Αν δεν το έχετε καταλάβει, είναι μερικοί που τους «παιδεύει πολύ, τελευταία, η Κούβα»! Οχι, δεν πρόκειται για τους Αμερικάνους και Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, που πασχίζουν πώς να ανατρέψουν τον ηγέτη της, Φ. Κάστρο, και το σοσιαλιστικό καθεστώς, μια και δεν το κατάφεραν 44 χρόνια τώρα με το βάρβαρο εμπάργκο και τις βρώμικες επιχειρήσεις δολιοφθοράς και τα εγκλήματα σε βάρος της Κούβας και Κουβανών πολιτών. Αυτοί οι «φίλοι» της Κούβας που «παιδεύονται» δε νοιάζονται και πολύ για τα ιμπεριαλιστικά -αμερικανο-ευρωενωσιακά - εγκλήματα κατά του λαού της Κούβας. Αυτοί οι «φίλοι» ενδιαφέρονται, απλώς για ...την επανάσταση της Κούβας και τα δημοκρατικά δικαιώματα που «παθαίνουν» εκεί!

Ως δημοκρατικά δικαιώματα δεν εννοούν ό,τι ο λαός έχει πετύχει - για παράδειγμα, παιδεία, μόρφωση, ιατρική περίθαλψη, αξιοπρεπή ζωή που τους έχει εξασφαλίσει το σοσιαλιστικό καθεστώς. Τους πληγώνει, λένε, «η ανάπτυξη ενός ιδιότυπου ερωτικού τουρισμού και ότι, ταυτόχρονα, διώκονται όσοι δεν ακολουθούν τις πλειοψηφικές σεξουαλικές νόρμες, ιδιαίτερα οι ομοφυλόφιλοι». Και, το κυριότερο, διαπιστώνουν, αυτοί οι ίδιοι ότι, τάχα, κυριαρχεί - εκεί στη σοσιαλιστική Κούβα! - ένα αστυνομικό κράτος, που καταδιώκει, φυλακίζει και κάποτε δολοφονεί τους «αντιφρονούντες», έτσι λένε.

Μη ρωτάτε πού τα είδαν αυτά οι «ιδιότυποι» αυτοί τύποι... Ακόμα και οι Αμερικάνοι, που, αντί να απολογούνται για τα στρατόπεδα χιτλερικού τύπου Γκουαντανάμο, το προπαγανδίζουν: Στη σοσιαλιστική Κούβα, λένε, δεν υπάρχει ελευθερία, αφού δεν επιτρέπεται στους πράκτορες των ΗΠΑ - αντιφρονούντες τους λένε, μπας και τσιμπήσει κανένας αφελής - να εγκληματούν ανενόχλητοι. Πολύ περισσότερο, που τους εγκληματίες αυτούς, όπως έγινε τελευταία, τους δικάζουν - με βάση τους νόμους της Κούβας, βέβαια - και τους καταδικάζουν σε βαριές ποινές.

Αυτοί οι «κήνσορες» της «ελευθερίας» και «των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» δεν ανέχονται να τιμωρούνται από ένα σοσιαλιστικό καθεστώς οι εγκληματίες κατά του λαού και θέλουν το σοσιαλιστικό καθεστώς να τους αφήσει ήσυχους να συνεχίζουν τη (βρώμικη) δουλιά τους. Κι αφού η σοσιαλιστική Κούβα εννοεί να υπερασπίζεται το λαό και τα δικαιώματά του, εκείνοι πληγώνονται... Ετσι, οι «ιδιότυποι» αυτοί «φίλοι» φτάνουν να διαπιστώνουν ότι στην Κούβα η επανάσταση και ο Φιντέλ «είναι μύθος» και δε βλέπουν παρά το ...εικόνισμα του Τσε! Κρίμα τους. Τους πρόλαβαν οι Αμερικανοί, που πασχίζουν για την ελευθερία της Κούβας, όπως στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Γιουγκοσλαβία...