Τετάρτη 21 Απρίλη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο... γενικός και ο... ειδικός

Γρηγοριάδης Κώστας

«Μόνον αν αναποδογυρίσουμε αυτόν τον τρόπο σκέψης θα γλιτώσουμε από την παγίδα. Είμαστε κατά του ιμπεριαλισμού όχι έτσι - γενικά - αλλά γιατί είμαστε υπέρ της δημοκρατίας, της ανεξαρτησίας, της ειρηνικής συμβίωσης, της συνεργασίας των λαών, κατά της εκμετάλλευσης.

Αρα, αν οι τωρινές εξελίξεις ανοίγουν ένα παράθυρο, μια χαραμάδα συμβίωσης ειρηνικής στην Κύπρο, οφείλουμε να μην τις απορρίψουμε. Οφείλουμε να απομονώσουμε το "διαίρει και βασίλευε"».

Αυτά και άλλα πολλά παρόμοια λέει το κύριο άρθρο της χτεσινής «Αυγής», κατηγορώντας το ΚΚΕ για «ψευδεπίγραφο αντιιμπεριαλισμό». Εμείς σημειώνουμε μόνο τα εξής: Πρώτον, το «σχέδιο Ανάν» δεν κατοχυρώνει την ανεξαρτησία και κυριαρχία της Κύπρου. Αντίθετα, κατοχυρώνει τις «εγγυήτριες δυνάμεις» και το δικαίωμα «μονομερούς επέμβασής» τους, χώρια το «καπέλο» του Ανώτατου Δικαστηρίου και την παρουσία ξένων στρατευμάτων. Κατοχυρώνει, επίσης, το καθεστώς του κράτους εν κράτει των βρετανικών βάσεων. Δεύτερον, το «σχέδιο Ανάν» δεν οδηγεί στην επανένωση και δε δημιουργεί προϋποθέσεις ειρηνικής συμβίωσης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αντίθετα, είναι βαθιά διχαστικό και διχοτομικό. Δημιουργεί δύο κυρίαρχα κράτη κι ένα πρωτοφανές κρατικό μόρφωμα, που μόνο κατ' επίφαση ονομάζεται ομοσπονδία, δημιουργώντας το πρόσφορο έδαφος, για νέες τριβές, εντάσεις και αδιέξοδα, όπως και για την άσκηση της πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε».

Αυτός είναι ο «γενικός» και «ψευδεπίγραφος» - σύμφωνα με την «Αυγή» - αντιιμπεριαλισμός του ΚΚΕ... Ο... ειδικός της «Αυγής» συνοψίζεται στη λογική του ευρωμονόδρομου και το «ναι»...

Πρόκληση

Ποιος είπε ότι υπάρχουν όρια στο θράσος και την πρόκληση; Δεν υπάρχουν. Και απόδειξη τα παρακάτω:

Σήμερα, μέρα της μαύρης επετείου του αμερικανοκίνητου πραξικοπήματος των συνταγματαρχών, η «αδέσμευτη, εθνική εφημερίδα "Ελεύθερος Κόσμος"» διοργανώνει «ιδρυτική συνδιάσκεψη του πολιτικού σχηματισμού "Πατριωτική Συμμαχία"» με τη συμμετοχή «στελεχών της ΕΠΕΝ, αποχωρησάντων στελεχών του ΛΑΟΣ, στελεχών του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή καθώς και μελών διαφόρων εθνικών οργανώσεων», με στόχο τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση «την ιδρυτική συνδιάσκεψη χαιρετίζουν με μηνύματά τους ο Στρατηγός Στυλιανός Παττακός και ο τ. Υπουργός και τ. Ευρωβουλευτής κ. Σπυρίδων Ζουρνατζής»...

Και το άκρον άωτον του θράσους και της πρόκλησης βρίσκεται στο «βασικό θέμα» της εκδήλωσης των αμετανόητων οπαδών της επταετίας, που είναι το εξής: «Οχι στο σχέδιο Ανάν - Συμπαράσταση στον Κυπριακό Ελληνισμό». Προφανώς, δεν τους φτάνει το γεγονός πως το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο άνοιξε το δρόμο στην τουρκική εισβολή και όλα τα μέχρι σήμερα βάσανα του κυπριακού λαού...

