Η ολοκλήρωση των εργασιών της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου αναμένεται να προκαλέσει μια σειρά ανακατατάξεις και διαφοροποιήσεις στο εργατικό δυναμικό της περιοχής. Ηδη από τον περασμένο Απρίλη έχουν απολυθεί από την κατασκευάστρια κοινοπραξία της γέφυρας περίπου 300 εργαζόμενοι και όσο πλησιάζουν οι μέρες για την παράδοσή της στην κυκλοφορία (αναμένεται στις 12 Αυγούστου) οι 700 - 800 εναπομείναντες εργαζόμενοι, που εκτελούν τις απαραίτητες εργασίες για την ολοκλήρωσή της, θα παίρνουν και αυτοί με τη σειρά τους το δρόμο της ανεργίας. Παράλληλα 400 ναυτεργάτες που εργάζονταν επί σειρά ετών στο πορθμείο Ρίου - Αντιρρίου θα οδηγηθούν και αυτοί στην ανεργία. Το ερώτημα που μπαίνει επιτακτικά είναι τι θα απογίνει όλος αυτός ο κόσμος; Τι έχουν κάνει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για την τύχη όλων αυτών των εργαζομένων; Οι εργαζόμενοι δίνουν τις δικές τους απαντήσεις και προτάσεις. Στον αντίποδα η κυβέρνηση κωφεύει και αδιαφορεί...

«Στις επανειλημμένες προσπάθειες και προτάσεις μας για την κατοχύρωση του δικαιώματος στη δουλιά μετά την αποπεράτωση της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου βρήκαμε... σινικό τείχος τόσο από την κυβέρνηση της ΝΔ όσο και από την προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ», μας λέει ο Γιώργος Ασημακόπουλος, πρόεδρος του σωματείου Ναυτεργατών Ρίου - Αντιρρίου, και συμπληρώνει: «Οι υπουργοί Εργασίας αυτών των κυβερνήσεων δεν καταδέχτηκαν καν να μας δουν και πολύ περισσότερο να ασχοληθούν με όλο αυτό τον ναυτεργατικό κόσμο που θα μείνει χωρίς δουλιά. Ουσιαστικά μας έχουν καταδικάσει σε αργό θάνατο...». «Είναι πολύ σκληρό εμείς να δουλεύουμε μια ολόκληρη ζωή στο πορθμείο και στη συνέχεια το κράτος να αδιαφορεί για την τύχη τόσων ανθρώπων και τις οικογένειές τους», συμπληρώνει ο Μάκης Λυκοκάπης, μέλος του ΔΣ του σωματείου.

Οι ναυτεργάτες, που βέβαια κατανοούν απολύτως την αναγκαιότητα της ύπαρξης της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου, ζητάνε τα δέκα φέρι-μποτ που θα παραμείνουν στη γραμμή, να λειτουργήσουν για την καλή και ασφαλή εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού με διπλά πληρώματα και να επανδρωθούν όσο είναι δυνατόν, από το προσωπικό των υπόλοιπων πλοίων. Οσοι ναυτεργάτες είναι κοντά στο όριο ηλικίας για τη συνταξιοδότησή τους, να βγουν στη σύνταξη.

Αβέβαιο είναι και το μέλλον περισσοτέρων από χιλίων εργαζομένων στο έργο, που μετά από έξι χρόνια σκληρής δουλιάς για την κατασκευή της γέφυρας μένουν ξεκρέμαστοι. Ηδη 300 έχουν απολυθεί από τα τέλη Απρίλη και όπως ανέφεραν τα μέλη του συνδικάτου, στη γέφυρα μόλις 10 εργαζόμενοι έχουν βρει σταθερή δουλιά.

Στο νομό της Αιτωλοακαρνανίας, μας εξηγεί ο Θεόδωρος Αλεξανδράκης, πρόεδρος του συνδικάτου στη «Γέφυρα», δεν υπάρχουν δουλιές που μπορούν να απορροφήσουν όλο αυτό το έμπειρο προσωπικό που κατασκεύασε το έργο. Εμείς ζητάμε, πέρα από την επιδότηση που θα πάρουμε, με την ολοκλήρωση της κατασκευής της γέφυρας, και η οποία θα μας ανακουφίσει για λίγους μήνες, να υλοποιήσει η κυβέρνηση μια σειρά έργα που έχουν εξαγγελθεί για την περιοχή και ακόμα δεν έχουν ξεκινήσει. Τέτοια έργα είναι η Ιόνια οδός, το φράγμα των Αχυρών, ο περιφερειακός της Ναυπάκτου.

