Ενας μόλις μήνας έχει περάσει από τους πανηγυρισμούς της σοσιαλδημοκρατικής πολωνικής κυβερνητικής ηγεσίας και των συνεταίρων της από την ένταξη στη «διευρυμένη Ευρώπη» - στη Γη της Επαγγελίας. Και η «Πολίτικα» δίνει μια πολύ χαρακτηριστική εικόνα για το πού έφθασε οικονομικά ο πληθυσμός της χώρας υπό τις μετασοσιαλιστικές - καπιταλιστικές συνθήκες. Οι αριθμοί που παραθέτει το πολωνικό δημοσιογραφικό όργανο, (αναδημοσιεύονται στη «Νόιες Ντόιτσλαντ», στις 8 Ιούνη) αποτελούν καθρέφτη για τη διαίρεση των πολιτών σε τάξεις, ανεξάρτητα αν αποφεύγεται με επιμέλεια να γίνεται λόγος για «καπιταλισμό» και «εργατική τάξη». Μιλάνε για «κατώτερη τάξη» για «ανώτερη τάξη» για κοινωνικές βαθμίδες κλπ. Αλλά οι αριθμοί έχουν τη δική τους γλώσσα. Ας τους δούμε;

Μισό εκατομμύριο των νοικοκυριών (ή 4% του συνολικού αριθμού) έχει μηνιαίο εισόδημα έως 150 ευρώ. Εδώ υπάγονται οι άνεργοι με επίδομα κοινωνικής πρόνοιας, οι 200.000 - 300.000 άστεγοι, συνταξιούχοι. Πάνω από 2.000.000 νοικοκυριά (ή 17% του συνόλου) έχουν έως 200 ευρώ εισόδημα το μήνα. Αυτοί έχουν ενδεχόμενα τη χαμηλότερα αμειβόμενη θέση εργασίας, και όπως αναφέρει ο Πολωνός ανταποκριτής «έχουν κοινωνική κατοικία, αγοράζουν πατάτες, μπλιγούρι, κόκαλα, μαργαρίνη και ψωμί και μερικοί έχουν ένα παλιό πολωνικό fiat 600, ηλικίας 20 χρόνων».

«Υψηλότερα» βρίσκεται το «κατώτερο τμήμα της μεσαίας τάξης» που αριθμεί 5,6 εκατομμύρια νοικοκυριά (42% του συνόλου), διαθέτει μηνιαίο εισόδημα έως 500 ευρώ, ζει σε συνεταιριστικές κατοικίες, έχει ένα νεότερο μικρό fiat, αγοράζει για ντύσιμο στα σούπερ μάρκετ και περνάει την άδεια σε «θερινούς κήπους».

Η «σωστή μεσαία τάξη» (3,5 εκατομμύρια ή 26% των νοικοκυριών) έχει εισόδημα έως 1.500 ευρώ, ιδιόκτητη κατοικία, οδηγεί αυτοκίνητο της «χαμηλής μεσαίας τάξης», τρώει υγιεινά και περνάει τις διακοπές στην Τουρκία, στην Κροατία ή στη Βουλγαρία.

Εως 3.000 ευρώ διαθέτουν 1,3 εκατομμύριο νοικοκυριά (10% του συνόλου) της «ανώτερης μεσαίας τάξης» με διακοπές στο Μεξικό. Είναι οι ιδιοκτήτες ή οι μάνατζερ μεσαίων επιχειρήσεων στον παραγωγικό τομέα ή στον τομέα προσφοράς υπηρεσιών.

Μόνο 180.000 νοικοκυριά (1,5%) έχουν εισόδημα έως 6.000 ευρώ. Αυτοί ανήκουν στην «κατώτερη ανώτερη τάξη» με πολυτελείς κατοικίες και ιδιόκτητα σπίτια και σε άλλες περιοχές (ακόμα και στο εξωτερικό), με πολυτελή αυτοκίνητα. Ο αριθμός της ανώτατης βαθμίδας της ανώτερης τάξης είναι άγνωστος, όπως και το οικονομικό δυναμικό τους. Πάντως, αυτοί διαθέτουν ιδιόκτητα αεροπλάνα, θαλαμηγούς, στάβλους και έδρα της εταιρίας τους σε χώρα «φορολογικής όασης».

Στα στοιχεία αυτά που δημοσιεύει η «Πολίτικα» με τον τίτλο: «Αποτελέσματα της "κοινωνικής διάγνωσης 2003"», σημειώνεται επίσης ότι το 70% της πολωνικής κοινωνίας δε βρίσκει το αντίστοιχό του στη Βουλή (το Sejm). Εκεί κάθονται «λαϊκοί αντιπρόσωποι», που σύμφωνα με τις δηλώσεις τους έχουν συνολική περιουσία 350 εκατομμύρια ζλότι και ότι ένας στους έξι «λαϊκούς αντιπροσώπους» είναι ζλότι-εκατομμυριούχος».

Η «Νόιες Ντόιτσλαντ», με βάση στοιχεία του γερμανικού πρακτορείου ειδήσεων DPA, γράφει ότι και στην πρώην ΓΛΔ περισσότεροι άνθρωποι «ζουν από κρατικές παροχές ή συντάξεις παρά από δικά τους έσοδα. Ετσι, η σχέση από τον καιρό της μεταπολίτευσης άλλαξε στο αντίθετό της». Στη Σαξονία - Ανχάλτη π.χ. το 2003 μόνο το 39% των κατοίκων έβγαζαν τα προς το ζην με δική τους εργασία. 41% ήταν άνεργοι, έπαιρναν επίδομα κοινωνικής πρόνοιας ή σύνταξη». Ακόμα και το 1991 η κατάσταση ήταν διαφορετική: Σχεδόν το 50% των ανθρώπων έβγαζε τα προς το ζην.

Ο κοινωνικοδημοκράτης πολιτικός Χάινερ Γκάισλερ εξέφρασε φόβους ότι από την 1η Γενάρη 2005 ο αριθμός των φτωχών στη Γερμανία μπορεί να φθάσει τα 6.000.000. Δήλωσε, επίσης, ότι ακόμα και τώρα πάνω από 50% των επιχειρήσεων δεν προσλαμβάνει προσωπικό ηλικίας άνω των 50 χρόνων.