Δε φτάνει που μας τυραννάει ο κολλητός του Τζορτζ Τζούνιορ Μπους με τις πολεμοκάπηλες πολιτικές και κινήσεις του στην παγκόσμια σκακιέρα, τώρα αποφάσισε να ...τυραννήσει και τ' αυτιά μας. Στις 7 Μάρτη αποφάσισε να παίξει στο ΜΤV για 60 ολόκληρα λεπτά τραγούδια με στίχους ενάντια στο Σαντάμ. Θέλει, λέει, να πείσει τους νέους, για τον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ.

Κούνια που τον κούναγε, που λέει και ο λαός μας. Αν νομίζει ότι έτσι θα πείσει τη νεολαία να τον ακολουθήσει στους πολεμόχαρους σκοπούς του, τότε δεν κάνει, ούτε καν για σκυλάκι του Μπους στα βίντεο κλιπ του Τζορτζ Μάικλ...

«- Πιστεύετε ότι η ιρακινή κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να ικανοποιήσει πλήρως και χωρίς προϋποθέσεις τα αιτήματα των επιθεωρητών;

- Πιστεύω ότι αυτό είναι σχεδόν αδύνατο, αν στα αιτήματα των επιθεωρητών συμπεριλαμβάνεται η αξίωση να αποδείξει το ίδιο το Ιράκ ότι δε διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής. Είναι πάντα δύσκολο να αποδείξεις ότι δεν έχεις διαπράξει κάποιο έγκλημα. Ολη η περί δικαίου αντίληψη της ελληνικής φιλοσοφίας, αλλά και των σύγχρονων δημοκρατιών στηριζόταν στην αρχή ότι ο κατήγορος πρέπει να αποδείξει την ενοχή και ότι ο κατηγορούμενος έχει το τεκμήριο της αθωότητας. Αυτό που γίνεται με το Ιράκ είναι πρωτοφανής ανοησία, με τα κριτήρια του δικαίου και της κοινής λογικής. Αποτελεί απλώς ένα πρόσχημα για έναν προαποφασισμένο πόλεμο. Επιπλέον, ορισμένες κινήσεις είναι καθαρά προσβλητικές για οποιονδήποτε λαό και για οποιοδήποτε καθεστώς - δεν μπορείς να ψάχνεις για χημικά όπλα στην κρεβατοκάμαρα του άλλου και να έχεις την αξίωση να μην αντιδράσει. Θέλω να πω ότι αν θέλουν να βρουν πρόσχημα, θα το βρουν».

Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό μέρος της συνέντευξης του Ράμσεϊ Κλαρκ, πρώην υπουργού Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, που δημοσιεύτηκε στη χτεσινή «Καθημερινή». Κι έχει σημασία το γεγονός πως η συνέντευξη δόθηκε στη Βαγδάτη, όπου ο Ράμσεϊ Κλαρκ βρισκόταν για να δει επί τόπου την κατάσταση, όπως λέει ο ίδιος.

Και ο Ράμσεϊ Κλαρκ συνεχίζει:

«Αυτό που διαπίστωσα είναι ότι η ιρακινή κυβέρνηση είναι ανοιχτή στο έργο των επιθεωρήσεων. Επί 12 χρόνια, το Ιράκ δεν έχει απειλήσει κανέναν, πολύ περισσότερο τις Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε έχει προκαλέσει κάποιο βίαιο επεισόδιο. Τα περί σχέσεων με την Αλ Κάιντα είναι πολιτική προπαγάνδα του χειρίστου είδους. Σε ένα από τα τελευταία μηνύματά του, ο Οσάμα μπιν Λάντεν αποκαλούσε τον Σαντάμ Χουσεΐν "άπιστο", το χειρότερο που θα μπορούσε να του πει για τα δεδομένα του ισλαμικού κόσμου. Τέλος, σε ό,τι αφορά τους περίφημους πυραύλους είναι καθαρό ότι δεν πρόκειται για όπλα μαζικής καταστροφής, αλλά για συμβατικό σύστημα. Επιτέλους, αξίζει τον κόπο να πάμε για έναν ολέθριο πόλεμο για 50 πυραύλους με βεληνεκές 20 χιλιόμετρα παραπάνω από το κανονικό;».

Χρειάζεται, άραγε, να σημειώσουμε, τις τεράστιες ευθύνες των Ελλήνων κυβερνώντων -όπως και των άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων- όταν ένας Αμερικανός και, μάλιστα, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης λέει όλα τα παραπάνω;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορεί, βέβαια, ο κ. Πρωτόπαππας, να... ξέχασε τις πολύμηνες τώρα «διαρροές» απολογιών, «πληροφοριών», κλπ, κλπ, όπως και τις διαβόητες «σε απευθείας μετάδοση» συλλήψεις, με τις οποίες στήνονται τα «τρομοκρατικά» τηλεοπτικά σόου το τελευταίο δεκάμηνο, αλλά όλοι οι άλλοι τα θυμούνται πολύ καλά.