Μιλώντας για τη συνεισφορά των εργαζομένων σε αυτό το μεγάλο έργο ο Χρήστος Κατσιγιάννης, γραμματέας του συνδικάτου, θα σημειώσει: «Είμαστε περήφανοι όχι μόνο για την ολοκλήρωση αυτού του δύσκολου τεχνικά έργου, όπως είναι η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, αλλά και για το γεγονός πως σαν συνδικάτο είχαμε ως πρώτη προτεραιότητα και τελικά το καταφέραμε, κανείς εργάτης να μη θυσιαστεί για χάρη της πολυεθνικής εταιρίας και τα κέρδη της». Και θα συμπληρώσει: «Μετά από σκληρούς αγώνες, αφού επιβάλλαμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, κατακτήσαμε, ο κατώτερος βασικός μισθός να είναι 1.200 ευρώ. Η δράση του συνδικάτου και η έμπρακτη συμπαράσταση και βοήθεια από το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου και το ΠΑΜΕ, καταδεικνύει πως το ενωμένο, μαζικό, ταξικό συνδικάτο μπορεί να επιβάλλει, τηρουμένων των αναλογιών, τους όρους του στην εργοδοσία». Αλλά βέβαια αυτή η συνεισφορά δεν υπολογίζεται από την κυβέρνηση... Και πώς θα μπορούσε. Οταν μοναδικός στόχος είναι τα κέρδη των επιχειρήσεων, οι εργάτες δε λογαριάζονται.

Η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου θα δοθεί στην κυκλοφορία στις 12 Αυγούστου και σύμφωνα με τον αναπληρωτή διευθυντή του έργου, Ασκληπιό Δημόγλου, θα εξυπηρετεί όλα τα οχήματα ανεξαιρέτως, σε 24ωρη βάση. Σε περιπτώσεις που οι καιρικές συνθήκες είναι άσχημες και ιδιαίτερα όταν οι άνεμοι πνέουν από 8 μποφόρ και πάνω - κυρίως σε ό,τι αφορά τα μεγάλα φορτηγά - ανάλογα με το βάρος του φορτίου και την επιφάνεια του οχήματος θα καθορίζεται και η ταχύτητά του ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος της ανατροπής του.

Ομως το ύψος του διοδίου με την έναρξη της λειτουργίας της γέφυρας για το αμέσως επόμενο διάστημα θα είναι ιδιαίτερα τσουχτερό, καθώς θα αγγίζει τα 10 ευρώ και η συνέχεια αναμένεται με... αυξητικές τάσεις.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των υπευθύνων της κοινοπραξίας, η οποία με την ολοκλήρωση των εργασιών θα αναλάβει, με την επωνυμία «ΓΕΦΥΡΑ ΑΕ», την εκμετάλλευση της γέφυρας για 35 χρόνια, υπολογίζεται πως κάθε χρόνο θα διασχίζουν τη γέφυρα 2,5 - 3 εκατομμύρια μονάδες αυτοκινήτων. Η εν λόγω εταιρία μαζί με τα κέρδη που θα εισπράττει από την πληρωμή των διοδίων, θα έχει την εποπτεία της κυκλοφορίας καθώς και τη βασική συντήρηση της γέφυρας. Για το λόγο αυτό θα προσλάβει 60 εργαζόμενους, έχοντας στο συρτάρι της -μέχρι στιγμής- περισσότερες από 5.000 αιτήσεις.

Η οδική ζεύξη της Πελοποννήσου με τη Στερεά Ελλάδα είναι αναμφίβολα έργο που χρειάζεται. Ομως αυτό το κορυφαίο τεχνικά έργο είναι κολοβό, καθώς απουσιάζει η σιδηροδρομική ζεύξη, κάτι που είχαν επισημάνει από την πρώτη στιγμή πολλοί επιστημονικοί και τοπικοί φορείς. Ο λόγος προφανής. Και αυτός δεν είναι άλλος από το δικαίωμα που παραχωρήθηκε στη γαλλική κοινοπραξία, για 35 χρόνια να εκμεταλλεύεται τα διόδια.

Σε μια τέτοια περίπτωση, η ύπαρξη σιδηροδρομικής σύνδεσης με τη Δυτική Ελλάδα θεωρήθηκε επικίνδυνος ανταγωνιστής. Πολύ περισσότερο που οι γενικότεροι σχεδιασμοί των κυβερνήσεων αλλά και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων δεν προκρίνουν την ανάπτυξη των σιδηροδρομικών δικτύων. Κοντολογίς, η γαλλική κοινοπραξία με τη σύμφωνη γνώμη των κυβερνήσεων της ΝΔ και στη συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, καθόρισε με τα χρήματα του ελληνικού λαού το είδος της ανάπτυξης της χώρας, κυρίως σε ό,τι αφορά τις μεταφορές αλλά και το συγκοινωνιακό δίκτυο, συμμετέχοντας στο συνολικό κόστος των 750 εκατομμυρίων ευρώ κατασκευής της γέφυρας μόλις με 70 εκατ. ευρώ (9,5%), ενώ θα καρπώνεται καθημερινά για 35 χρόνια το κόμιστρο του διοδίου.