Συμφωνία που αγγίζει την ταύτιση μεταξύ των παρατάξεων της πλειοψηφίας στην ΑΔΕΔΥ καταγράφτηκε χτες κατά τη διάρκεια των εργασιών της πρώτης ετήσιας διάσκεψής της, η οποία ολοκληρώνεται σήμερα. Συμφωνία στο πλαίσιο, στα αιτήματα και στον τρόπο δράσης, με επιμέρους διαφοροποιήσεις που δεν αναιρούν τη συνολική συναίνεση. Στην αντίθετη όχθη, οι ταξικές δυνάμεις «εμβόλισαν» τον απολογιστικό χαρακτήρα της συζήτησης και τις γενικότητες για το πρόγραμμα δράσης των επόμενων μηνών, σημαίνοντας συναγερμό για την επιτυχία της 24ωρης πανδημοσιοϋπαλληλικής απεργίας στις 5 του Δεκέμβρη.

«Καλούμε όλες τις παρατάξεις να συγκριθούμε στο ποιος θα ενημερώσει περισσότερους εργαζόμενους για την απεργία, στο ποιος θα φέρει περισσότερους εργαζόμενους στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Μακάρι να μας ξεπεράσετε, το θέλουμε, θα το αναγνωρίσουμε δημόσια», τόνισε στην κεντρική του ομιλία ο Δ. Αγκαβανάκης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ.

Στην εισήγηση και στις κεντρικές τοποθετήσεις των παρατάξεων την πρώτη μέρα της διάσκεψης, στην οποία συμμετέχουν συνδικαλιστικά στελέχη από όλη την Ελλάδα, η απεργία ήταν ένα μόνον από τα σημεία που θίχτηκαν. Και ενώ κανείς από τους εκπροσώπους των παρατάξεων ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και ΣΥΝ δε δίστασε να υπερθεματίσει για την ανάγκη επιτυχίας της απεργίας, η εκδήλωση δεν είχε τον αγωνιστικό χαρακτήρα που θα περίμενε κανείς να διακρίνει μια τέτοιου μεγέθους συνδικαλιστική σύναξη 8 μέρες από μια κινητοποίηση όλου του κλάδου. Επιπρόσθετα, το γεγονός ότι Ομοσπονδίες του δημοσίου δεν έχουν πάρει ακόμη απόφαση συμμετοχής στην απεργία δείχνει ότι αυτή τη φορά εκφράζεται πιο έντονα μια προσπάθεια απαξίωσης του αγώνα. Αυτή η πραγματικότητα ενεργοποιεί ακόμη περισσότερο τις δυνάμεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, προκειμένου οι εργαζόμενοι να απορρίψουν τις θεωρίες αναποτελεσματικότητας που σπέρνονται στους χώρους δουλιάς και να βάλουν τη δική τους σφραγίδα στην απεργία της ερχόμενης Πέμπτης.

Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Σπ. Παπασπύρος, υπερασπίστηκε τη μέχρι τώρα τακτική της ΑΔΕΔΥ, προαναγγέλλοντας παρεμβάσεις της για τα ζητήματα της κοινωνικής πολιτικής και των δαπανών, τα θέματα ειρήνης, τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης κ.ά. Στην ιεράρχηση των ζητημάτων συμφώνησαν τόσο ο Γ. Αντωνάκος, από τη ΔΑΚΕ, όσο και ο Η. Βρετάκος, από την «Αυτόνομη Παρέμβαση», με επιμέρους παρατηρήσεις. Στα ζητήματα της δημόσιας διοίκησης αναφέρθηκε ο γραμματέας της ΑΔΕΔΥ, Η. Ηλιόπουλος, και στα μισθολογικά ο αντιπρόεδρος, Κ. Παπαντωνίου.

Τις τοποθετήσεις αυτές τις έκρινε άμεσα ο Δ. Αγκαβανάκης στην τοποθέτησή του, βάζοντας και το πλαίσιο πάλης που προβάλλει το ΠΑΜΕ: «Εγινε περιγραφή των προβλημάτων, αλλά και η καλύτερη περιγραφή μικρή αξία έχει. Αυτό που χρειάζεται είναι να εντοπίζουμε τις αιτίες των προβλημάτων για να βαδίζουμε σωστά, να παλεύουμε σωστά και να διεκδικούμε σωστά. Αυτή είναι και η διαφορά του ΠΑΜΕ και της "Ταξικής Δημοσιοϋπαλληλικής Συσπείρωσης" από τις άλλες παρατάξεις. Αναζητούμε τις αιτίες και παλεύουμε για την ανατροπή, γιατί αυτό το σύστημα δεν παίρνει από "μπαλώματα" και διορθώσεις».

Το στέλεχος του ΠΑΜΕ έβαλε ως άξονες τα ζητήματα της επικείμενης επίθεσης στο Ιράκ, το Κυπριακό, τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις στη δημόσια διοίκηση, τον κρατικό προϋπολογισμό, τη σύνδεση μισθού- παραγωγικότητας, το Ασφαλιστικό, τον εντεινόμενο αυταρχισμό. «Ολα αυτά τα ζητήματα συνδέονται», πρόσθεσε ο Δ. Αγκαβανάκης, για να τονίσει ότι οι επιδιώξεις του κεφαλαίου υπηρετούνται από την κυβέρνηση και από αποφάσεις που ψηφίστηκαν και υποστηρίχτηκαν από κόμματα και συνδικαλιστικές δυνάμεις.

Τόνισε επίσης ότι στην επερχόμενη απεργία πρέπει να δοθεί ένα μήνυμα στην κυβέρνηση, ότι «δεν υποχωρούμε, δε γονατίζουμε, δε συμβιβαζόμαστε και αντιστεκόμαστε στο σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής, πηγαίνοντας μέχρι το τέλος».

Κάνοντας τα λόγια πράξεις, τα στελέχη του ΠΑΜΕ Γ. Παπαναής, Δ. Αγκαβανάκης, Μ. Τενές, Μ. Βορτελίνος και Λ. Μεθωνιού θα περιοδεύσουν και αύριο σε χώρους δουλιάς στο Δήμο Ζεφυρίου, σε Πανεπιστήμια, στο Δήμο Αθήνας στην υπηρεσία πρασίνου στο Γουδί, στο Δήμο Πετρούπολης και στο Νοσοκομείο «Αγία Ολγα», αντίστοιχα, με στόχο όσο το δυνατόν περισσότεροι υπάλληλοι να πάρουν μέρος στην απεργία και να διαδηλώσουν ενάντια στο σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής που τους πλήττει ήδη άμεσα.