Ολες οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να πέσουν με αυτοπεποίθηση στην ενίσχυση των αγώνων που βρίσκονται μπροστά, έχοντας βγάλει και τα αναγκαία συμπεράσματα από την εξέλιξη του αγώνα των εργαζομένων στους ΟΤΑ.

Αυτό τόνισε ανάμεσα σε άλλα μιλώντας στον «902» ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε μια συζήτηση με τον Αντρέα Θερμό, με αφορμή την απεργία στους ΟΤΑ.

Σχολιάζοντας την ίδια την απεργιακή κινητοποίηση στους ΟΤΑ ο Γ. Μαρίνος είπε:

Πρόκειται για ένα γερό αγώνα, που πρέπει να συζητηθεί πολύ μέσα στους εργαζόμενους των ΟΤΑ και τους άλλους εργαζόμενους, γιατί μπορούν να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα για τη στάση των πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων, για την αποτελεσματικότητα των αγώνων και τις προϋποθέσεις, που απαιτούνται για την προοπτική της δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος και την ανάγκη της αλλαγής των συσχετισμών σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

Ως προς τα συμπεράσματα ανέφερε:

- Το ΚΚΕ, εκτός από την αυτονόητη δραστήρια στάση των κομμουνιστών σ' αυτόν τον αγώνα, στήριξε την απεργιακή κινητοποίηση με πολλούς τρόπους. Υπερασπίστηκε το δίκιο των εργαζομένων, αντιπαρατέθηκε στην απεργοσπαστική στάση της κυβέρνησης, αλλά και το γενικότερο απεργοσπαστικό μηχανισμό, αντιτάχτηκε στην ποινικοποίηση των αγώνων, προσπάθησε για την ανάπτυξη ισχυρού κινήματος αλληλεγγύης και επιπρόσθετα οι κομμουνιστές δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι στάθηκαν αποφασιστικά στο πλευρό των απεργών.

Κατά τη γνώμη μας, συνέχισε, υπάρχει τέτοια εμπειρία που επιτρέπει να ξετιναχτεί η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της ΝΔ. Να ξετιναχτεί η στάση των δημάρχων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του Συνασπισμού για τον εξής λόγο:

- Σε έναν αγώνα με δίκαια αιτήματα, σε έναν αγώνα για τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική και τα αντιλαϊκά μέτρα, πέσανε πάνω σαν κοράκια στην απεργία και τους απεργούς. Χρησιμοποιώντας στημένες εκπομπές στα μέσα ενημέρωσης, χρησιμοποιώντας κάθε τρόπο συκοφάντησης και καταστολής μέχρι το χαρακτηρισμό της απεργίας σαν παράνομης και καταχρηστικής, μέχρι τη χρησιμοποίηση των ΜΑΤ κατά των απεργών.

-Ο πρωθυπουργός κ. Σημίτης, ο υπουργός Εσωτερικών κ. Σκανδαλίδης, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου κ. Βαλασόπουλος, ο οποίος επέδειξε ιδιαίτερα προκλητική και φασίζουσα στάση άνοιγαν το δρόμο και οι δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του Συνασπισμού υλοποιούσαν για να χτυπηθεί ο αγώνας.

-Η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Χρήστος Παπουτσής, ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, κι από κοντά ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ και μέλος του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ κ. Κουκουλόπουλος, αλλά και ο πρόεδρος της ΤΕΔΚΝΑ και στέλεχος του ΣΥΝ κ. Φιλίππου, όλοι αυτοί λειτούργησαν σαν κρίκοι του απεργοσπαστικού μηχανισμού.

Και πρέπει και αυτοί και οι πολιτικές δυνάμεις τις οποίες εκπροσωπούν, να πληρώσουν, κατά τη γνώμη μας, βαρύ πολιτικό τίμημα.

Απαντώντας σε ερώτηση για τον ισχυρισμό περί κινδύνων στη δημόσια υγεία από την απεργία σημείωσε:

- Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη γιατί η πολιτική της οξύνει τα προβλήματα των εργαζομένων. Αυτή προκλητικά και αδιάλλακτα αρνείται την ικανοποίηση των δικαιότατων αιτημάτων. Η κυβέρνηση αδιαφόρησε για τη δημόσια υγεία, δικό της προϊόν είναι τα σκουπίδια στους δρόμους.

