Την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή του στον ΕΛΑ ανέλαβε ο Χρ. Τσιγαρίδας, ενώ οι τέσσερις άλλοι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν μεν οποιαδήποτε συμμετοχή, αλλά απηύθυναν δριμύ «κατηγορώ» για τις συνθήκες κράτησης, τον τρόπο σύλληψης και έκαναν λόγο για καταπάτηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων τους.

Μετά την ολοκλήρωση της ανάγνωσης του κατηγορητηρίου από τον εισαγγελέα της έδρας Ε. Πατσή και όταν η πρόεδρος του δικαστηρίου Ε. Μπριλή ζήτησε από τους κατηγορούμενους να τοποθετηθούν επί των κατηγοριών, όλοι τους έδωσαν μια πρώτη γεύση της υπερασπιστικής γραμμής που θα ακολουθήσουν.

Ο Χρ. Τσιγαρίδας είναι ο μόνος που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής στον ΕΛΑ μέχρι το 1990, ενώ αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες, «γιατί δεν είναι αληθείς και δεν τον αφορούν», όπως χαρακτηριστικά είπε. Παράλληλα, δήλωσε ότι στη διάρκεια της δίκης, αν χρειαστεί, θα δώσει κάποιες εξηγήσεις για την οργάνωση, ενώ και χτες υπερασπίστηκε τους στόχους της. Πρόσθεσε ότι από όσα είδε στη δικογραφία σχημάτισε την πεποίθηση ότι «δεν υπάρχουν στοιχεία που να τεκμηριώνουν την ενοχή του».

Σε ερώτηση της προέδρου του δικαστηρίου για την τελευταία προκήρυξη του ΕΛΑ το 1995, όπου αναφερόταν η επίμαχη φράση «ο αγώνας συνεχίζεται», απάντησε ότι, κατά την εκτίμησή του, «είναι ένα σύνθημα ζύμωσης», που το βάζανε συνήθως στο τέλος της προκήρυξης. Μάλιστα, ως παράδειγμα, ανέφερε ότι «μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, στη Μεταπολίτευση, η Συντονιστική Επιτροπή είχε δημοσιοποιήσει ένα κείμενό της, το οποίο τελείωνε με τη φράση "ο αγώνας συνεχίζεται"».

Βέβαια, είναι γνωστό ότι οι θέσεις και η δράση τέτοιων οργανώσεων, ανεξάρτητα από τις προθέσεις τους, έδωσαν τα προσχήματα στην άρχουσα τάξη να δυναμώσει το αυταρχικό και αντιδημοκρατικό κράτος και λειτούργησαν σε βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων.

Ο Κ. Αγαπίου, σε μια μακροσκελή δήλωση, έκανε λόγο για «πολιτική και κοινωνική εξόντωσή του», «ανέντιμη δίκη», «αντισυνταγματική και παράνομη σύλληψη», «παράνομη διαδικασία», το βούλευμα το χαρακτήρισε κατασκεύασμα και επανέλαβε ότι όλα όσα ισχυρίζονται οι Αρχές εναντίον του δεν ισχύουν. Τις χειρόγραφες σημειώσεις του παρέδωσε στην πρόεδρο του δικαστηρίου και ζήτησε να αναγνωστούν στο δικαστήριο.

Ο Κ. Αγαπίου υπερασπίζεται την Ειρ. Αθανασάκη και σημειώνει πως «βαρύνεται με το έγκλημα» ότι εκτός της γνωριμίας μαζί του αρνήθηκε το 1997 να συνεργαστεί με τις διωκτικές αρχές και να συμβάλει στην εξόντωσή του. Για τον Αγ. Κανά υποστηρίζει ότι με ψευδή στοιχεία επιχειρείται η ενοχοποίησή του, ενώ για τον Μ. Κασίμη ανέφερε ότι εμπλέχτηκε στην υπόθεση λόγω του ονόματός του.

Αθώος δήλωσε και ο Α. Κανάς, ο οποίος πρόσθεσε ότι δεν έχει καμιά σχέση με τις πράξεις που του αποδίδονται. Σχετικά με τους συγκατηγορουμένους του, είπε ότι δεν τους γνώριζε, εκτός από τον Χρ. Τσιγαρίδα, με τον οποίο είπε ότι έχουν γνωριμία 20 ετών και είχαν και επαγγελματικές σχέσεις. Μάλιστα, έσπευσε να δηλώσει ότι δεν είχε καταλάβει οποιαδήποτε σχέση με παράνομη οργάνωση.

Ανάλογη ήταν και η στάση της Ειρ. Αθανασάκη, η οποία υποστήριξε ότι γνωρίζει μόνο τον Κ. Αγαπίου. Επίσης, μίλησε και για τις συνθήκες κράτησης, «που υποβιβάζουν και υποτιμούν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου».

Ο συνήγορος του Μ. Κασίμη δήλωσε ότι ο εντολέας του αρνείται κατηγορηματικά κάθε σχέση του με την υπόθεση, καθώς τέτοιες ενέργειες «δε συμβαδίζουν με τις πολιτικές πεποιθήσεις του». Να σημειωθεί ότι ο Μ. Κασίμης βρίσκεται στο νοσοκομείο.