Κι όχι, βέβαια, πως περιμένουμε και πολλά από την εξασφάλιση των απαραίτητων όρων και προϋποθέσεων για την ουσιαστική δημοσιότητα της δίκης. Τα κανάλια και ιδιαίτερα τα ιδιωτικά θα συνεχίσουν το χαβά τους.

Υπάρχει, όμως κι ένα άλλο ζήτημα. Ουσιαστικά, τα περίφημα μέτρα «ασφαλείας» της κυβέρνησης συνιστούν ένα... αντιδημοκρατικό δεδικασμένο. Εφόσον υλοποιηθούν, βέβαια. Και δεν πρέπει να περάσει...

ΜΠΟΡΕΙ, να μην είχε λήξει η ιστορία -την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές- της συζήτησης στο βρετανικό Κοινοβούλιο, για τον πόλεμο στο Ιράκ, αλλά το μόνο ερώτημα, που υπήρχε, ήταν τι διαστάσεις θα πάρει η ήττα του Τ. Μπλερ.

Αρκεί να σκεφθείτε, το εξής: Εδώ, χάλασε ο κόσμος, επειδή ελάχιστοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ καταψήφισαν το νομοσχέδιο περί του ασυμβίβαστου και στο Λονδίνο εκατό και πλέον βουλευτές του κυβερνώντος Νέου Εργατικού κόμματος, διαφώνησαν ανοιχτά με τον πρωθυπουργό - αρχηγό τους και τάχθηκαν κατηγορηματικά ενάντια στον προετοιμαζόμενο πόλεμο. Το τι άκουσε ο Τ. Μπλερ δε λέγεται...

ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ελέγχου στα αεροδρόμια σε περίπτωση πολέμου στο Ιράκ ανακοίνωσε χτες ο υπουργός Μεταφορών. Τι άλλο δηλαδή θα κάνουν πια εκτός από αυτά που ήδη κάνουν (και με ιδιωτικές εταιρίες μάλιστα); Θα πυροβολούν προληπτικά έναν στους δυο επιβάτες και δύο στους δέκα βουλευτές;

Γρηγοριάδης Κώστας

Ουδείς θα είχε αντίρρηση για την ύπαρξη πολλών και πλουραλιστικών προγραμμάτων απεξάρτησης, που θα είχαν ως τελικό στόχο την απεξάρτηση - όπως ξεκίνησαν πιλοτικά και τα προγράμματα με τα υποκατάστατα. Εδώ όμως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Κάθε φορά που η κυβέρνηση εξετάζει το περίφημο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Ναρκωτικά προσθέτει από μια ή και περισσότερες «ουσίες» - παρότι έχει αποδειχτεί πως δεν αποτελούν λύση.

Και παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση παρουσίασε θετικό ισοζύγιο στην πολιτική της. Αυτό το ισοζύγιο προσπάθησε να το δείξει με την ανακοίνωση της μείωσης της ποινής του χρήστη σε ένα χρόνο. Πρόκειται για μια υπόσχεση που προκαλεί πολλά ερωτήματα, όταν με βάση τη νομοθεσία ισχύει η ατιμωρησία μόνο για την πράξη της χρήσης ναρκωτικών. Τι άλλο δηλαδή θα προσθέσει η μελλούμενη νομοθετική ρύθμιση; `Η μήπως και αυτή η ρύθμιση θα αξιοποιηθεί από τους εμπόρους αντί να βοηθήσει εκείνους που έχουν πραγματικά ανάγκη;

Κι αν η κυβέρνηση δε θέλει τους χρήστες στις φυλακές, γιατί δε δημιουργεί εκείνες τις δομές που θα οδηγούν το χρήστη, μετά από κάποια παραβατική πράξη, έστω και στην κατ' αρχήν σκέψη ότι υπάρχει απαλλαγή από τον εφιάλτη των ουσιών;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για να δούμε, λοιπόν, πώς επηρεάζει το εργατικό κόστος την περιβόητη ανταγωνιστικότητα. Τα σχετικά στοιχεία, που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα η επίσημη στατιστική υπηρεσία της ΕΕ (Γιούροστατ), είναι αποκαλυπτικά. Το έτος 2000, «ο μέσος όρος του ωριαίου εργατικού κόστους» στην ΕΕ ανερχόταν σε 22,7 ευρώ και στην Ελλάδα 10,40 ευρώ. Η μόνη χώρα, που είχε ακόμη χαμηλότερο κόστος, ήταν η Πορτογαλία, με 8,13 ευρώ.

