Οσο ακριβώς διαρκεί περίπου ένα μεροκάματο στην οικοδομή από τις 8 το πρωί δηλαδή μέχρι τις 2.30 το μεσημέρι ένας εργάτης, ο Ντόκα Νταλίπ, κειτόταν νεκρός στο υπόγειο του εμπορικού κέντρου που κατασκευάζει ο Λάτσης στο Ολυμπιακό Χωριό Τύπου στο Μαρούσι. Σχεδόν ένα ολόκληρο οκτάωρο και κανείς δεν τον αναζήτησε, κανείς δεν τον έψαξε, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε, δείχνοντας την αξία που έχει για την εργοδοσία ο εργάτης. Το έγκλημα όμως δεν τελείωσε εκεί. Ακόμα και όταν «ανακάλυψαν» το άψυχο κορμί του, έμεινε εκεί για ακόμα για έξι ολόκληρες ώρες μέχρι τις 8 το βράδυ, που τελείωσε την «έρευνα» η αστυνομία, η οποία βέβαια δεν είχε στα χέρια της κανέναν υπεύθυνο του έργου, αφού όλοι είχαν εξαφανιστεί.

Κανένας δε βρέθηκε να δώσει απαντήσεις στη γυναίκα και τα δύο παιδιά του οικοδόμου που στέκονταν έξω από το εργοτάξιο μέχρι τις 8 το βράδυ, που τον πήρε τελικά η νεκροφόρα. Οπως κανένας δεν έχει δώσει απαντήσεις για τους τρεις νεκρούς το περασμένο Σάββατο, για τους πάνω από 140 νεκρούς εργάτες από τις αρχές του χρόνου και τους 70 στις κατασκευές στην Αττική από το 2002. Και σίγουρα ο Λάτσης θα συνεχίσει ανενόχλητος να κατασκευάζει το εμπορικό κέντρο στο Ολυμπιακό Χωριό Τύπου στο Μαρούσι κι ας έχει κηρυχτεί παράνομη κάθε άδεια οικοδόμησης εκεί με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Η ζωή του Ντόκα Νταλίπ, 51 ετών, και τα όνειρά του για τη γυναίκα του και τα δύο παιδιά του τελείωσαν χτες πριν καλά ξεκινήσει το μεροκάματο, περίπου στις 8 το πρωί, πέφτοντας στο υπόγειο της οικοδομής (ήταν γεμάτο μπάζα και υλικά) από ύψος περίπου 3 μέτρων. Από τις ελάχιστες μαρτυρίες που υπάρχουν, ο οικοδόμος πρέπει να κατέβαινε στην τσιμεντένια σκάλα που οδηγεί στο υπόγειο. Η σκάλα όμως όμως ήταν μισοτελειωμένη και κοβόταν απότομα χωρίς προστατευτικό. Το γεγονός αυτό μαζί με το σκοτάδι που υπάρχει στο χώρο, αφού δε φωτιζόταν, έριξε τον οικοδόμο στο κενό. Επί ώρες κειτόταν νεκρός εκεί μέχρι κάποιος συνάδελφός του να τον αναζητήσει και να τον εντοπίσει τελικά με φακό στον πάτο του υπογείου. Δεν είναι απίθανο, λοιπόν, ο οικοδόμος να μην έχασε αμέσως τη ζωή του, αλλά από αιμορραγία, αφού τόσες ώρες ήταν παρατημένος εκεί.

Με την «ανακάλυψη» του νεκρού οικοδόμου περίπου στις 2.30 το μεσημέρι, λειτούργησαν και οι αυτοματισμοί της εργοδοσίας, αφού η πρώτη της κίνηση ήταν να διώξει όλους τους εργαζόμενους και στη συνέχεια να εξαφανιστεί και η ίδια. Λίγο μετά τις 3, όταν πήγε η αστυνομία και λίγη ώρα αργότερα συνδικαλιστής του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, δεν υπήρχε κανένας υπεύθυνος από την κατασκευαστική εταιρία «ΜΟΧΛΟΣ» του Λάτση ούτε του υπεργολάβου Λάλη Κυριακού που απασχολούσε τον οικοδόμο. Απούσα όμως και η Επιθεώρηση Εργασίας, που άσκοπα την έψαχναν συνδικαλιστές και εργαζόμενοι.