Οι εγγυήσεις (1)

Αλήθεια, από ποιους μπορεί να κινδυνεύσει η πιστή εφαρμογή του «σχεδίου Ανάν» και γι' αυτό υποτίθεται, ότι ζητούνται γραπτές και συγκεκριμένες εγγυήσεις της πιστής υλοποίησής του από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και την ΕΕ; Προφανώς, από κάποια επέμβαση της Αγκυρας, θα πείτε. Αντε και της Μεγάλης Βρετανίας ή των ΗΠΑ, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, δηλαδή μέσω της Αγκυρας ή της Αθήνας, θα συμπληρώναμε εμείς.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, από τη μια το «σχέδιο Ανάν» αναγνωρίζει στην Τουρκία, την Ελλάδα και τη Μ. Βρετανία το ρόλο της «εγγυήτριας δύναμης» και τους δίνει το δικαίωμα της «μονομερούς επέμβασης» (ακόμη και στρατιωτικής), όταν θεωρούν ότι παραβιάζονται τα συμφωνημένα κι από την άλλη ζητούνται οι εγγυήσεις του Σ.Α. του ΟΗΕ, ώστε να αποτρέπονται οι τέτοιες επεμβάσεις...

Προφανώς, όσοι ζητούν εγγυήσεις, είτε δεν έχουν σκεφθεί καλά τα πράγματα, είτε μας κοροϊδεύουν. Σίγουρα, πάντως, μας κοροϊδεύουν και, μάλιστα, χοντρά οι ΗΠΑ και η Μ. Βρετανία, που σπεύδουν και προσφέρουν απλόχερα τις δήθεν εγγυήσεις, για την εφαρμογή του άδικου και διχοτομικού σχεδίου τους, που μετατρέπει την Κύπρο σ' ένα ακόμη προτεκτοράτο...

Οι εγγυήσεις (2)

Η κατάθεση του αμερικανοβρετανικού σχεδίου ψηφίσματος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, σύμφωνα με το οποίο υποτίθεται πως παρέχονται οι εγγυήσεις του Οργανισμού, για την πιστή εφαρμογή του διαβόητου «σχεδίου Ανάν», μετά την ενδεχόμενη αποδοχή του, αποτέλεσε χτες το κεντρικό ζήτημα στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων.

Κανείς, όμως -απ' όσα μπορέσαμε να δούμε- δε σημείωσε, ότι όσα προτείνει το προαναφερόμενο σχέδιο ψηφίσματος, περιέχονται και στο «σχέδιο Ανάν» και βρίσκονται συγκεκριμένα στο Κεφάλαιο Ε, έχοντας τον τίτλο «Θέματα που θα υποβληθούν στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για απόφαση».

Με άλλα λόγια, σε περίπτωση αποδοχής του αμερικανοβρετανικού «σχεδίου Ανάν» από τα ταυτόχρονα δημοψηφίσματα και την κατοπινή επικύρωση του συνόλου των διαδικασιών από το Συμβούλιο Ασφαλείας -όπως προβλέπεται άλλωστε- οι λεγόμενες εγγυήσεις θα γίνονταν αυτόματα απόφαση του Οργανισμού.

Γιατί τότε, όλη αυτή η φασαρία, ίσως σκεφθείτε. Μα γιατί άλλο, για να ξεγελάσουν τους Ελληνοκύπριους...

Η μαύρη επέτειος διδάσκει

Η σημερινή μαύρη επέτειος του πραξικοπήματος της 21ης Απρίλη 1967, που σήμανε την έναρξη της αμερικανόπνευστης στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας (1967-1974) στην Ελλάδα, έχει άμεση σχέση με εξελίξεις στην περιοχή μας και ιδιαίτερα στο Κυπριακό, που σε πολλά παραπέμπουν στις τότε εξελίξεις και στις πάγιες στοχεύσεις του ιμπεριαλιστικού παράγοντα.

Η σύμπτωση αυτή, που δεν είναι τυχαία, δίνει την αφορμή για μια μελέτη των σύγχρονων εξελίξεων μέσα από το πρίσμα της ιστορίας και της διαχρονικής πορείας του ίδιου του κυπριακού προβλήματος αλλά και της στάσης και του ρόλου πολιτικών παραγόντων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Πρόκειται για γεγονότα που εντάσσονται στον ίδιο πολιτικό-ιστορικό κύκλο και τα οποία προσφέρονται για την εξαγωγή πολύτιμων διδαγμάτων.

