Στιγμιότυπο από την κινητοποίηση της περασμένης Κυριακής |
Από το Δεκέμβρη του 2002, η χρήση και η εκμετάλλευση της Μαρίνας Ζέας έχει παραχωρηθεί από την ΕΤΑ για 45 χρόνια σε ιδιώτες επιχειρηματίες. Οι κάτοικοι έχουν προσφύγει στο ΣτΕ ζητώντας την ακύρωση της υφιστάμενης σύμβασης του Δημοσίου με την εταιρία «Μαρίνα Ζέας ΑΕ» και η υπόθεση θα συζητηθεί στις 4 Ιούνη.
Οι επιχειρηματίες - όπως κατήγγειλαν οι εκπρόσωποι των κατοίκων - ήδη προχωρούν σε έργα κατασκευάζοντας προβλήτα αποθήκευσης και τροφοδοσίας καυσίμων κάτω από την πλατεία Αλεξάνδρας. Παράλληλα αυξάνουν τη χωρητικότητα του λιμένα κατά 300 περίπου σκάφη, κτίζουν νέες προβλήτες συνολικού μήκους άνω των 900 μέτρων, αλλοιώνουν κάθε υπόλοιπο βράχων της ακτής καταστρέφοντας πολλά σημεία των ιστορικών περιμετρικών λιθόκτιστων τοίχων και το ελάχιστο πράσινο.
«Το ξεπούλημα της Μαρίνας Ζέας είναι και οικονομικό και πολιτικό σκάνδαλο και έχει να κάνει με το γενικότερο ξεπούλημα όλων των ελεύθερων χώρων του Πειραιά», τόνισε η Ελπίδα Παντελάκη καλώντας όλο το μαζικό κίνημα με τον αγώνα του να βάλει φραγμούς σ' αυτά τα σχέδια.
Την υπόσχεση πως οι νομαρχιακοί σύμβουλοι της ΝΑΣ θα δώσουν τη μάχη και μέσα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο και βέβαια «μαζί με το μαζικό κίνημα» ώστε να «αντιπαλέψουμε ένα τερατούργημα που υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο τη ζωή των Πειραιωτών» έδωσε η Ελένη Παπαδοπούλου.
Από την πλευρά του ο Κώστας Τζατζάνης, επισήμανε «τις τεράστιες ευθύνες μιας γενικότερης πολιτικής που μας έφερε τις συμβάσεις παραχώρησης των κοινόχρηστων χώρων - τις ανάσες μας και τελικά την ιδιωτικοποίησή τους». Παράλληλα κατήγγειλε ότι την πολιτική αυτή εξυπηρετεί εδώ και χρόνια η Δημοτική Αρχή του Πειραιά απεμπολώντας τα δικαιώματά της στην ακτή». Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν εκατοντάδες κάτοικοι βουλευτές του Πειραιά εκπρόσωποι μαζικών φορέων της Νομαρχίας, του Δήμου, συλλόγων και άλλοι.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι τα έργα ξεκίνησαν χωρίς να έχει προηγηθεί έγκριση Μελέτης Περιβαλλοντικών Ορων από τη Νομαρχία Πειραιά.
Ο νομάρχης Πειραιά, όμως, αν και δήλωσε πως «σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να εισηγηθεί έγκριση της μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, εάν δεν τηρηθεί η ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου στις 19.11.2003 και αν δεν τηρηθούν οι περιβαλλοντικοί όροι που θα θέσει η Νομαρχία Πειραιά», στην ουσία δεν αντιτάχθηκε στις ιδιωτικοποιήσεις των κοινόχρηστων χώρων. Δήλωσε, απλώς, πως «κανένας κοινόχρηστος χώρος δεν μπορεί να παραδοθεί σε ιδιώτη χωρίς εγγυήσεις για την προστασία και τη διατήρηση του χαρακτήρα του», αφήνοντας έτσι ανοιχτές τις κερκόπορτες και για τους άλλους ελεύθερους χώρους του Πειραιά.