Ντέρμπι, ήθελαν ευθύς εξαρχής αυτές τις βουλευτικές εκλογές οι «διαμορφωτές των εξελίξεων». Ο «περίπατος» που προεξοφλούσαν τα γκάλοπ με το προβάδισμα των 8 μονάδων, δεν ήταν η επιθυμητή εξέλιξη. Το σύστημα ατονούσε και οι «παγίδες» χαλάρωναν επικίνδυνα. Ομως, με την άνωθεν αλλαγή σκυτάλης στο ΠΑΣΟΚ, το «σκηνικό αλλάζει», εξέλιξη που δεν μπορούσε παρά να προαναγγελθεί και επιβεβαιωθεί από τα γκάλοπ... Νάτο, λοιπόν, το ντέρμπι και τώρα τα πράγματα είναι στη «σωστή ρότα». Ο δικομματισμός είναι και πάλι αξιόμαχος και μπορεί να καταβροχθίζει εύκολα όσους κάνουν το λάθος να «κοιτάξουν πίσω»...

Στο φουλ δουλεύουν οι μηχανισμοί υποστήριξής του, όπως τα ΜΜΕ και τα γκάλοπ, που αποδεικνύονται, ακόμα μια φορά, αναντικατάστατα εργαλεία χειραγώγησης στα χέρια των καναλαρχών και των εκδοτών. Ονειρεύονται ασύλληπτα ποσοστά του δικομματισμού - μιλάνε για πάνω από 90%... Θέλουν μια πρωτοφανή και ολοκληρωτική νίκη του δικομματισμού, η οποία την επομένη των εκλογών θα αφιερωθεί στις νεοφιλελεύθερες «ανατροπές». Τα γκάλοπ, αναλαμβάνουν να «καταγράψουν» το «αίτημα της αλλαγής», αλλά το περιεχόμενο θα το δώσουν οι Γ. Α. Παπανδρέου και Κ. Καραμανλής! Αδιάφορο, από άποψη συνολικών συμφερόντων του συστήματος, ποιος από τους δύο θα αναλάβει τελικά τα ηνία. Αρκεί που το πολιτικό σύστημα θα είναι πανίσχυρο, αρκεί η «άμυνα» των λαϊκών στρωμάτων να έχει υποστεί συντριπτικά πλήγματα...

Ιδιαίτερα στις εκλογές στις 7 του Μάρτη, οι εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το δίλημμα «παντοδύναμος και επιθετικός δικομματισμός ή αφετηρία λαϊκής αντεπίθεσης». Η μόνη ψήφος που κονταίνει στα αλήθεια το δικομματισμό, που ψαλιδίζει τα φτερά του, είναι η κόκκινη ψήφος. Σ' αυτές τις συνθήκες είναι πράξη αντίστασης, που κρατάει ζωντανή την ελπίδα και την προοπτική για καλύτερες μέρες... Φαίνονται γίγαντες μόνο όταν είμαστε σκυφτοί...