Πέρα απ' αυτό, να δούμε, όμως και την πείρα που υπάρχει:

-Απεργούν οι ναυτεργάτες, η κυβέρνηση με τους εφοπλιστές προσπαθούν να χτυπήσουν την απεργία, γιατί λένε θίγει τους επιβάτες.

-Απεργούν οι γιατροί του ΙΚΑ προσπαθούν να χτυπήσουν τον αγώνα, στο όνομα των ασφαλισμένων, εκείνων, δηλαδή που καθημερινά χειροτερεύει η κατάστασή τους από την αντιλαϊκή πολιτική.

- Απεργούν οι γεωτεχνικοί δυσφημείται ο αγώνας τους σαν παράνομος.

- Απεργούν στην κλωστοϋφαντουργία «Φίντεξπορτ» χτυπούν την απεργία τους, γιατί θίγεται ο εργοδότης και τα κέρδη του.

Δεν υπάρχει απεργία που να μην έχει χτυπηθεί. Πρέπει να πάμε κόντρα σ' αυτή τη μεθόδευση που αποτελεί στην πράξη κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος, του δικαιώματος των εργαζομένων στο διεκδικητικό αγώνα. Και να πάμε ενάντια σ' αυτές τις μεθοδεύσεις αποφασιστικά. Καταγγέλλοντας και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και όσους τη στηρίζουν σ' αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική.

Σε ερώτηση για το διεκδικητικό πλαίσιο του αγώνα των εργαζομένων στους ΟΤΑ επισήμανε:

Και το πλαίσιο διεκδικήσεων προσφέρεται, επίσης, για γενικότερα συμπεράσματα. Αυτός ο αγώνας στηρίχτηκε σε ένα σωστό πλαίσιο, που καθορίστηκε χάρη στην προσπάθεια των δυνάμεων του ΠΑΜΕ. Πολύμηνη προσπάθεια στα σωματεία, στις συνελεύσεις και τα όργανα της Ομοσπονδίας. Είναι μεγάλη η συμβολή των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, για να καθοριστεί αυτό το πλαίσιο. Απαντά σωστά και αντιπαρατίθεται στις αναδιαρθρώσεις, δηλαδή, στις αντιδραστικές αλλαγές που περνάνε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Στρέφεται ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, στην κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, ζητά τη μονιμοποίηση των έκτακτων που χρόνια τους κρατούν σε ομηρία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Το πλαίσιο διεκδικήσεων εναντιώνεται στο νέο αντεργατικό μισθολόγιο και διεκδικεί κατώτερο μισθό 1.100 ευρώ, διεκδικεί την ένταξη των εργαζομένων στα βαρέα και ανθυγιεινά -πρόκειται για ένα πολύ βασικό αίτημα. Αυτό το πλαίσιο έδωσε δυναμική στον αγώνα και αποτελεί ένα βασικό στοιχείο της καλής συμμετοχής, της αποφασιστικής στάσης των εργαζομένων στους ΟΤΑ.

Μιλώντας για ζητήματα που αναδείχτηκαν, σε σχέση με την οργάνωση αυτού του αγώνα σχολίασε:

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έκαναν μια μεγάλη προσπάθεια να γίνουν συνελεύσεις, να δραστηριοποιηθούν περισσότεροι εργαζόμενοι για τη διάδοση των στόχων πάλης, να συμμετάσχουν περισσότεροι στην απεργία, να την περιφρουρήσουν. Εγιναν σημαντικά βήματα, αλλά χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια, για να μπαίνουν ενεργά περισσότερες δυνάμεις στη μάχη, αποφασιστικά με δύναμη, ιδιαίτερα όταν διαπιστώνεται ότι δρα ένας καλά οργανωμένος απεργοσπαστικός μηχανισμός. Οι απαιτήσεις σήμερα είναι μεγάλες.

