Σάββατο 25 Γενάρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
«Οχι» στον πόλεμο του πετρελαίου

«Αν οι Γάλλοι και οι Ρώσοι θέλουν να έχουν πρόσβαση στην εκμετάλλευση και στα δικαιώματα εκμετάλλευσης του πετρελαίου μετά τον Χουσεΐν, θα πρέπει επίσης να συμμετάσχουν στις στρατιωτικές προσπάθειες και στις δαπάνες για την απομάκρυνση του Σαντάμ Χουσεΐν από την εξουσία». Δεν μπορούσε να είναι περισσότερο διαφωτιστικός ο προεδρεύων της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας Ρίτσαρντ Λούγκαρ, στη δήλωση που έκανε προχτές στο Γαλλικό πρακτορείο. Περισσότερο «διπλωμάτης» ο Κόλιν Πάουελ διευκρίνισε ότι μετά τον πόλεμο κατά του Ιράκ όσον αφορά το πετρέλαιο της χώρας, «θα διαφυλαχτεί και θα χρησιμοποιηθεί για το λαό του Ιράκ», τον οποίο όμως θα εκφράζουν... οι ΗΠΑ ως δύναμη κατοχής!

Τι κρύβεται, λοιπόν, πίσω από την τελευταία φραστική ρήξη μεταξύ ΗΠΑ και των «γηραιών» συμμάχων τους στην ΕΕ; Πώς ερμηνεύεται η «απροθυμία» κυρίως του γαλλογερμανικού άξονα να συστρατευτεί, όπως σε όλες τις μέχρι τώρα στρατιωτικές επεμβάσεις της νέας τάξης (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, «Καταιγίδα της Ερήμου» κ.α.); Οι απαντήσεις είναι ευνόητο ότι πρέπει να αναζητηθούν, πέρα από τα προσχηματικά περί «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», ύπαρξης όπλων μαζικής καταστροφής και άλλες τέτοιες αστειότητες. Κατ' αρχήν είναι γεγονός ότι ένας «μονομερής» (από τους Αμερικανοβρετανούς) πόλεμος κατά του Ιράκ, δεν είναι επιθυμητός από τις περισσότερες κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ, ακριβώς επειδή θίγει συμφέροντα των πολυεθνικών τους (συναφθέντα συμβόλαια πετρελαίου, επενδύσεις κλπ.), τα οποία είναι ευνόητο ότι θα ακυρωθούν από ένα νέο αμερικανοκίνητο καθεστώς στο Ιράκ. Επίσης ο έλεγχος των ενεργειακών αποθεμάτων από τις ΗΠΑ - μετά το Ιράκ, «σειρά» φαίνεται να παίρνουν το Ιράν και η Σαουδική Αραβία, ενώ υπό κατοχή θα βρίσκονται και οι χώρες του Καυκάσου - θα κρατά τους Ευρωπαίους συμμάχους «φόρου υποτελείς» στην αμερικανική αυτοκρατορία, ακυρώνοντας εν τη γενέσει τους τα μεγαλεπήβολα σχέδια των «Ευρωπαίων» για ανάδειξη σε οικονομική υπερδύναμη (σε πρώτη φάση).

Η «ανυπακοή», λοιπόν, των κυβερνήσεων της Γαλλίας και της Γερμανίας έχει ημερομηνία λήξης και εξαρχής δεν είχε στόχο την ανατροπή του πολέμου κατά του Ιράκ, αλλά το παζάρεμα για τη λεία του πολέμου. Οι ΗΠΑ, μάλλον θα τους αναγνωρίσουν ένα μερίδιο, με αντάλλαγμα τη διατήρηση της «ενότητας της συμμαχίας». Η κόντρα, ωστόσο, μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ, φανερή και κρυφή, θα συνεχιστεί με αυξημένους ρυθμούς, καθώς οι «Ευρωπαίοι» θέλουν να ενισχύσουν την «αυτονομία» τους από το υπερατλαντικό αφεντικό και να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο στη μοιρασιά των αγορών. Οι λαοί όμως δεν μπορούν να στοιχηθούν πίσω από τον ένα ή τον άλλο πλανητικό δυνάστη ούτε να επιτρέψουν να τους διαιρέσουν για χάρη των συμφερόντων των πολυεθνικών και του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος. Η ιστορική πείρα άλλωστε διδάσκει ότι όταν τα βουβάλια τσακώνονται στο βάλτο, την πληρώνουν τα βατράχια...


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