ΟΛΑ ΣΤΟ ΝΙΚΗΤΗ: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν προτίθενται να παραχωρήσουν τον έλεγχο του Ιράκ στον ΟΗΕ, αν και όταν ανατρέψουν τον Ιρακινό Πρόεδρο Σαντάμ Χουσεΐν, δήλωσε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Κόλιν Πάουελ. "Δεν μπήκαμε σε όλο αυτόν τον κόπο με τους εταίρους μας στη συμμαχία για να μην είμαστε κατόπιν σε θέση να έχουμε ένα σημαντικό ηγεμονικό έλεγχο σχετικά με το πώς θα εξελιχθεί (το Ιράκ) στο μέλλον", είπε ο Πάουελ σε επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων» (ΑΠΕ).

«ΣΥΜΜΑΧΙΑ» ΑΝΤΙ ΟΗΕ: «Η συμμαχική δύναμη που έχει μπει στο σκληρό και επικίνδυνο αγώνα για τον αφοπλισμό του Ιράκ είναι ισχυρή, ευρεία και πολυσύνθετη. Σχεδόν 50 χώρες μετέχουν της προσπάθειας για να εκλείψουν τα φονικά, καταστρεπτικά και παράνομα όπλα του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν... Οι από μακρού υφιστάμενες συμμαχίες και οι σεβαστοί Οργανισμοί υφίστανται δοκιμασία. Η διεθνής κοινότητα μπορεί να αρθεί στο ύψος των προκλήσεων, όπως συνέβη και στο παρελθόν. Η σημερινή συμμαχία δείχνει το δρόμο» (Κοντολίζα Ράις - σύμβουλος επί θεμάτων ασφαλείας του Προέδρου Μπους - «ΓΟΥΟΛ ΣΤΡΙΤ ΤΖΟΥΡΝΑΛ» - «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ»).

ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ...: «Ο πόλεμος στο Ιράκ και οι διαιρέσεις που έχει προκαλέσει μεταξύ των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων θα πρέπει να οδηγήσουν τους Ευρωπαίους να εγκαταλείψουν την υπό τις ΗΠΑ συμμαχία του ΝΑΤΟ, αν θέλουν να έχουν ουσιαστικό λόγο στις παγκόσμιες υποθέσεις, δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ρομάνο Πρόντι. Ο ίδιος επαίνεσε τη Γαλλία, τη Γερμανία και το Βέλγιο για «τη σε κατάλληλο χρόνο έναρξη διαλόγου» γύρω από την ευρωπαϊκή άμυνα έξω από το ΝΑΤΟ» («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΞΑΝΑ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ: «H χώρα μας θα βρεθεί σύντομα ενώπιον σοβαρού διλήμματος, ως προς το αν πρέπει ή όχι να συμμετάσχει στον πυρήνα αυτόν (σ.σ. γαλλογερμανικός άξονας στην "άμυνα"). Αφ' ενός η μοίρα της είναι άρρηκτα δεμένη με εκείνη της Ευρώπης, αφ' ετέρου η άμυνά της απειλείται από την Τουρκία, η οποία επηρεάζεται πρωτίστως από τις HΠA. Σύντομα, επομένως, θα βρεθούμε ενώπιον κρίσιμων επιλογών και αποφάσεων δύσκολων, οι οποίες πρέπει να ληφθούν με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη περίσκεψη, νηφαλιότητα και ορθή στάθμιση του εθνικού συμφέροντος» (από το άρθρο της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ»).