«Το μήλο κάτω απ' τη μηλιά θα πέσει», λέει ο λαός μας. Στην περίπτωση της Φωτεινής Στεφανίδη το ρητό επαληθεύεται απολύτως. Η Φωτεινή Στεφανίδη, κόρη του ζωγράφου, εικονογράφου και συγγραφέα Γιάννη Στεφανίδη, ο οποίος «έθρεψε» μορφωτικά και αισθητικά με τα όμορφα -μυθολογικά και παραμυθολογικά- βιβλία του αρκετές γενιές παιδιών, όχι μόνο πήρε το ταλέντο του πατέρα της αλλά και το εμπλούτισε με τη γυναικεία φαντασία και ευαισθησία της.

Η βραβευμένη εικονογράφος δημιούργησε και κυκλοφόρησε πρόσφατα (εκδόσεις «Σίγμα», Μαυρομιχάλη 20, 10680 Αθήνα, τηλ. 210.3607.667) τρία υπέροχα βιβλία για προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας παιδιά. Βιβλία «διαμαντάκια», ως σύλληψη, γραφή και αισθητική. Βιβλία ευρηματικά, πρωτότυπα, με χαρούμενα, με φωτεινά χρώματα, δεμένα με γερές υφασμάτινες ράχες, τα οποία προσφέρουν γνώση στα παιδιά, τα ψυχαγωγούν, ασκούν ευφρόσυνα την προσληπτική τους ικανότητα, τα καλλιεργούν αισθητικά και τα εισάγουν στον κόσμο της τέχνης. Βιβλία, πανέμορφο δώρο, των οποίων ο «ιδιοκτήτης» θα γράφει στην πρώτη σελίδα το όνομά του.

Οι τίτλοι των βιβλίων είναι εύγλωττοι: «άλφα βήτα», «1, 2, 3», «Χρωματίζω». Στα δύο πρώτα, τα σύμβολα της γραφής και αρίθμησης συνδυάζονται με σχετικές ζωγραφιές και εύστοχα, εύληπτα στιχάκια. Και το τρίτο βιβλίο μαθαίνει στα παιδιά τα βασικά χρώματα, με στιχάκια και ζωγραφιές. Στο τέλος των βιβλίων υπάρχουν σελίδες για να γράφουν τα παιδιά λεξούλες, αριθμούς και να ζωγραφίζουν ανάλογες εικόνες.

Αξίζει να δώσουμε δείγματα αυτής της έξοχης δημιουργίας, αρχίζοντας από το βιβλίο «άλφα βήτα»: Α- αβγό «Εχω ένα βαρελάκι/ που 'χει δυο λογιών κρασάκι». Ε- ελιά «'Η τη συναντάς στο πιάτο/ ή σε μάγουλο δροσάτο». Θ- θάλασσα «Κάμπος απερπάτητος/ και όμως με οργώνουν». Τ- τόπι «Ολο φεύγει και κυλάει,/ κι όλο τη χαρά σκορπάει». Από το βιβλίο «1,2,3»: 2- δυο παπούτσια «Οταν τα λύνω κάθονται/ κι όταν τα δένω φεύγουν». 5- πέντε δάχτυλα «Πέντε μαστόροι σωστοί/ και ψηλοί μα και κοντοί». 7- εφτά μήλα «Ενα μόνο κάθε μέρα/ το γιατρό τον κάνει πέρα». 8- οχτώ αστέρια «Πάνω απ' το σπιτάκι μου/ σεντόνι διαμαντένιο». Από το βιβλίο «Χρωματίζω»: Κόκκινο «Μια κοντούλα παχουλή/ πάντα κόκκινα φορεί./ Εχει πράσινα μαλλιά/και σποράκια στην ποδιά» (η ντομάτα). Κίτρινο «Με μια κίτρινη ζακέτα/ καμαρώνει στ' αψηλά/ κι όλο γλυκοτραγουδά» (το καναρίνι). Πορτοκαλί «Χρυσαφένιο είμαι τόπι,/ το χρυσάφι μου πετάς,/ στο ζουμί μου ξεδιψάς» (το πορτοκάλι).