Εχουν περάσει από τότε 37 ολόκληρα χρόνια. Η Κύπρος και τότε, όπως και τώρα, βρισκόταν στο επίκεντρο της ιμπεριαλιστικής επιβουλής. Σχέδια διχοτομικά, ανάλογα, ως προς τη στόχευση, με το σημερινό «σχέδιο Ανάν», ήταν και τότε στην ημερήσια διάταξη και μεθοδευόταν η επιβολή τους στον κυπριακό λαό. Η Κύπρος ήταν και παραμένει το αβύθιστο αεροπλανοφόρο και το ορμητήριο των αμερικανοβρετανικών δυνάμεων απέναντι, στη Μέση Ανατολή, και πάνω στους δρόμους του πετρελαίου. Στη Μέση Ανατολή και τότε, όπως και τώρα, επικρατούσε πολεμικό κλίμα.

Για να αναπτυχθούν πλήρως αυτά τα σχέδια, χρειάστηκε να επιβληθεί η δικτατορία των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, που προκάλεσε, καθοδηγούμενη από τους Αμερικανούς, το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου στις 15 του Ιούλη 1974, ώστε ν' ανοίξουν οι πόρτες στις 20 του Ιούλη 1974 για την τουρκική εισβολή. Τα τετελεσμένα αυτής της εισβολής έρχεται σήμερα, 30 χρόνια μετά, να νομιμοποιήσει και να διευρύνει το «σχέδιο Ανάν», το οποίο εκτρέπει το Κυπριακό και από διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής το μετατρέπει σε ενδοϊμπεριαλιστική διευθέτηση, ενώ την Κύπρο την καθιστά προτεκτοράτο.

Οσα έλαβαν χώρα, από τις 21 του Απρίλη του 1967 μέχρι σήμερα, γύρω από το Κυπριακό και η θέση της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό καταμερισμό στην περιοχή προσφέρονται για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων. Πρώτα και κύρια, καμία λύση ή προσωρινή διευθέτηση του κυπριακού προβλήματος, ούτε καν ένας «συμβιβασμός», δεν μπορεί να είναι σε όφελος των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων εργαζομένων, στο βαθμό που είναι ενταγμένη στα ιμπεριαλιστικά γεωστρατηγικά συμφέροντα και επιβάλλεται από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Οι δυνάμεις αυτές ούτε για την ειρήνη, ούτε για τη δικαιοσύνη κόπτονται, παρά μόνο για τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και τη διευθέτηση των μεταξύ τους διαφορών και ανταγωνισμών. Η Ιστορία δεν επιτρέπει να υπάρχουν αυταπάτες για το ρόλο των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Η ίδια η Ιστορία έχει δείξει ότι μόνο η σύγκρουση με την εκάστοτε ιμπεριαλιστική πολιτική δίνει προοπτική στους λαούς.

Αποτελεί πλέον αξίωμα ότι με το «ναι» στα ιμπεριαλιστικά κελεύσματα και τη συνεργασία για τη διεκπεραίωσή τους ούτε η ειρήνη ούτε η δικαιοσύνη εξασφαλίζονται. Το αντίθετο συμβαίνει. Η στάση του εξευμενισμού του ιμπεριαλισμού στο όνομα των εθνικών συμφερόντων της αστικής τάξης σηματοδοτεί νέες περιπέτειες. Τα διδάγματα της σημερινής μαύρης επετείου είναι περισσότερο από άλλοτε επίκαιρα.

Τα ... επετειακά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ, καθόλου βολικές οι μνήμες και οι συνειρμοί που προκαλεί η σημερινή μέρα, 21η Απριλίου, για τους φανατικούς θιασώτες του «ναι» στο «σχέδιο Ανάν», αλλά, τι να κάνουμε..., υπάρχουν. Οπως υπάρχουν και τα ιστορικά γεγονότα, οι ευθύνες και, προπάντων, οι υπερατλαντικοί εμπνευστές τους.

Ιδίως στο χώρο του ΠΑΣΟΚ το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να μην το ...πολυσυζητούν το θέμα. Εκτίθενται, μια και η εκβιαστική τακτική ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ενωσης στο θέμα δεν τους αφήνει περιθώρια ελιγμών.

Είναι μάλλον αποκρουστικό να βλέπεις και να ακούς τα στελέχη του να περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι κι από ραδιόφωνο σε ραδιόφωνο και να προσπαθούν επιθετικά να δικαιολογήσουν τα ...αδικαιολόγητα των επιλογών του.

