Τρία εικοσιτετράωρα απομένουν για την πανεργατική απεργία και οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος δίνουν τη μάχη της προετοιμασίας και της συμμετοχής μέχρι και την τελευταία στιγμή. Στο πρακτικό μέρος της απεργίας στόχος των δυνάμεων του ΠΑΜΕ είναι κανένας εργάτης να μην πάει για δουλιά. Να μην ανοίξει κανένας εργασιακός χώρος.

Η αποφασιστική συμμετοχή των εργαζομένων με το ολοκληρωμένο διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ θα καθορίσει και την παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα, τονίζει στο «Ρ» ο Δήμος Θεοδώρου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας-Ιματισμού-Δέρματος και στέλεχος του ΠΑΜΕ.

-- Μπροστά στην απεργία ποια είναι τα βασικά ζητήματα στα οποία επικεντρώνουν τη δράση τους οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ;

-- Αυτή η απεργία επικεντρώνεται σε δυο βασικά ζητήματα. Το πρώτο αφορά το περιεχόμενο και το άλλο την οργάνωση του αγώνα. Το περιεχόμενο πραγματικά έχει πολύ μεγάλη σημασία γι' αυτήν την απεργία, αλλά κυρίως έχει πολύ μεγάλη σημασία για την κλιμάκωση του αγώνα. Πρέπει να πούμε λοιπόν ότι η ΓΣΕΕ, που έχει προκηρύξει την απεργιακή κινητοποίηση, προβάλλει ένα πλαίσιο αιτημάτων που είναι υποταγμένο στην εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης αλλά και γενικότερα στις επιδιώξεις του κεφαλαίου. Το ολοκληρωμένο διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ απαντάει στα σημερινά προβλήματα, στην επίθεση της εργοδοσίας, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του κεφαλαίου. Πατάει στις σημερινές πραγματικές ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για σύγκρουση με αυτήν την πολιτική. Ετσι, εμείς δίνουμε τη μάχη ώστε τα πρωτοβάθμια σωματεία αλλά και οι δευτεροβάθμιες οργανώσεις να κάνουν το πλαίσιο του ΠΑΜΕ δική τους υπόθεση, γιατί μόνο έτσι θα μπορεί να υπάρξει προοπτική σε αυτόν τον αγώνα.

Στο δεύτερο ζήτημα, που αφορά την προετοιμασία της απεργίας, ρίχνουμε βάρος ώστε πραγματικά να ξεσηκωθεί από τα κάτω, από τα πρωτοβάθμια σωματεία, μια πλούσια δραστηριότητα μέσα στους χώρους δουλιάς, στους κλάδους σε κάθε εργοστάσιο, αλλά και σε κάθε γειτονιά, σε κάθε περιοχή, ώστε οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν ότι βρίσκονται μπροστά σε μια συνεχιζόμενη επίθεση από την πλευρά του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων στη χώρα μας αλλά και στην ΕΕ. Ωστε όλοι οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν ότι μπροστά σε αυτήν την απεργία πρέπει να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις. Και εννοούμε πολύ συγκεκριμένα, να κλείσουν όλες οι επιχειρήσεις, όλοι οι τόποι δουλιάς. Ολοι οι εργαζόμενοι μαζί με τις οικογένειές τους να κατέβουν στο δρόμο.

-- Πώς λοιπόν πρακτικά προετοιμάζουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ την απεργία;

-- Βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη ένα πλούσιο πρόγραμμα δράσης με περιοδείες στους χώρους δουλιάς, συσκέψεις παντού, με την ανακοίνωση και το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ αλλά και της Ομοσπονδίας μας στην Αθήνα και πανελλαδικά. Δόθηκε μεγάλη μάχη προκειμένου να συνεδριάσουν τα πρωτοβάθμια σωματεία και να πάρουν αποφάσεις συμμετοχής. Να οργανώσουν τα ίδια την απεργία. Στο δικό μας κλάδο, για παράδειγμα, ήδη στη Νάουσα έχουν συνεδριάσει και τα τέσσερα σωματεία του κλάδου, έχουν πάρει αποφάσεις και οργανώνουν την απεργία. Από πολλές περιοχές έχουμε τέτοια αισιόδοξα μηνύματα. Στην Αθήνα, «οργώνουμε» τις βιοτεχνίες, τα εργοστάσια, γενικά όλους τους χώρους δουλιάς, όλες τις ώρες και μιλάμε με τους εργαζόμενους. Αυτό που καθημερινά αποδεικνύεται είναι ότι οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος προχωράνε χωρίς αναστολές και δισταγμούς για την επιτυχία της απεργίας και τη μαζική συμμετοχή στην προσυγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην Κοτζιά).

-- Είπατε ήδη ότι οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος δίνουν πολύ μεγάλο βάρος στην επιτυχία αυτής της απεργίας και σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο αλλά και τη συμμετοχή, περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Τι είναι αυτό που κρίνεται σ' αυτήν την απεργία;

-- Διανύουμε μια πολύ κρίσιμη περίοδο καθώς κλιμακώνεται η επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου σε βάρος συνολικά των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Οι κυβερνήσεις της ΕΕ στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής αποφάσισαν παραπέρα δραματικές αλλαγές στο κοινωνικό και ασφαλιστικό σύστημα με την παράταση του εργάσιμου βίου. Την παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης, τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών, κλπ. Κατά συνέπεια η αποφασιστική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργιακή κινητοποίηση είναι καθοριστικής σημασίας για να μπει φραγμός στα σχέδια και της ΕΕ και της κυβέρνησης, για να υπάρξει παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα.

