Ο ελληνικός λαός και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της TVX θα πληρώσουν το κόστος παραμονής της πολυεθνικής «Kinros» (εξαγόρασε την TVX) στα μεταλλεία της Χαλκιδικής. Η κυβέρνηση, υπό το πρίσμα των απειλών να αποχωρήσει η πολυεθνική εταιρία, σπεύδει να στηρίξει τα συμφέροντά της με τη δημιουργία κοινοπρακτικού σχήματος. Στα πλαίσια αυτά, ανακοινώθηκε πως επικεφαλής του κοινοπρακτικού σχήματος τίθεται η δημόσια ΛΑΡΚΟ και πως, παράλληλα, θα απολυθούν οι μισοί εργαζόμενοι που είχαν προσληφθεί από την TVX! Οι ανακοινώσεις έγιναν χτες από τον υπουργό Ανάπτυξης, Α. Τσοχατζόπουλο, ο οποίος, ούτε λίγο-ούτε πολύ, σημείωσε ότι με το προωθούμενο σχήμα σώζεται η αμερικανική «Kinros», «η οποία ήθελε να αποχωρήσει λόγω αδυναμίας της να συνεχίσει μόνη της τη δραστηριότητα».

Ετσι, κατά την κυβέρνηση, όταν δεν μπορεί ή δε θέλει το μεγάλο κεφάλαιο να λειτουργήσει μία επιχείρηση, τότε επιστρατεύουμε τις κατασυκοφαντημένες από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο δημόσιες επιχειρήσεις να διασώσουν πολυεθνικούς κολοσσούς, απολύοντας μάλιστα και τους μισούς εργαζόμενους. Είναι προφανές πως η δημιουργία του κοινοπρακτικού σχήματος αποσκοπεί ουσιαστικά στη στήριξη της αμερικανικής εταιρίας. Διαφορετικά γιατί η ΛΑΡΚΟ, που μπορεί και έχει την τεχνογνωσία να λειτουργήσει τα μεταλλεία της Χαλκιδικής, δεν τα αναλαμβάνει από μόνη της; Είναι σίγουρο ότι μόλις ορθοποδήσει η «Kinros» η κυβέρνηση θα αποσύρει τη ΛΑΡΚΟ, προκειμένου να την ξεπουλήσει.

Η ιστορία των μεταλλείων στη Χαλκιδική είναι πολύ διδακτική για τον ελληνικό λαό. Η κυβέρνηση το 1995 τα παραχώρησε, με την πρόκληση ενός τεράστιου σκανδάλου, στην καναδική TVX, κάνοντας λόγο για «χρυσή επένδυση». Ποιος δε θυμάται τις εικόνες από την αστυνομοκρατούμενη περιοχή, τον ξυλοδαρμό των κατοίκων που αντέδρασαν, τις δίκες εναντίον τους. Σήμερα, οι χρυσοί επενδυτές αποδείχτηκαν «άνθρακες» και τα νέα αφεντικά δεν μπορούν να λειτουργήσουν την επιχείρηση. Χρειάζονται τη στήριξη μιας δημόσιας επιχείρησης, για να καρπωθούν δημόσιο χρήμα. Σ' αυτές τις περιπτώσεις, όταν πρόκειται να διασωθεί το ιδιωτικό κεφάλαιο, η κυβέρνηση αναγορεύει τις δημόσιες επιχειρήσεις σε χρήσιμες και αποτελεσματικές, και αυτό μέχρι να φτάσει η ώρα να τις ξεπουλήσει ή να τις κλείσει.