Μόνο θλίψη μπορεί να δημιουργεί για τη χώρα μας η σημερινή Παγκόσμια Μέρα Υγροτόπων, καθώς οι περισσότεροι υγροβιότοποι έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους και οδηγούνται σε εξαφάνιση, όπως αυτός της Κορώνειας, ή καταστρέφονται συνειδητά όπως αυτός του Σχοινιά Μαραθώνα στο όνομα της νέας «μεγάλης ιδέας» των Ολυμπιακών Αγώνων 2004.

Λιγότερο γνωστή είναι η περίπτωση της λίμνης Κορώνειας, η οποία από το 1974 είχε ενταχθεί στον κατάλογο της συνθήκης Ραμσάρ. Αντί όμως να προστατευτεί, σήμερα έχει παντελώς εξαφανιστεί, αφού όλες οι κυβερνήσεις από τότε εξάντλησαν κάθε όριο αδιαφορίας. Το 1987 μάλιστα είχε εκπονηθεί σχέδιο για τη διάσωση της λίμνης το οποίο ουδέποτε εφαρμόστηκε, αν και από το 1995 είχε δείξει τα πρώτα σημάδια κατάρρευσης, που συνοδεύτηκε από την εξαφάνιση των ψαριών...

Σε τραγική κατάσταση βρίσκονται και οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους εννέα υγροβιότοπους της χώρας που προστατεύονται από τη συνθήκη Ραμσάρ, ενώ η υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου σε μια επίδειξη θράσους, σε μήνυμά της αναφέρει περίπου ως... κατόρθωμα ότι τρεις από αυτοί εξαιρέθηκαν από τον κατάλογο των υγροτόπων που απειλούνται με υποβάθμιση!