Αναπάντητα παραμένουν τα σοβαρότατα ερωτήματα, που προέκυψαν από το πρόσφατο ξέσπασμα του κοινοτικού επιτρόπου Γκ. Φερχόιγκεν στο Ευρωκοινοβούλιο, με αφορμή τα δημοψηφίσματα. Πότε και ποιοι είχαν κάνει και τι είδους συμφωνία μαζί του, ώστε να δηλώνει τώρα «εξαπατημένος» ο κ. Φερχόιγκεν; Γιατί δεν τοποθετούνται δημόσια για το θέμα οι Γλ. Κληρίδης και Κ. Σημίτης, Πρόεδρος και πρωθυπουργός της Κύπρου και της Ελλάδας αντίστοιχα, την περίοδο των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, όπως και όταν πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος Κορυφής του Ελσίνκι, το 1999, παρότι αρκετά δημοσιεύματα εφημερίδων τους εμφανίζουν ως πρωταγωνιστές της προαναφερόμενης συμφωνίας με τον Γκ. Φερχόιγκεν; Και εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί ο Κ. Σημίτης και η τότε κυβέρνηση έλεγαν ωμά και απροκάλυπτα ψέματα στον ελληνικό λαό, καμαρώνοντας, μάλιστα, πως εξασφάλισε, τόσο την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ όσο και την αποδέσμευση της πορείας αυτής από την επίλυση ή μη του προβλήματος;

Επιμένουμε, επαναφέροντας τα ερωτήματα αυτά, όχι μόνο για την εύλογη και ιδιαίτερη πολιτική τους σημασία, αλλά και έναν ακόμη λόγο. Στη Σύνοδο Κορυφής του Ελσίνκι δε συζητήθηκε μόνο το Κυπριακό και η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, αλλά και οι ελληνοτουρκικές διαφορές. Μήπως, έχουν υπάρξει ανάλογες μυστικές συμφωνίες και δεσμεύσεις και στο τελευταίο θέμα;