Καταλυτικά είναι τα αντίστοιχα στοιχεία και στους επιμέρους τομείς της οικονομίας. Συγκεκριμένα:

• Το «ωριαίο εργατικό κόστος» στην παραγωγή και διανομή ηλεκτρισμού, φυσικού αερίου και νερού στην Ελλάδα ήταν 16,37 ευρώ και στην ΕΕ 30,48 ευρώ.
• Στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες (τράπεζες, κλπ.) 16,34 ευρώ στην Ελλάδα και 34,85 ευρώ στην ΕΕ.
• Στον κλάδο του εμπορίου και των επισκευών 7,62 ευρώ στην Ελλάδα και 19,11 ευρώ στην ΕΕ.
• Στις κατασκευές 7,76 ευρώ στην Ελλάδα και 19,39 ευρώ στην ΕΕ.

Βέβαια, το «εργατικό κόστος» είναι ένας από τους παράγοντες, που επηρεάζουν τη λεγόμενη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Με άλλα λόγια, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και, σε τελευταία ανάλυση, την κερδοφορία τους και το βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Ενας άλλος είναι οι τιμές πώλησης των προϊόντων. Και οι πάντες γνωρίζουν, ότι οι τελευταίες ακολουθούν, εδώ και χρόνια, μια πορεία σύγκλισης με τις αντίστοιχες στις άλλες χώρες της ΕΕ και σήμερα βρίσκονται ουσιαστικά στο ίδιο μ' αυτές ύψος, για τη μεγάλη πλειοψηφία των βιομηχανικών και τυποποιημένων γενικότερα προϊόντων.

Ουσιαστικά, δηλαδή, οι μεγαλοβιομήχανοι, μεγαλέμποροι, τραπεζίτες και λοιπά μέλη της λεγόμενης «ιδιωτικής πρωτοβουλίας» -με την... ευγενική φροντίδα της κυβέρνησης και της πολιτικής της- καταληστεύουν δυο και τρεις φορές τους εργαζόμενους. Και με τη συμπίεση των μεροκάματων και μισθών, τα οποία δε βρίσκονται ούτε καν στο μισό του μέσου όρου της ΕΕ, και με τον καθορισμό των τιμών πώλησης των προϊόντων στο ίδιο ύψος με αυτές της ΕΕ. Κι όχι μόνον αυτά, αλλά ζητούν ακόμη περισσότερα...

«Ν. Κωνσταντόπουλος: Κυβέρνηση και ΝΔ να εγκαταλείψουν την ουδετερότητα» γράφει η χτεσινή «Αυγή», σχετικά με τη στάση των προαναφερομένων στο θέμα του επαπειλούμενου πολέμου. Ελάχιστα προηγούμενα και στο ίδιο ρεπορτάζ σημειώνεται: «Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ επιτίθενται σε όποιον δε συμφωνεί μαζί τους, διερωτάται κανείς ποια είναι "η στάση" της ελληνικής κυβέρνησης που αποσπά τα συγχαρητήρια του κ. Μπους».

Αντε, λοιπόν, διερωτηθείτε λίγο περισσότερο. Εκτός και πιστεύετε, ότι τα συγχαρητήρια δόθηκαν στην κυβέρνηση επειδή τηρεί ουδέτερη στάση...

Πολλή στενοχώρια «βγάζει» προχτές η «Απογευματινή», επειδή δε θα ελλιμενιστούν τελικά τα ΝΑΤΟικά πλοία στην Πάτρα. «Ρεζιλεύεται», λέει, «το Πολεμικό Ναυτικό σε φίλους και συμμάχους επί ενός θέματος που μπορεί να προκαλέσει δυσμενή σχόλια».

Σώπα... Θα μας βάλουν κακό βαθμό τα ΝΑΤΟικά «γεράκια» και θα μπει σε αμφιβολία η ικανότητα της Ελλάδας, ως βοηθού των όποιων πολεμοκάπηλων σχεδίων και επιδιώξεών τους...

Ούτε καν στα όνειρα των αρμοδίων βρίσκεται μια οποιαδήποτε μείωση της τιμής του νερού, παρά το διπλασιασμό των σχετικών αποθεμάτων και παρά τα μεγάλα κέρδη της ΕΥΔΑΠ, γράφαμε χτες. Η πραγματικότητα, όμως, είναι ακόμη χειρότερη. Οχι μόνο μείωση δεν ...ονειρεύονται οι αρμόδιοι, αλλά ετοιμάζονται να προχωρήσουν σε νέες αυξήσεις, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες.

Αναρωτιόμαστε, τι λόγους θα βρουν τούτη τη φορά, για να δικαιολογήσουν τα νέα χαράτσια. Πάντως, η λειψυδρία αποκλείεται, αφού τα αποθέματα νερού έχουν σχεδόν φτάσει στο σημείο - ρεκόρ του 1985 και είναι οκτώ φορές περισσότερα, απ' όσα υπήρχαν πριν μερικά χρόνια. Περιμένουμε...