ΕΝΤΑΞΕΙ, το καταλάβαμε ότι τα μέτρησε τα πράγματα στο υπουργείο Οικονομίας ο Γιώργος Αλογοσκούφης και δεν τα βρήκε όπως του τα είχαν πει οι προκάτοχοί του. Το θέμα είναι ...τι πρόκειται να κάνει γι' αυτό!

Γιατί, απ' ό,τι καταλαβαίνουμε, τελικά θα μας πει πως ναι μεν ήταν κακοί διαχειριστές οι προηγούμενοι, αλλά τώρα πρέπει να συνεχίσει, και μάλιστα ακόμη πιο σκληρά, τις επιλογές τους. Τα όσα λέει το προεκλογικό τους πρόγραμμα, η προσήλωση της ΝΔ στον ευρωμονόδρομο και η πίστη της στην «ελεύθερη αγορά», όπως και η σύμπλευσή της τόσα χρόνια με την πολιτική που εφάρμοζε το ΠΑΣΟΚ, σ' αυτό το συμπέρασμα οδηγούν.

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ κατά της γραφειοκρατίας στο δημόσιο μάς υποσχέθηκε η κυβέρνηση, θεωρώντας προφανώς ότι οφείλουμε να ενθουσιαστούμε επειδή προβλέπει δικαίωμα δικαστικής προσφυγής σε 50 μέρες. `Η επειδή θα μειωθεί ο αριθμός των δικαιολογητικών για διάφορες δημόσιες πράξεις...

Αυτή ήταν δηλαδή η ουσία του προβλήματος; Φαίνεται ότι κάποιοι έχουν μπερδέψει το μέσο με το σκοπό, είναι φανερό. Γιατί βέβαια η δημόσια διοίκηση χρησιμοποιείται ως εργαλείο πολιτικών και το περιεχόμενο των πολιτικών αυτών καθορίζει το αν είναι φιλική στο λαό ή όχι.


Γρηγοριάδης Κώστας

Αρκεί και μόνον αυτό

Παπαγεωργίου Βασίλης

Υποτίθεται πως η συμφωνία της Νέας Υόρκης, μεταξύ του Κ. Ανάν, των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, περιλαμβάνει και τα δημοψηφίσματα της 24ης του Απρίλη. Συμπεριλαμβάνει, δηλαδή, το δικαίωμα του κυπριακού λαού να εκφραστεί ελεύθερα και αβίαστα, με το «ναι» ή το «όχι» στο «σχέδιο Ανάν». Υποτίθεται, επίσης, ότι η συμφωνία αυτή επικυρώθηκε από τις κυβερνήσεις της Τουρκίας, της Ελλάδας και της Βρετανίας, ως εγγυητριών δυνάμεων, ενώ είχε την ολόπλευρη στήριξη των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σήμερα, δύο μήνες μόλις μετά τη συμφωνία της Νέας Υόρκης, δύο μήνες μετά τη συμφωνημένη απ' όλους τους προαναφερόμενους αναγνώριση του δικαιώματος του κυπριακού λαού να είναι ο τελικός και καθοριστικός κριτής του όποιου σχεδίου και της όποιας προτεινόμενης λύσης, έχουν βαλθεί οι πάντες να ακυρώσουν στην πράξη το αναφαίρετο αυτό δικαίωμα. Ο Μπους, ο Μπλερ, ο Κ. Ανάν, ο ντε Σότο, ο Φερχόιγκεν, πολλοί και διάφοροι ακόμη, κραυγάζουν, απειλούν και εκβιάζουν, ότι οι Κύπριοι έχουν μπροστά τους έναν και μόνο δρόμο, αυτόν του «ναι». Το «όχι» δεν υπάρχει και αλίμονό τους εάν κάνουν το λάθος να το επιλέξουν.

