Οι περαιτέρω ανατροπές στα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης και εργασιακών σχέσεων, στα πλαίσια προώθησης των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, στο όνομα της αύξησης της ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, είναι τα βασικά θέματα που συζητήθηκαν χτες στη Σύνοδο Υπουργών Οικονομίας (ΕΚΟΦΙΝ) στις Βρυξέλλες. Ειδικά για τη χώρα μας, γίνεται σαφής αναφορά στην ανάγκη λήψης νέων μέτρων στην αγορά εργασίας, αφού τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα, παρά τα ...θετικά βήματα που οι Βρυξέλλες εκτιμούν ότι έγιναν στον τομέα αυτό, κρίνονται σαν μη αποτελεσματικά... Ενδεικτικό του προσανατολισμού, από τον οποίο εμφορούνται τα επιτελεία του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, είναι και η αναφορά περί «συνέχισης των δρομολογούμενων διαρθρωτικών αλλαγών», οι οποίες εμφανίζονται να έχουν ισχύ καθολικής νομοτέλειας.

Τη στιγμή που τα επιτελεία του δικομματισμού, με την επικουρία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, αποπροσανατολίζουν για την ουσία της πραγματικής πολιτικής αντιπαράθεσης, οι Βρυξέλλες δείχνουν το δρόμο που θα ακολουθήσει η αυριανή κυβέρνηση, όποια και αν είναι αυτή. Είτε εκλεγεί το ΠΑΣΟΚ, είτε η ΝΔ. Το δρόμο της συνέχισης των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ο οποίος θα οδηγήσει σε νέα επιδείνωση της θέσης των λαϊκών στρωμάτων, θα επιτείνει την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα εκατομμυρίων εργαζομένων, θα κάνει νέα βήματα προς τον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Αν η κυρίαρχη αυτή πολιτική θέση εκφάζεται σήμερα από το πολιτικό σύστημα που υποκλίνεται στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η αντίθεση εκφράζεται στην πολιτική του ΚΚΕ, μια ρεαλιστική πολιτική διεξόδου από τη λογική των μονόδρομων. Πολιτική η οποία στηρίζεται στα άμεσα και μακροπρόθεσμα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων και αυτός προβάλλει σήμερα σαν ο βασικός πολιτικός λόγος, για τον οποίο το ΚΚΕ θα πρέπει να ενισχυθεί αποφασιστικά από τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται από τις πολιτικές της ΕΕ και των πολιτικών της υπαλλήλων.

Από τη μόλις μιάμισης σελίδας ανακοίνωση για το πρόγραμμα του ΕΚΟΦΙΝ που εξέδωσε χτες το υπουργείο Οικονομίας, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι τα πολιτικά και οικονομικά επιτελεία του κεφαλαίου έχουν στρέψει όλη τους την προσοχή στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην Κοινωνική Ασφάλιση και τις εργασιακές σχέσεις. Ειδικότερα στο σημείο του προγράμματος που γίνεται αναφορά στα αναθεωρημένα προγράμματα των Αυστρίας, Δανίας, Σουηδίας και Φινλανδίας, αφού επισημαίνεται ότι οι σχετικές εισηγήσεις της Επιτροπής είναι θετικές, εφιστάται η προσοχή της «ανάγκης διατήρησης της δημοσιονομικής σταθερότητας και της επιδίωξης πλεονασματικών προϋπολογισμών, ως βασικής προϋπόθεσης αντιμετώπισης της δημοσιονομικής επιβάρυνσης, εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού. Προς την κατεύθυνση αυτή, ενθαρρύνεται η συνέχιση των δρομολογημένων διαρθρωτικών αλλαγών, ειδικά στα ασφαλιστικά συστήματα».

Οσο για τις εργασιακές σχέσεις, στο ΕΚΟΦΙΝ θα συζητηθεί η έκθεση της Επιτροπής Κοκ, που δόθηκε στη δημοσιότητα τον προηγούμενο Νοέμβρη, το σχετικό πόρισμα της οποίας εξαρτά «τη μείωση της ανεργίας και την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας στην ΕΕ, στα πλαίσια ενός αυξημένα ανταγωνιστικού διεθνούς περιβάλλοντος», από τις ακόλουθες τέσσερις προϋποθέσεις:

• Την αύξηση της προσαρμοστικότητας εργαζομένων και επιχειρήσεων στις οικονομικές μεταβολές, είτε δομικές, είτε κυκλικές. Επί της ουσίας, ωθούν τις εργασιακές σχέσεις, στην προ του 1844 εποχή, χρονολογία κατά την οποία η αγγλική Βουλή ψήφισε το υποχρεωτικό 10ωρο για τις γυναίκες και τα παιδιά που εργάζονταν στα εργοστάσια.
• Την προσέλκυση περισσότερων εργαζομένων στην αγορά εργασίας.
• Τις αυξημένες και πιο αποδοτικές επενδύσεις στο ανθρώπινο κεφάλαιο.
• Τη διασφάλιση της αποτελεσματικής εφαρμογής όλων των σχετικών μεταρρυθμίσεων μέσω καλύτερης διακυβέρνησης... Ζητάται, δηλαδή, ευθέως από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, η εφαρμογή σκληρότερων οικονομικών πολιτικών, με στόχο τη διασφάλιση των μεταρρυθμίσεων...

Η Εκθεση της Επιτροπής Κοκ για την Ελλάδα θεωρεί ως μη αποτελεσματικά τα μέχρι τώρα αποτελέσματα στις εργασιακές σχέσεις. Ειδικότερα, αναφέρει ότι «παρά την αύξησή τους, τα τελευταία χρόνια, τα ποσοστά απασχόλησης παραμένουν από τα χαμηλότερα στην ΕΕ, ειδικά για τις γυναίκες, ενώ υψηλά παραμένουν τα ποσοστά αδήλωτης εργασίας. Ομοίως, παρατηρείται ότι η παραγωγικότητα της εργασίας, παρά την αξιοσημείωτη αύξησή της, παραμένει σε σχετικά χαμηλά επίπεδα...».

Οπως είναι γνωστό και από την ελληνική εμπειρία, η αύξηση της απασχόλησης, επιδιώκεται με την εφαρμογή αντεργατικών ρυθμίσεων (μοίρασμα των θέσεων εργασίας, μέσω της μερικής απασχόλησης, περικοπές των πρόωρων συντάξεων κλπ.) και αν κρίνουμε από τα συμπεράσματα της έκθεσης, στο αμέσως προσεχές διάστημα θα πρέπει να αναμένουμε νέα κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης.