Υπάρχουν φωνές, που δε μιλάνε στ' αυτιά σου. Μιλάνε στην ψυχή σου. Τέτοια είναι η φωνή του Βασίλη Λέκκα. Ισως γιατί ο Λέκκας δεν τραγουδάει με τη φωνή του. Ισως γιατί η φωνή του Λέκκα είναι ο αντίλαλος της ψυχής ενός «όρθιου» καλλιτέχνη.

*

Το νέο CD του Βασίλη, σε μια χώρα που δε θα είχε επιβληθεί το «πολιτιστικό» καθεστώς της Αγριας ...Βίσση, θα αποτελούσε πολιτιστικό γεγονός. Το πάντρεμα του Χατζηδάκι και του Θεοδωράκη, του Μαρκόπουλου και του Ξαρχάκου, με τους νεότερους συνθέτες του ελληνικού τραγουδιού, εκείνους που δεν εννοούν να συμβιβαστούν με την καθεστωτική τραγωδία των πολύμορφων «Fame story», δεν είναι μόνο μια καλή Τέχνη. Είναι, τελικά, πολιτική στάση.

*

Ο Λέκκας, με τη στάση του, μιλάει στο μυαλό μας. Με τη φωνή του, συγκλονίζει την ψυχή μας. Οταν η βιομηχανία του θεάματος παράγει ακούσματα που «σου σηκώνουν την τρίχα», οι ερμηνείες του Λέκκα σε κάνουν να ανατριχιάζεις από το πάθος και τη δύναμη της μουσικής και της ποίησης.

*

Ο Βασίλης και οι συνεργάτες του είναι «Ορθιοι». Οπως ο τίτλος της δουλιάς τους. Πορεύονται «Ορθιοι». Τραγουδούν «Ορθιοι». Δεν εννοούν να «σκύψουν» και να «παραφωνήσουν». Και έτσι, «Ορθιοι», δίνουν ρυθμό στον καθημερινό αγώνα να σηκωθούμε και μεις λίγο ψηλότερα...