-- Αρα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ όχι μόνο δε μειώνουν τις προσπάθειές τους για την οργάνωση και συσπείρωση των εργαζομένων αλλά τις εντείνουν ακόμα περισσότερο και μετά τις 31 του Μάρτη;

-- Το σίγουρο είναι ότι επιδίωξη της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ είναι αυτή η απεργία να αποτελέσει μια «ντουφεκιά». Για μας το σίγουρο είναι ότι με μια απεργιακή κινητοποίηση δεν αντιμετωπίζεις τέτοια επίθεση και τέτοια μέτρα. Αυτή η απεργία πρέπει να είναι η αφετηρία για την παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα. Μια συνέχεια που πρέπει να δοθεί με διάφορες μορφές, με νέες απεργιακές κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις, συντονισμό του αγώνα μεταξύ των κλάδων των εργαζομένων. Σ' αυτήν την προοπτική οι ευθύνες των δυνάμεων του ΠΑΜΕ είναι μεγάλες. Εχουμε συνειδητοποιήσει ότι η δουλιά που έχουμε να κάνουμε είναι πολύ περισσότερη από πριν. Γι' αυτό ακριβώς οργανώνουμε τις δυνάμεις μας με τέτοιο τρόπο, με τέτοια μαχητικότητα και ορμή που να ξεσηκώνουν τους εργαζόμενους. Να συμβάλλουν αποφασιστικά ώστε να συνειδητοποιούν καθημερινά ότι αν δεν υπάρξει αγωνιστική απάντηση με προοπτική, απέναντι στις επιδιώξεις του κεφαλαίου, δε θα μπορέσουμε να σταματήσουμε την επίθεση. Δε θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για την αλλαγή της κατάστασης.

-- Πολλοί έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τα αιτήματα του ΠΑΜΕ υπερβολικά. Πόσο «υπερβολικά» πράγματι είναι αυτά τα αιτήματα;

-- Οσοι θέλουν να ενσωματώσουν τους εργαζόμενους, συνολικότερα το εργατικό κίνημα, στις πολιτικές που ασκούνται, προβάλλουν ένα πλαίσιο αιτημάτων που όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης, αλλά χειροτερεύει ακόμα περισσότερο τη θέση της, προκειμένου να αυξάνονται τα κέρδη του κεφαλαίου. Πέρα λοιπόν από τις προσπάθειες που γίνονται για τη συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία, το κρίσιμο είναι με ποιο πλαίσιο συμμετέχουν οι εργαζόμενοι, πού στοχεύουν. Εμείς προβάλλουμε αιτήματα με βάση τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων. Δεν μπορούμε να ενσωματωθούμε και να ενσωματώσουμε τα αιτήματά μας στο πλαίσιο που καθορίζουν οι πολιτικές του κεφαλαίου και οι κυβερνήσεις που το υπηρετούν. Δίνουμε τη μάχη με το ολοκληρωμένο διεκδικητικό μας πλαίσιο για την ακόμα μεγαλύτερη ανάπτυξη της πάλης της εργατικής τάξης.

Θεωρούμε λοιπόν ότι δεν μπορεί σήμερα ο εργάτης και η εργάτρια να μη διεκδικεί μισθό που να δίνει τη δυνατότητα να ζήσει αξιοπρεπώς και αυτός να μην είναι λιγότερος από 1.100 ευρώ. Δεν μπορεί να μην παλέψει στις σύγχρονες συνθήκες για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, για πραγματικό 35ωρο-7ωρο- 5ήμερο με αύξηση των αποδοχών, όπως προτείνει το ΠΑΜΕ. Δεν μπορεί σήμερα που οι συνταξιούχοι καταδικάζονται στη φτώχεια και στην ανέχεια με συντάξεις πείνας, να μην παλέψουμε για συντάξεις που να αγγίζουν το 80% του βασικού μισθού του ανειδίκευτου εργάτη. Δεν μπορούμε να μη διεκδικήσουμε σύνταξη στα 60 για τους άντρες, στα 55 για τις γυναίκες και για τα βαρέα στα 55 και στα 50 αντίστοιχα. Γιατί πρέπει ο εργαζόμενος να ξεκουραστεί, να ζήσει με την οικογένειά του, τα παιδιά του, τα εγγόνια του.

Θεωρούμε επίσης αδιανόητο σήμερα να μην είναι στόχος του κινήματος η δημόσια δωρεάν Υγεία για όλους. Η κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας που έχει αποτέλεσμα τη γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα Υγείας και τη συρρίκνωση και ιδιωτικοποίηση του δημόσιου, που έχει μετατρέψει τον ασφαλισμένο σε «πελάτη» στα δημόσια νοσοκομεία. Είναι επιτακτική ανάγκη να παλέψει το κίνημα για πραγματικά δημόσια δωρεάν Παιδεία, για το 12χρονο σχολείο. Για δημοκρατία στους χώρους δουλιάς. Είναι επιτακτική ανάγκη σήμερα, που φέρνουν τους παγκόσμιους τρομοκράτες, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, στη χώρα μας, να παλέψουμε για τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματά μας.