Motion Team

Η πολιτική της σύγκλισης με την ΟΝΕ, ο «ευρωμονόδρομος» της υποταγής φούσκωσαν τα θησαυροφυλάκια των τραπεζών. Από την άλλη πλευρά τα λαϊκά στρώματα πλήρωσαν τα «σπασμένα». Εξαναγκάστηκαν να υποθηκεύσουν ακόμη και τα μελλοντικά εισοδήματά τους και τις περιουσίες τους. Ο λεγόμενος «μονόδρομος» στρώθηκε πάνω στη λεηλασία των εργαζόμενων, συνταξιούχων, ΕΒΕ, της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Ακόμη και σήμερα (3 χρόνια μετά την ένταξη) οι λαϊκές τάξεις πληρώνουν αυτή την πολιτική. Φως στο βάθος του τούνελ δε διακρίνεται στο πλαίσιο της συγκεκριμένης πολιτικής, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στήριξαν και οι ποικιλώνυμες ηγεσίες του ΣΥΝ.

Τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) αποκαλύπτουν το μέγεθος της λεηλασίας που συντελέστηκε, τόσο από την εκρηκτική αύξηση του δανεισμού, όσο και από τα τοκογλυφικά επιτόκια, που χρέωναν και εξακολουθούν να χρεώνουν οι τράπεζες, χωρίς να δίνουν λογαριασμό, αφού έχουν εξασφαλίσει την ανοιχτή στήριξη των κυβερνήσεων.

• Το Γενάρη του 2004 τα νοικοκυριά χρωστούσαν, συνολικά, (για καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια) το αστρονομικό ποσό των 39,6 δισ. ευρώ. Στο τέλος του 1995 το ποσό αυτό ήταν 3,6 δισ. ευρώ. Δηλαδή μέσα στα χρόνια εκσυγχρονιστικής κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - Σημίτη, τα λαϊκά στρώματα υπερδεκαπλασίασαν (για την ακρίβεια 11πλασίασαν!) το δανεισμό τους, προκειμένου να στηρίξουν, προσωρινά έστω, ένα ανεκτό επίπεδο διαβίωσης. Αποτελεί, δε, κοινό μυστικό, ότι η αποπληρωμή των δόσεων μειώνει το σημερινό και τα μελλοντικά εισοδήματα των δανειοληπτών.
• Η πραγματική οικονομική κατάσταση των λαϊκών τάξεων αποτυπώνεται κυρίως από την εξέλιξη που είχαν τα καταναλωτικά δάνεια, που είναι και τα πλέον τοκογλυφικά. Στη συγκεκριμένη κατηγορία υπάγονται και οι πιστωτικές κάρτες, που ακόμη και σήμερα (στην εποχή των δήθεν χαμηλών επιτοκίων) χρεώνονται με επιτόκια 15% και... βάλε. Συνολικά τα καταναλωτικά δάνεια διογκώθηκαν ήδη στα 12,7 δισ. ευρώ, από 1,2 δισ. το 1995. Στην 8ετία δηλαδή, και εξαιτίας της εντεινόμενης αντιλαϊκής πολιτικής, τα καταναλωτικά δάνεια υπερδεκαπλασιάστηκαν. Είναι φανερό ότι τα λαϊκά στρώματα προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα με δανεικά από τις τράπεζες.
• Αντίστοιχη κατάσταση καταγράφεται και στα στεγαστικά δάνεια. Το σχετικό ποσό έφτασε τον Οκτώβρη του 2003 (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία) στα 25,6 δισ. ευρώ, από 2,4 δισ. ευρώ το 1995.

Η λεγόμενη σύγκλιση με την ΟΝΕ με ό,τι αυτή σηματοδότησε και πέτυχε σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Ηταν η συνέχεια της πολιτικής που ακολούθησαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, καθώς και οι «συν αυτοίς», οι δυνάμεις εκείνες που επαγγέλλονται τον «κοινωνικό εταιρισμό».