Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας ομολογεί ότι με τους Ευρωπαίους «εταίρους» μέχρι και η αλλαγή της παραγωγικής δομής της οικονομίας, σε κατευθύνσεις που δεν ανταποκρίνονται στα «εθνικά» συμφέροντα, τίθεται προς συζητηση
Τι κουβεντιάζουν, «εν κρυπτώ» - χωρίς, δηλαδή, να δημοσιοποιούνται κατ' ανάγκη οι όποιες αποφάσεις - οι υπουργοί Εθνικής Οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις τακτικές και έκτακτες συναντήσεις τους; Μα, για την ανάγκη μεγαλύτερης ή μικρότερης συρρίκνωσης του «κοινωνικού κράτους», «την αλλαγή της παραγωγικής δομής της οικονομίας σε κατευθύνσεις που δεν ανταποκρίνονται στα εθνικά συμφέροντα» και, ακόμη, την αναγκαιότητα ή μη της λήψης πρόσθετων - αντιλαϊκών, εννοείται - μέτρων.
Η διάχυτη αυτή αντίληψη, ότι, δηλαδή, τα συμβούλια ΕΚΟΦΙΝ δεν είναι παρά μηχανισμοί θεσμοθέτησης αντιλαϊκών μέτρων, έχει ιδιαίτερη σημασία, όταν, έστω και έμμεσα, ομολογείται από τον ίδιο τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου. Σε χτεσινές δηλώσεις του, ο τελευταίος, με αφορμή τη δημοσιοποίηση των στοιχείων του πληθωρισμού από την ΕΥΡΟΣΤΑΤ, έκανε μια αγωνιώδη προσπάθεια να πείσει ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι ο πιο φερέγγυος και αξιόπιστος συνομιλητής με την Ευρωπαϊκή Ενωση, απ' ό,τι μια κυβέρνηση της ΝΔ.
Οπως συγκεκριμένα δήλωσε, ναι μεν έχουμε επιτύχει τα περιβόητα κριτήρια σύγκλισης και, άρα, η ένταξη είναι «κλειδωμένη», αλλά τώρα χρειάζεται να πείσουμε τους Ευρωπαίους ότι αυτά που πετύχαμε μπορούμε και να τα διατηρήσουμε. Υπάρχει, όπως είπε, τα κριτήριο της διατηρησιμότητας. Από τις δηλώσεις του συνάγεται ότι, το διάστημα Μάη - Ιούνη 2000, θα τεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, το πρότυπο ιδιωτικοποιήσεων και μετοχοποιήσεων. Ακόμα θα πρέπει να δικαιολογήσουν μέχρι και τα άθλια προεκλογικά «πακέτα» που έχουν ανακοινώσει, με στόχο την υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου. θα πρέπει, επίσης, να «πείσουν» τους Ευρωπαίους ότι «δε χρειάζονται πρόσθετες παρεμβάσεις και τομές, που, είτε θα θίξουν το κοινωνικό κράτος, είτε θα αλλάξουν την παραγωγική δομή της οικονομίας σε κατευθύνσεις που δεν ανταποκρίνονται στο δικό μας εθνικό συμφέρον (;;;)». «Απείλησε», τέλος, ότι σε περίπτωση νίκης της ΝΔ, οι Ευρωπαίοι ίσως απαιτήσουν «πρόσθετα μέτρα, ή ανατροπές σχεδίων κοινωνικών, τα οποία είναι σε εξέλιξη...». Αθελά του, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και σε μια προσπάθεια να αποδείξει πόσο φιλο-ευρωπαϊκό είναι το ΠΑΣΟΚ και πόσο «επικίνδυνη» η ΝΔ, ομολόγησε, μέσες άκρες, την ουσία των συζητήσεων στα διάφορα ευρωπαϊκά συμβούλια, τα οποία βέβαια αποκρύπτουν για ευνόητους λόγους.
Σε αμηχανία βρέθηκε ο υπουργός, όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει το οξύμωρο, πώς προεξοφλεί ότι οι μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα θα είναι «ήπιες», ενώ δεν έχει αρχίσει καν ο περιβόητος «κοινωνικός διάλογος». Από την προεκλογική «προεξόφληση» του αποτελέσματος, μπορεί κάποιος να καταλάβει τι «κοινωνικό διάλογο» σκέφτεται να στήσει η κυβέρνηση.