Αραγε, το γεγονός και μόνον αυτό δεν είναι αρκετό για να καταλάβει ο κάθε απλός άνθρωπος τι σόι είναι το «σχέδιο Ανάν»; `Η, μήπως, δεν είναι αρκετό για να βγει ακόμη πιο βροντερό το «όχι»;

Μαλλιοτραβιούνται για τη νομή

Αυτές τις μέρες στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κοκορομαχούν για τις καρέκλες. Πιο σωστά για «θώκους» κρατικών Οργανισμών. Σχολιάζοντας την κοκορομαχία τους ο Γ. Μαυρίκος και μιλώντας χτες σε σύσκεψη συνδικάτων σημείωσε: Αντί να τσακώνονται για τους «δικούς τους», ο υπουργός Εργασίας, κ. Π. Παναγιωτόπουλος, με τον πρόεδρο της ΠΑΣΚΕ και πρόεδρο της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλο, ας κάνουν τον κόπο να μας πουν, γιατί πράγμα «τσακώνονται»; Διαφωνούν, άραγε, για την πολιτική αυτών των Οργανισμών; Για τον προσανατολισμό της Εργατικής Εστίας, του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, του ΙΚΑ, του ΟΑΕΔ; Για τη «γραμμή» ή για τη νομή είναι ο καυγάς τους; Για τη νομή.

Ο νέος υπουργός, Π. Παναγιωτόπουλος, σαν νέος φεουδάρχης και τοποτηρητής του κεφαλαίου, θέλει τους δικούς του. Τους ανθρώπους του. Και έτσι διορίζει τον απεργοσπάστη Πεκιά στην Εργατική Εστία, έστειλε τον Καλύρη (μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ) ...στα άλογα, διοικητή στον ΟΔΙΕ. Διόρισε άλλο μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΕ, τον Μ. Τριανταφυλλίδη, γενικό προσωπάρχη στην Εθνική Τράπεζα, και συνεχίζει.

Από την άλλη, ο πρόεδρος της ΠΑΣΚΕ θέλει να «συνδιοικεί» και το ΠΑΣΟΚ τους Οργανισμούς αυτούς. Να είναι συνδιαχειριστής. Ισως σκέφτεται πως ...αφού την ίδια πολιτική θα εφαρμόσει και η ΝΔ, γιατί να μην έχουν μερίδιο στη νομή και τα «δικά μας παιδιά»;

Για τη νομή, λοιπόν, και όχι για τη «γραμμή» μαλλιοτραβιούνται.

Ποντίκι

«Αλλοτε με την Ευρώπη και τις Βρυξέλλες και άλλοτε με την Ουάσιγκτον και τις ΝΑΤΟικές ομπρέλες. Αλλοτε με τη συμμετοχική δημοκρατία και όποτε δε βολεύει με τον αυταρχισμό και τις αποφάσεις της "φωτισμένης" μειοψηφίας. Αλλοτε με τη θέληση του λαού και των ψηφοφόρων και όποτε δεν αρέσει με την ελίτ και τη νομενκλατούρα των επαϊόντων. Πότε με το σκληρό ροκ και πότε με το ζεϊμπέκικο. Αριστεροί με τα μαλακά ναρκωτικά, κεντροαριστεροί στα εκλογικά δεκανίκια, κεντροδεξιοί με τις νηφάλιες δηλώσεις και δεξιοί με τον Μπους και τον Ανάν. Τη μια στιγμή από εδώ, την άλλη από εκεί. Αίλουροι, παμπόνηροι, ευκαιριακοί, ασύμμετροι και λογοκόποι. Ούτε αρχές, ούτε συνέπεια, ούτε γραμμές, ούτε δημοκρατικές διαδικασίες. Στη σκηνή με το λαό και στα καμαρίνια με τον Μίλερ και τον εχθρό. Μια σβούρα σαν τον σκύλο που τρέχει γύρω από τον άξονά του προσπαθώντας να δαγκώσει την ουρά του. Τη λένε πολιτική του εφικτού, αλλά στην πραγματικότητα είναι του ποντικιού!».

Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ταξική η ελπίδα επανένωσης

Ανάμεσα στα άλλα περίοπτη θέση κρατά το... επιχείρημα που «κραδαίνουν» οι υπέρμαχοι του σχεδίου Ανάν πως η εφαρμογή του, σε τελική ανάλυση, θα επιφέρει την πολυπόθητη ειρηνική και αρμονική συμβίωση των δύο κοινοτήτων, Eλληνοκυπρίων και Tουρκοκυπρίων. Και ποιος αλήθεια δε θα ήθελε κάτι τέτοιο; Μόνο που οι διακηρύξεις απέχουν πολύ από την οδυνηρή πραγματικότητα που κυοφορεί το σχέδιο Ανάν. Επιχειρήματα σαν αυτό αν δεν αποτελούν έκφραση ευσεβών πόθων κάποιων αφελών, τότε συνιστούν συνειδητή προσπάθεια αποπροσανατολισμού. Το σχέδιο Ανάν εμβαθύνει την υπάρχουσα διχοτόμηση. Αυτή είναι η αλήθεια που διατρέχει απ' άκρη σ' άκρη τις 9.000 σελίδες του.

