή: 1. ε4 γ5 2. Ιζ3 Ιγ6 3. δ4 γχδ4 4. Ιχδ4 ε6 5. γ4 Ιζ6 6. Αη5; Βα5+! 7. Αδ2 Βε5 8. ΙχΙγ6 Βχε4+ 9. Αε2 βχ1 10. 0-0 Αγ5 11. Αγ3 Βζ4 12. β4 Αε7 13. η3 Βγ7 14. Αδ3 γ5 15. β5 Αβ7 16. Βε2; θ5! 17. Ιδ2 θ4 18. Ιε4 Ιθ5 19. Παδ1 ζ5! 0-1.