Οταν, για παράδειγμα, περιφρουρείται η χωματερή από απεργούς και η κυβέρνηση ετοιμάζεται να χτυπήσει, πρέπει οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, αλλά και άλλοι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από κλάδο, να δίνουν μαζική απάντηση, να ξεπερνούν τις όποιες δυσκολίες και να προστρέχουν, για να υπερασπίσουν το απεργιακό δικαίωμα.

Δηλαδή, χρειάζονται μεγαλύτερες θυσίες, μεγαλύτερη κινητοποίηση δυνάμεων, μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και συγκέντρωση δυνάμεων απέναντι στον αντίπαλο, απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική και όλον τον απεργοσπαστικό μηχανισμό που έχει στήσει αυτήν την περίοδο.

Σχετικά με το πώς κινήθηκαν οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ εκτίμησε:

Στη βάση οι εργαζόμενοι που αντιμετωπίζουν την οξύτητα των προβλημάτων έκαναν το καθήκον τους. Ομως, στελέχη αυτών των παρατάξεων έκαναν συστηματική απεργοσπαστική δουλιά. Ταυτίστηκαν με τους δημάρχους σαν τμήμα για το χτύπημα της απεργίας και διατηρούσαν μαζί τους ένα ανοιχτό κανάλι για να δοθεί μια συναινετική - ευκαιριακή λύση, χωρίς ικανοποίηση αιτημάτων, για την εκτόνωση του αγώνα. Με δηλώσεις στα ΜΜΕ υιοθετούσαν τη δημαγωγία και ενίσχυσαν την επιθετικότητα της κυβέρνησης και του απεργοσπαστικού μηχανισμού. Την ώρα που ο απεργιακός αγώνας περνούσε κρίσιμες φάσεις, αυτή η τακτική συνιστά υπονόμευση και οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα.

Δεν πρέπει να αφήσουν να περάσει έτσι το γεγονός ότι τα σωστά αιτήματα της απεργίας στην πράξη υπονομεύτηκαν από τις ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ, αλλά και της ΔΑΚΕ και στελεχών της παράταξης του ΣΥΝ. Υπονομεύτηκαν μέσα από μια προσπάθεια υποκατάστασής τους με ένα επίδομα 100 ευρώ και αποσιώπηση όλου του διεκδικητικού πλαισίου, όλων των άλλων ουσιαστικών αιτημάτων. Στα λόγια έλεγαν ότι στηρίζουν τα αιτήματα, στην ουσία, όμως, στους χώρους δουλιάς, τα υποκαθιστούσαν με ένα επίδομα.

Συμπέρασμα: Ακόμα και στην περίπτωση που αυτές οι ηγεσίες αναγκάζονται να αποδεχτούν τυπικά έστω ένα πλαίσιο αιτημάτων, στην πράξη το αφοπλίζουν, γιατί είναι αιτήματα που έρχονται σε αντίθεση και χτυπούν τη βασική κατεύθυνση των ανδιαρθρώσεων, τις οποίες πληρώνουν οι εργαζόμενοι.

Στην πράξη αυτές οι ηγεσίες αποτελούν στήριγμα της αντιλαϊκής πολιτικής κι όταν λένε «ναι στους αγώνες» το κάνουν έτσι που να διαφυλάσσουν την κεντρική κατεύθυνση της αντιλαϊκής πολιτικής. Αυτό βγήκε στην επιφάνεια και στους ΟΤΑ.

Δεν είναι, όμως, μόνο αυτά. Η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ ένιψε τα χέρια της. Αρνήθηκε να στηρίξει την απεργία την ώρα που το δικαστήριο τη χαρακτήριζε παράνομη. Ενώ ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ το Σάββατο, σε εντεταλμένη υπηρεσία, βγήκε με συνέντευξη σε απογευματινή εφημερίδα, με σκοπό να συκοφαντήσει, να χτυπήσει την απεργία, αλλά και γενικότερα τις απεργίες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Τι έκανε; Προσπάθησε να δώσει άλλοθι στην κυβέρνηση και στα δικαστήρια. Κάλεσε τους εργαζόμενους να υποταχτούν, να εγκαταλείψουν το απεργιακό δικαίωμα και αναμάσησε τους πιο άθλιους κυβερνητικούς ισχυρισμούς. Κάλεσε τους εργαζόμενους να αποδεχτούν τη φτώχεια τους και να τη μοιράζουν μεταξύ τους την ώρα που αυξάνονται τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό έκανε ουσιαστικά. Κάλεσε να μοιράσουν οι εργαζόμενοι τη φτώχεια τους και αντιμετώπισε τα κέρδη του κεφαλαίου σαν ιερά και όσια.

