Η Ρόζα Εσκενάζυ, μια από τις αξέχαστες γυναικείες φωνές του ρεμπέτικου

Η εκπομπή «Ποιητική Αδεία» που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 3 Αυγούστου, 6 με 8 το απόγευμα στον «902 Αριστερά στα FM», θα πραγματοποιήσει μια αναφορά σε γυναικείες φωνές του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Γυναικείες φωνές να πλημμυρίζουν με τραγούδια τον ιστό της πόλης... Ασπρόμαυρες, θηλυκές φιγούρες που τόλμησαν να σπάσουν τις συμβατικότητες ενός αυστηρά ανδροκρατούμενου χώρου και ανέβηκαν στο πάλκο με μόνο όπλο τη φωνή τους και με αυτήν συνέβαλαν αποφασιστικά στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Κουβάλησαν στη φωνή τους την προσφυγιά και την εσωτερική μετανάστευση, η Ρίτα Αμπατζή από τη Σμύρνη ως το Αιγάλεω, η Ρόζα Εσκενάζυ από την Πόλη ως την Κόρινθο, η Στέλλα Χασκίλ από τη Θεσσαλονίκη, η Μαρίκα Καναροπούλου από την Προύσα ως την Αθήνα, η Σοφία Καρίβαλη από τη Σμύρνη ως την Κοκκινιά, η Αγγελίτσα Παπάζογλου, τυφλή από το '29 από τη Σμύρνη ως την Κοκκινιά και αυτή, η άλλη Μαρίκα η Παπαγκίκα ήρθε από την Κω, η Ιωάννα Γεωργακοπούλου από τη Ζαχάρω και η Μαρίκα Νίνου, αυτή που μας τραγούδησε την ταπεινοσύνη και τη βυζαντινή παρακμή ήταν Αρμένισσα...

«Γεννήθηκα για να πονώ...» Η Σωτηρία Μπέλλου διακίνησε «Ριζοσπάστη» και δε δίστασε να βρεθεί στα οδοφράγματα του Δεκέμβρη με τ' όπλο στο χέρι... «Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα...».

Φωνές που τραγούδησαν «αυστηρά», χωρίς να έχουν ανάγκη τη «σκηνική παρουσία» για να επιβάλλουν το σεβασμό και να κερδίσουν την εκτίμηση.

Φωνές που «ξεχάστηκαν» στ' αυλάκια των δίσκων... Ομως είναι εδώ... «Παίρνουν» το τελευταίο βραδινό λεωφορείο για τις λαϊκές γειτονιές, «περιμένουν» υπομονετικά στη στάση, και καμιά φορά το βλέμμα καρφώνεται στο νυχτερινό ουρανό, καθώς σπρώχνουν με μια κουρασμένη κίνηση μια τούφα μαλλιά πίσω απ' τ' αυτί...

Φωνές που είναι εδώ... Μπορεί να μην τις βλέπουμε. Ομως ποιος δεν τις νιώθει;