Η πολιτική συνεχούς οικονομικής επιβάρυνσης των δημοτών, η ακαλαισθησία και η ροπή προς το «πολιτιστικό κιτς», σε συνδυασμό με απουσία αγωνιστικού, διεκδικητικού πνεύματος προς το κράτος, είναι τα χαρακτηριστικά της Δημοτικής Αρχής Λάρισας υπό την ηγεσία του δημάρχου Κ. Τζανακούλη.

Η εν λόγω Δημοτική Αρχή, που πρόσκειται στο κυβερνών κόμμα, δε χάνει καμία ευκαιρία να «χώσει το χέρι της» στην τσέπη των Λαρισαίων θεωρώντας ανταποδοτική κάθε «προσφορά» του δήμου προς τους δημότες του.

Η μεγαλύτερη «κλοπή», όμως, γίνεται μέσω των τιμολογίων της Δημοτικής Επιχείρησης Υδρευσης - Αποχέτευσης (ΔΕΥΑΛ), και ιδιαιτέρως με τις συνεχείς, μεγάλες αυξήσεις στην τιμή του νερού. Ομως, παρά το γεγονός ότι στη Λάρισα το νερό είναι πανάκριβο, η Δημοτική Αρχή αποφάσισε, προσφάτως, να επιβάλει και νέα αύξηση, χωρίς να δίνει καμιά σημασία στις πολλές και συνεχώς εντεινόμενες αντιδράσεις των Λαρισαίων καταναλωτών. Και προχώρησε σ' αυτή την απόφαση παρότι - όπως σημειώνει σε σχετική ανακοίνωση - καταγγελία η παράταξη «Δημοτική Συνεργασία» - για φέτος αναμένεται ν' αυξηθούν τα έσοδα και να μειωθούν τα έξοδα της ΔΕΥΑΛ. (Παρεμπιπτόντως, να σημειώσουμε ότι τεράστια αύξηση στην τιμή του νερού, ύψους 40%, αποφάσισε, πριν λίγες μέρες και ο Δήμος Φαρσάλων...).

Οσον αφορά στην ακαλαισθησία της Δημοτικής Αρχής Λάρισας, αυτή, πλέον, είναι μνημειώδης. Το χειρότερο, μάλιστα, είναι ότι οι ακαλαίσθητες παρεμβάσεις γίνονται στο κέντρο της πόλης, ούτως ώστε να είναι εμφανείς από καθένα που την επισκέπτεται. Ετσι, μετά το σκάψιμο όλης της πλατείας Λαού για την κατασκευή του διαβόητου γκαράζ που άνοιξε μια «χαίνουσα πληγή» στο κέντρο της πόλης κι απειλεί με καταστροφή τα αρχαία μνημεία που υπάρχουν στο χώρο, έρχεται τώρα ένα ακόμα «κατασκεύασμα» για να επιβεβαιώσει τη ροπή της Δημοτικής Αρχής προς το «κιτς».

Πρόκειται για ένα ακαλαίσθητο κτίριο που «στήνεται» στη μέση της κεντρικής πλατείας προκειμένου να χρησιμοποιηθεί σαν δημόσιο αποχωρητήριο! Οπως καταγγέλλει, πάλι, η «Δημοτική Συνεργασία», η κατασκευή του αποχωρητηρίου στο συγκεκριμένο χώρο «συντρίβει την αρμονία και διασπά την ενότητα της κεντρικής πλατείας». Και καταλήγοντας η «Δημοτική Συνεργασία» επισημαίνει: «Εάν κάποιος δεν μπορεί να κάνει κάτι καλό ή χρήσιμο, προτιμότερο να παραμένει άπρακτος. Τουλάχιστον, έτσι, δεν κάνει ζημιά».

Δυστυχώς, όμως, η Δημοτική Αρχή Λάρισας δεν παραμένει άπρακτη και κάνει ζημιές. Και είναι ζημιά για την πόλη να δίνεται η Δημοτική Πινακοθήκη για «τσάι κυριών» - το διέπραξε κι αυτό ο Κ. Τζανακούλης - να δίνεται το Δημοτικό Ωδείο σε ριάλιτι εκπομπές της τηλεόρασης, να υποβαθμίζεται το περίφημο «Θεσσαλικό Θέατρο» που είναι δίχως καλλιτεχνικό διευθυντή κλπ.

Οπως είναι ζημιά για την πόλη να μην διεκδικεί ο δήμος από το κράτος όσα αυτός δικαιούται. Η Δημοτική Αρχή Λάρισας αρνείται πεισματικά να οργανώσει την πάλη των Λαρισαίων για την επίλυση βασικών προβλημάτων της πόλης, όπως είναι το κυκλοφοριακό, η σιδηροδρομική γραμμή που «κόβει» τη Λάρισα στα δύο και είναι ανάγκη ν' απομακρυνθεί ή να υπογειωθεί κι άλλα πολλά που απασχολούν και ταλανίζουν τους Λαρισαίους. Και να σκεφτεί κανείς ότι πριν από μερικά χρόνια, επί δημαρχίας του αείμνηστου Αριστείδη Λαμπρούλη, ο Δήμος Λάρισας αποτελούσε παράδειγμα αγωνιστικής δράσης και πολιτιστικής δημιουργίας...