Στο κλειστό του ΟΑΚΑ, το λεγόμενο και «παλάτι του αθλητισμού», επικρατούσε... πολεμική ατμόσφαιρα. Καρέκλες, κέρματα, κιγκλιδώματα, καφέδες, σιφώνια και ό,τι άλλο θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, εκσφενδονίζονταν στον αγωνιστικό χώρο όταν ακούστηκε από τα μεγάφωνα μια ανακοίνωση. Κάποιος πατέρας έψαχνε το 10χρονο γιο του που είχε χαθεί μέσα στο γενικό πανικό. Και το ερώτημα που ήρθε στο μυαλό ήταν: Ο πατέρας αυτός ήταν ιδιαίτερα φανατικός και θέλησε να βάλει τον πιτσιρικά από μικρό στα βάσανα ή «γελάστηκε» από τα... παχιά λόγια των υπευθύνων; Τις μεγαλοστομίες που ποτέ στη χώρα μας δεν έκαναν καλό σε οποιονδήποτε τομέα. Τις φαμφάρες που μιλούσαν για το καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ της Ευρώπης, για επιστροφή της οικογένειας στα γήπεδα και όλα τα συναφή, για το... θαυμαστό κόσμο του αθλητισμού.

«

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα». Ολα τα παραπάνω είναι καλά αλλά δεν έρχονται από μόνα τους... Κανείς χορηγός, καμιά μαζορέτα ή μασκότ, ούτε οι υποχρεωτικές (σύμφωνα με τον κανονισμό του ΕΣΑΚΕ) γραβάτες των προπονητών δεν μπορούν να δημιουργήσουν την αθλητική παιδεία. Γιατί αυτό λείπει από τη χώρα μας. Το άλλοθι της κακής διαιτησίας παρουσιάζεται εδώ και χρόνια σαν την πρώτη αιτία «πολέμου». Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται απλώς γι' αφορμή που δε φρόντισαν οι υπεύθυνοι ν' αλλάξουν. Γι' αυτό χρειάστηκαν μόλις λίγα δευτερόλεπτα ώστε το όνειρο να μετατραπεί σε... εφιάλτη. Το οικοδόμημα έγινε σωρός από μπάζα. Γιατί τα θεμέλιά του συνεχίζουν να είναι σάπια. Χτες ήταν οι «κίτρινοι», αύριο θα 'ναι οι «κόκκινοί», οι «πράσινοι» κλπ.

Στο «καλύτερο πρωτάθλημα της Ευρώπης» θα υπάρχουν αγώνες που θα διακόπτονται ή δε θα τελειώνουν ποτέ... Γινότανε και θα γίνεται όσο οι υπεύθυνοι δε φροντίζουν να βάλουν... το μαχαίρι στο κόκαλο. Το πρόβλημα δε λύνεται με εφήμερες δηλώσεις (περί ηθικών και φυσικών αυτουργών). Θα πρέπει να τους βρούνε κιόλας. Ψάχνοντας όχι στα εξιλαστήρια θύματα αλλά ακόμη πιο μέσα... Οχι την επιφάνεια αλλά την ουσία. Στους παράγοντες και τις διοικήσεις των ομάδων. Εκεί διαμορφώνεται το κλίμα, εκεί βρίσκεται η ρίζα του κακού. Εκεί κατοικοεδρεύουν τα μεγάλα συμφέροντα που αρχίζουν και τελειώνουν μ' ένα αποκλειστικό σκοπό. Την αύξηση του κέρδους χωρίς να νοιάζεται κανείς για το πώς θα έρθει αυτή. Αρκεί να έρθει... Τα τεκταινόμενα την Κυριακή το βράδυ δεν ήταν αυτόνομα ή μεμονωμένα. Απλώς ήταν συνέχεια... Ποτέ οι ηγήτορες δε φρόντισαν να δώσουν ένα ουσιαστικό τέλος, γιατί απλώς αυτή η κατάσταση τους εξυπηρετεί....