Το ξεπούλημα στην κυριολεξία των «Ελληνικών Πετρελαίων» στον όμιλο Λάτση προσφέρεται για την εξαγωγή σημαντικών πολιτικών συμπερασμάτων. Πρώτον, η κυβέρνηση Σημίτη είναι τόσο πολύ εξαρτημένη από τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα ώστε εναποθέτει σ' αυτά την εκλογική της σωτηρία «μπουκώνοντας» τα μεγάλα αφεντικά με τεράστια «φιλέτα» της εναπομείνασας δημόσιας περιουσίας. Ο νέος γύρος της «μοιρασιάς» που άνοιξε με την εκχώρηση της μεγαλύτερης βιομηχανικής επιχείρησης στον Λάτση, έχει ανοίξει την όρεξη και στους υπόλοιπους, που αδημονούν για το πότε θα 'ρθει η σειρά τους με παρόμοιες λεόντειες συμφωνίες. Τα ΕΛ.ΠΕ είναι ένα ισχυρό σινιάλο που ικανοποιεί τη βουλιμία τους... Η «ισχυρή Ελλάδα» είναι κομμένη στα μέτρα τους.

Δεύτερον, απέναντι στις λαϊκές μάζες για να ρίξει στάχτη στα μάτια τους η κυβέρνηση επιστρατεύει τερατώδη ψέματα, όπως ότι τάχα ο καταναλωτής θα είναι ο μεγάλος ωφελημένος. Οπως ωφελημένος βγήκε από την «απελευθέρωση» (λειτουργία με βάση το κέρδος), του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ... Ο εμπαιγμός της κυβέρνησης ξεπερνά κάθε όριο, ακολουθώντας την τακτική «φωνάζει ο κλέφτης», δείχνοντας δηλαδή προς τη μεριά της ΝΔ για να κρύψει το έγκλημα διαρκείας που διαπράττει... Κάποιοι αφελείς περιμένουν ίσως ακόμα τις «πρωτοβουλίες Σημίτη» για την ανατροπή του δυσμενούς πολιτικού κλίματος στο τέλος της Ελληνικής Προεδρίας, ενώ αυτές ήδη βρίσκονται μπροστά στα μάτια τους...

Τρίτον, η ηγεσία της ΝΔ επιβεβαίωσε πανηγυρικά το πόσο ενσωματωμένη είναι στα διαπλεκόμενα, που κατά τ' άλλα έμπλεα υποκρισίας καταγγέλλει. Τέταρτον, τα ισχυρά εκδοτικά συγκροτήματα και σε αυτή την περίπτωση καθόρισαν τη στάση τους πρώτα και κύρια με βάση τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους και όχι βέβαια του δημοσίου συμφέροντος και των εργαζομένων... Τα συμπεράσματα αποκτούν πολιτική σημασία όταν μεταφράζονται σε αγώνες για την ανατροπή αυτής της πολιτικής...