Την ώρα που καίγεται ο τόπος με ένα σωρό προβλήματα, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ όχι μόνο αρνείται τη συμμετοχή στους αγώνες αλλά στρέφεται σχεδιασμένα εναντίον τους.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμιά δουλιά με αυτούς τους καιροσκοπικούς μηχανισμούς. Οι εργαζόμενοι της βάσης πρέπει μαζικά να απεγκλωβιστούν απ' αυτές τις δυνάμεις.

Για την αναστολή της απεργιακής κινητοποίησης, ο Γ. Μαρίνος σημείωσε ότι αυτή είναι το αποτέλεσμα όλων των προηγούμενων κινήσεων. Είναι το αποτέλεσμα, που εξαρχής σημάδευε η δράση αυτών των ηγεσιών. Γι' αυτό, το Σάββατο με την αποχή από την ψηφοφορία μπλόκαραν νέα απόφαση για απεργία, πρόταση στην οποία επέμεναν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Η στάση της αποχής ήταν συνειδητή απεργοσπασία. Οι δυνάμεις αυτές βρίσκονται σε μόνιμη αντίθεση με τα συμφέροντα των εργατών. Ακόμα κι όταν αναγκάζονται να ελιχθούν, αναζητούν τρόπους για το σπάσιμο των αγώνων. Είναι κρίσιμο ζήτημα να καταδικαστούν αυτές οι ηγεσίες τώρα. Να αποτελέσει αυτό αποκρυστάλλωμα του αγώνα, να επιταχυνθεί αυτό στις συνελεύσεις. Να ξηλωθούν οι δυνάμεις του συμβιβασμού σε όλο το συνδικαλιστικό κίνημα, γιατί αυτός ο συσχετισμός διευκολύνει την αντεργατική επίθεση, είναι μια από τις αιτίες των προβλημάτων.

Θα ήταν άλλη η κατάσταση, αν ήταν ισχυρότερες οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

Αν οι δυνάμεις του συμβιβασμού δεχτούν πλήγμα, από καλύτερη θέση θα δοθούν οι αγώνες. Αφορά, τελικά, την αποτελεσματικότητα της πάλης.

Απαντώντας, τέλος, σε ερώτηση για την προοπτική των αγώνων, τόνισε:

Τα προβλήματα μένουν, απαιτούν λύση. Οξύνονται από την κυβέρνηση, άρα πρέπει να ενισχυθεί η δράση, να γίνει το σωματείο ισχυρός μηχανισμός διεκδίκησης, να ενταχθούν περισσότεροι στο Συντονιστικό των Σωματείων της Αθήνας, Συντονιστικό που εκπλήρωσε πρωταγωνιστικό ρόλο. Ηδη άνοιξε η συζήτηση στους τόπους δουλιάς. Και το επόμενο διάστημα η προετοιμασία πρέπει να πάρει υπόψη τα αδύνατα σημεία αυτής της μάχης. Θα παιχτούν σενάρια εφησυχασμού. Υπάρχει όμως το πλαίσιο του αγώνα και με αυτό πρέπει να κινηθούν οι εργαζόμενοι. Χρειάζεται αποφασιστική παρέμβαση σε όλους τους αγώνες. Εγιναν ήδη τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ, μπροστά είναι η απεργία των οικοδόμων. Ολες οι δυνάμεις στους χώρους δουλιάς πρέπει να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ με σωστό προσανατολισμό. Γιατί η αντεργατική επίθεση κλιμακώνεται. Χρειάζεται λοιπόν ενίσχυση της ενότητας, των αγώνων. Με αυτοπεποίθηση, να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό.