Με έντονα τα χαρακτηριστικά της διεθνιστικής αλληλεγγύης στους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την αντιπαράθεση στην πολιτική του δικομματισμού, του μεγάλου κεφαλαίου και των νέων αντεργατικών αποφάσεων της ΕΕ, θα γιορταστεί η Πρωτομαγιά του 2004. Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο καλεί τους εργαζόμενους της χώρας μας να τιμήσουν τη μεγάλη αυτή γιορτή και να αποτίσουν φόρο τιμής στους νεκρούς της τάξης τους, δυναμώνοντας τους αγώνες τους και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Η πρωτομαγιάτικη εργατική συγκέντρωση στην Αθήνα προγραμματίζεται για τις 10.30 το πρωί στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην Κοτζιά).

Και η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει τους λαούς της Γης και τους εργαζόμενους αντιμέτωπους με την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Οι λαοί του Ιράκ, της Παλαιστίνης, της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν ματώνουν. Η Κύπρος εκβιάζεται και διχοτομείται. Οι πόλεμοι και οι επεμβάσεις των Αμερικανοευρωπαίων ιμπεριαλιστών γίνονται για να εξασφαλίσουν οι πολυεθνικές νέα κέρδη και πλουτοπαραγωγικές πηγές. Στο όνομα της τρομοκρατίας, το ΝΑΤΟ γίνεται ο παγκόσμιος χωροφύλακας, βάζει πιο γερά την κατοχική του μπότα στην περιοχή της Μεσογείου, ενώ η ελληνική κυβέρνηση το προσκαλεί να αναλάβει ακόμα και τη «φρούρηση» των Ολυμπιακών Αγώνων.

Μέσα σε αυτή τη διεθνή κατάσταση, το κεφάλαιο εντείνει την επίθεσή του ενάντια στην εργατική τάξη της χώρας μας. Το έργο αυτό εξυπηρετεί και η εναλλαγή στην κυβερνητική εξουσία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Στην τελευταία σύνοδο των Βρυξελλών κεντροαριστεροί και κεντροδεξιοί ηγέτες δεσμεύτηκαν στη μια και μοναδική δεξιά πολιτική, δηλαδή στην αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου. Στα πλαίσια αυτής της αντεργατικής πολιτικής, δρομολογούνται αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξιμων αποδοχών, γενίκευση της μερικής απασχόλησης, υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και παραπέρα ιδιωτικοποίηση των δημοσίων συστημάτων υγείας. Η κατάσταση θα χειροτερεύει και το τίμημα θα είναι μεγάλο για όλους τους εργαζόμενους.

Γι' αυτή όμως την κατάσταση σοβαρές είναι οι ευθύνες των συμβιβασμένων ηγεσιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Ο «κοινωνικός διάλογος», που τον έχουν αναλάβει εργολαβικά, είναι το εισιτήριο για την κόλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Οι πλειοψηφίες στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα αποδεικνύονται ισχυροί βραχίονες της στρατηγικής του μεγάλου κεφαλαίου μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Απέναντι σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, σε έναν κόσμο βίας, πολέμων και εκμετάλλευσης, οι εργαζόμενοι είναι καταδικασμένοι να αντισταθούν. Με φάρο τα οράματα, τις αξίες και την ιστορική εμπειρία από τη μεγάλη γιορτή της εργατικής τάξης, της Πρωτομαγιάς, καλούνται να δυναμώσουν την πάλη τους. Να αντισταθούν στη μοιρολατρία, το συμβιβασμό. Να πιστέψουν στις δυνάμεις τους. Να δυναμώσουν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Να πυκνώσουν τις γραμμές του ΠΑΜΕ με νέα σωματεία και αγωνιστές εργαζόμενους.

Μπροστά στην Πρωτομαγιά, οι ταξικές δυνάμεις μένουν σταθερά προσηλωμένες στην πάλη ενάντια στις αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές του δικομματισμού. Προβάλλουν αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Αντιπαλεύουν συνολικά την πολιτική του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών, τους πολέμους, τις επεμβάσεις, την κρατική και εργοδοτική τρομοκρατία. Το ΠΑΜΕ παλεύει για την ταξική ενότητα της εργατικής τάξης, που αμφισβητεί ευθέως το κεφάλαιο και τους ιμπεριαλιστές. Παλεύει για τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τη μικρομεσαία αγροτιά και τους μικρομεσαίους επαγγελματίες και βιοτέχνες. Δυναμώνει την πάλη του για τη συγκρότηση της κοινωνικοπολιτικής λαϊκής συμμαχίας για την ανατροπή του καθεστώτος της εκμετάλλευσης.