Θα ήταν πολύ ωραίο για τη συμβίωση των δύο κοινοτήτων σε ειρήνη και αρμονία να αρκούσε απλά και μόνο ένα «ΝΑΙ» στο επικείμενο δημοψήφισμα. Ακριβώς όμως η κατάκτησή της προϋποθέτει και επιτάσσει το «ΟΧΙ». Προϋποθέτει την απόκρουση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και τέτοια συνιστά το διχοτομικό σχέδιο Ανάν. Προϋποθέτει συγχρόνως κοινούς αγώνες στη βάση της ταξικής συσπείρωσης και ενότητας Eλληνοκυπρίων και Tουρκοκυπρίων.

Στα δημοψηφίσματα της 24ης Απρίλη δεν κρίνεται αν οι Κύπριοι θέλουν να ζουν μαζί ή χώρια. Κρίνεται αν η Κύπρος θα υπάρχει στο εξής ως ένα κράτος - προτεκτοράτο με θύμα τον ίδιο το λαό της ή αν ο λαός θα κρατήσει ανοιχτό το δρόμο για μια πραγματικά δίκαιη, πρωτίστως για εκείνον στο σύνολό του, βιώσιμη και λειτουργική λύση. Η ενότητα των δύο κοινοτήτων δεν μπορεί να επιτευχθεί με εκβιασμούς και το πιστόλι στον κρόταφο, πόσο μάλλον που το σχέδιο Ανάν την τορπιλίζει ούτως ή άλλως. Η ενότητά τους μπορεί να αναπτυχθεί, να βαθύνει, να εδραιωθεί και αρκεί γι' αυτό η συναδέλφωσή τους, το αντάμωμά τους στον κοινό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, στον αγώνα για την απόκρουση οικονομικών και κοινωνικών σε βάρος τους συνεπειών που έτσι κι αλλιώς προκύπτουν από το σχέδιο, στον κοινό ταξικό αγώνα. Η ενότητά τους θα επιτυγχάνεται με την αλληλεγγύη τους προς τους λαούς που υποφέρουν, τον ιρακινό, τον παλαιστινιακό, με τον συντονισμό τους με τους Eλληνες και Tούρκους εργαζόμενους.

Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι σκεφτόμενοι το «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας», αισθανόμενοι τις πιέσεις και τα κάλπικα διλήμματα στα οποία επιδιώκουν να τους εγκλωβίσουν, μπορούν οι ίδιοι αντιστεκόμενοι στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο και απορρίπτοντάς το, να οικοδομήσουν το μέλλον που τους αξίζει, το μέλλον που οραματίζονται. Κι αυτό δε συναντάται πουθενά με το μέλλον που θέλουν και ετοιμάζουν για την Κύπρο οι ιμπεριαλιστές. Οι δύο κοινότητες μπορούν να αποκρούσουν την πολιτική του «διαίρει και βασίλευε», μπορούν να δώσουν πληρωμένη απάντηση σε όσους εκμεταλλεύονται τον πόθο τους για επανένωση και επαναπροσέγγιση, ψευδολογώντας ασύστολα πως το σχέδιο Ανάν εγγυάται μια τέτοια εξέλιξη. Μπορούν μαζί να γράψουν το μέλλον της πατρίδας τους με γνώμονα τα δικά τους κοινά συμφέροντα.

Οχι στο ξεπούλημα

Πολλές φορές πουλήθηκε

σε άνομα παζάρια,

πολλές φορές οι ισχυροί

την έπαιξαν στα ζάρια,

κτήμα του ενός

και τ' αλλουνού

μες του καιρού το διάβα

με αλυσίδες πάντοτε

και για αιώνες σκλάβα.

***

Και τώρα

πάλι στο «σφυρί»

τη βγάζουν οι μεγάλοι,

με τον Ανάν στο πούλημα

να κάνει τον τελάλη,

μαύρη της ετοιμάζουνε

οι μπαγαπόντες τύχη

και κάποιοι, δες,

χειροκροτούν

τη νέα αυτή Ζυρίχη!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