Αναδιανομή ρόλων και μερισμάτων. Αυτός είναι ο στόχος της προσπάθειας που έχει ξεκινήσει, εδώ και καιρό, η Ευρωπαϊκή Ενωση, με τη δρομολόγηση των ενεργειών που θα οδηγήσουν σε ειδικό άρθρο για τον αθλητισμό, στο υπό κατάρτιση νέο Σύνταγμα της ΕΕ, που μάλιστα προβάλλεται και ως προσπάθεια ανάδειξης του κοινωνικού του ρόλου στην ΕΕ. Το ξαναμοίρασμα όμως της εξουσίας και μιας τεράστιας αγοράς, προκαλεί πολύπλευρες αντιθέσεις.

Τα παραπάνω επιβεβαιώθηκαν και στην άτυπη σύνοδο υπουργών Αθλητισμού, που έγινε αργά το βράδυ της Τρίτης στις Βρυξέλλες. Οι διαμάχες και οι συστάσεις αφορούν στα κράτη - μέλη μεταξύ τους (αντιδρούν Μεγάλη Βρετανία, Δανία, Σουηδία, Φιλανδία) αλλά και με τις διεθνείς αθλητικές αρχές, όπως είναι η ΟΥΕΦΑ, ΦΙΦΑ κλπ. Ο αθλητισμός - για άλλη μια φορά αποδεικνύεται - ότι είναι εμπόρευμα και για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο σήμερα αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Η πλειοψηφία των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της ΕΕ, ομονοεί στην προσθήκη συγκεκριμένου άρθρου για τον αθλητισμό στο νέο Σύνταγμα που θα καθορίζει πλαίσιο δράσης. Ετσι θα γίνει η νομική αναγνώριση του αθλητισμού για την ΕΕ και π.χ. θα είναι επιλέξιμο είδος για επιχορηγήσεις (...) καθώς και θα επιβληθεί η απόλυτη και απαρέγκλιτη εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου. Αυτό θα είναι το σημείο «κλειδί» για τις λεγόμενες υπερκείμενες αθλητικές αρχές που αναγνωρίζουν ότι αν αυτό υλοποιηθεί θα χάσουν τα πάντα. Π.χ. τη διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και τον τρόπο μεταγραφών, όπως μνημονεύει η ΟΥΕΦΑ. Η ουσία λοιπόν είναι στη διαχείριση των πηγών υπερκέρδους και όχι στην προβαλλόμενη αυτονομία (αθλητικές αρχές) ή στη δήθεν ανάπτυξη του κοινωνικού ρόλου και των αξιών του αθλητισμού στην ΕΕ.

Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του υπουργού Πολιτισμού, Ευάγγελου Βενιζέλου, στη συνέντευξη που ακολούθησε: «Η ρύθμιση θα σέβεται τις βασικές αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου, θα αναγνωρίζει όμως και την ιδιορρυθμία του αθλητισμού. Αυτό δε σημαίνει εξαίρεση. Δεν είναι δυνατόν η ΕΕ να αγνοήσει μια τόσο ζωντανή, οικονομικά και κοινωνικά, δραστηριότητα. Δε θα είναι πολιτικά αξιόπιστη όταν αγνοεί ένα τέτοιο φαινόμενο και το προσεγγίζει διά της τεθλασμένης». Οσο για τις αντιρρήσεις των τεσσάρων, υπενθύμισε πως αποδέχτηκαν το σχέδιο που πρότεινε ο Σιράκ και όπου «στο άρθρο 15 περιλαμβάνεται ο αθλητισμός στον κατάλογο όπου η ΕΕ μπορεί να αναπτύσσει τις λεγόμενες υποστηρικτικές δράσεις. Την κύρια ευθύνη δηλαδή έχουν τα κράτη και η ΕΕ υποβοηθάει. Μόνο όπου υπάρχει Ευρωπαϊκή Πρόσθετη Αξία θα παρεμβαίνει για να υπάρχει συμμόρφωση με το κοινοτικό πλαίσιο».

Το άλλο θέμα της ατζέντας της συνόδου, ήταν το ντόπινγκ. Εδώ η υποκρισία όλων κορυφώθηκε. «Στρουθοκαμηλισμός» αναφορικά με τις αιτίες και εξαγγελίες για υποτιθέμενα μέτρα πάταξης. Εντέχνως προσπερνούν ότι το ντόπινγκ είναι σε ευθεία σύνδεση με την εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και μιλούν για «αλλαγή νοοτροπίας». Χωρίς όμως ν' αλλάξει το σύστημα που γεννά το φαινόμενο...

Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια προσπάθεια απενεχοποίησης των υπευθύνων και εξωραϊσμού του οικοδομήματος, διότι πλέον έχει καταστεί αντιεμπορικό...

Ετσι εξετάζονται νέα μέτρα και η υποχρέωση εφαρμογής τους από όλους. Μόνο που αυτά, αμφότερα, ήδη υπάρχουν. Οπως και το ντόπινγκ που αντί να μειώνεται, ως φαινόμενο, αυξάνεται...

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος υποστήριξε ότι η Ελλάδα έχει ιδιαίτερη ευαισθησία «ως διοργανώτρια των Ολυμπιακών Αγώνων» και ότι «δε μας ενδιαφέρουν οι τεχνικές επιδόσεις και τα ρεκόρ που είναι αποτέλεσμα αλλοίωσης του ανθρωπίνου οργανισμού. Εξήγγειλε μάλιστα ότι τα μέτρα θα αφορούν «όχι μόνο το συμβατικό αλλά και το γενετικό ντόπινγκ» ισχυριζόμενος ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα «θα είναι αγώνες αυθεντικότητας του ανθρωπίνου μέτρου που θα επιβεβαιώσουν τις αξίες του αθλητισμού». Οι εταιρίες, η βιομηχανία της φαρμακοδιέγερσης, με τα δισ. δολάρια τζίρο και η ΔΟΕ, το ξέρουν;

Οσο για την αρμόδια επίτροπο, Βίβιαν Ρέντινγκ, με τις αρμόδιες κουβέντες της έδειξε το... βάθος της προσπάθειας: «Στοχεύουμε σε αλλαγή νοοτροπίας. Οταν πιαστούν κάποιοι και τιμωρηθούν, οι άλλοι θα σκεφτούν ότι δεν αξίζει αν το κάνουν (!)»...