Η κυβερνητική θεατρική πολιτική, εφαρμοζόμενη μέσω του ΥΠΠΟ, δε διαφέρει καθόλου από τη γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Αδιάφορη για το θέατρο, για τον πολιτισμό γενικότερα, προσβλητική για τους ανθρώπους της Τέχνης, υποτιμητική για το «καινούριο», για το οποίο δήθεν ενδιαφέρεται, μια πολιτική διαρκούς περιθωριοποίησης των καλλιτεχνών και κυρίως των νέων. Μεγάλα λόγια παντού και πάντα, που τελικά προσβάλλουν κάθε νοήμονα από τη μια, ενώ από την άλλη, μια τέτοια πολιτική που σπάζει το συνεκτικό ιστό της κοινωνίας και δημιουργεί φοβισμένους ανθρώπους, στόχο έχει την πολιτική τους ομηρία. Ενα από τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει το θέατρο είναι η επιχορήγηση των θιάσων του...

411 λέξεις, σελ.: 25

Με την «αυγή» της νέας χρονιάς η Λέσχη Κινηματογράφου του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης ξεκινάει μια προσπάθεια στήριξης και προώθησης του ποιοτικού ελληνικού κινηματογράφου, διαπερνώντας τους...

261 λέξεις, σελ.: 25

«Λαχταρώ» από τη «νέα Σκηνή» Οπου και όταν υπάρχει γνώση, ταλέντο, όραμα, προβληματισμός βάθους, αναζήτηση μιας θεατρικής αισθητικής ουσιαστικής, καινούριας και άφθαρτης από επιφανειακές και...

985 λέξεις, σελ.: 24

134 λέξεις, σελ.: 24

157 λέξεις, σελ.: 25

186 λέξεις, σελ.: 25