Οι δυνάμεις του ΔΣΕ αποχώρησαν τον Αύγουστο του '48 από το Γράμμο. Δε σήμαινε όμως ότι εγκατέλειψαν οριστικά τον κρίσιμο αυτό ορεινό όγκο. Πολύ γρήγορα στην ευρύτερη περιοχή εμφανίστηκαν μικρές ομάδες ελεύθερων σκοπευτών και άλλα μικρά τμήματα.

Στις επιχειρήσεις ανακατάληψης του Γράμμου την άνοιξη του '49, από το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, αναφέρθηκε ο Θ. Κωνσταντινίδης στη διάρκεια της ομιλίας του.

Η επιλογή του χρόνου έγινε από τον ΔΣΕ και ήταν στρατηγικά ευνοϊκή. Το Γενικό Επιτελείο του κυβερνητικού στρατού υπολόγιζε ότι η επανάληψη των επιχειρήσεων στη βόρεια ζώνη θα ξεκινούσε αργότερα, μετά την ολοκλήρωση των λεγόμενων εκκαθαριστικών επιχειρήσεων που έκανε στη Νότια Ελλάδα.

Ολο το προηγούμενο διάστημα μονάδες του ΔΣΕ είχαν διεισδύσει και εγκατασταθεί στην αφύλακτη και έρημη λόγω καιρικών συνθηκών έκταση, στον κεντρικό κορμό και στα μεγάλα υψόμετρα του Γράμμου.

Οι μονάδες όμως αυτές δύσκολα θα μπορούσαν να ανατρέψουν τον κλοιό των κυβερνητικών δυνάμεων χωρίς την ενίσχυσή τους. Γι' αυτό χρειαζόταν μια κίνηση, μια γενικότερη προσπάθεια για να ανατραπεί η ισορροπία στην περιοχή.

Η κίνηση έγινε τη νύχτα της 31^ης Μαρτίου προς 1^η Απριλίου του 1949. Οι οχυρές θέσεις των κυβερνητικών δυνάμεων στην περιοχή της Αλεβίτσας δέχτηκαν ισχυρή επίθεση, καθηλώθηκαν και, από τα διάκενα, πέρασε στο Γράμμο ολόκληρη η 108^η Ταξιαρχία του Δημοκρατικού Στρατού. Από άλλα δρομολόγια, σε μια παράλληλη διείσδυση πέρασαν τμήματα της 16^ης ταξιαρχίας και η Σχολή Αξιωματικών του Γενικού Αρχηγείου.

Η άφιξη των δυνάμεων αυτών στον ανατολικό Γράμμο, στη ζώνη Ψωριάρικα - Βόιο - Τσάρνο, αποτέλεσε μια πρώτης τάξης ανατροπή της ισορροπίας, γεγονός που αντιλήφθηκε το επιτελείο του κυβερνητικού στρατού και ο Παπάγος, αλλά ήταν πλέον αργά.

Η ανακατάληψη του Γράμμου ολοκληρώνεται με τη συγχρονισμένη επιχείρηση των κορυφογραμμών και αμυντικών θυλάκων δυτικά και νότια.