H δικαιοσύνη είναι ταξική, είναι εργαλείο στα χέρια της αστικής τάξης, τα συμφέροντα της οποίας εξυπηρετεί και γι' αυτό κηρύσσει όλες τις απεργίες των εργαζομένων παράνομες και καταχρηστικές, ενώ αντίθετα καλύπτει και δεν τιμωρεί τις κραυγαλέες παρανομίες των εργοδοτών. Και αυτό δε θα αλλάξει, αν δεν αλλάξουν οι συσχετισμοί σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.

Την παραπάνω διαπίστωση υποστήριξαν με θέρμη και επιχειρήματα εργάτες και συνδικαλιστές που παρακολούθησαν τη συζήτηση που οργάνωσε την Τετάρτη το βράδυ το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης στη μεγάλη αίθουσά του, με θέμα «Απονομή της Δικαιοσύνης στις Εργατικές και Συλλογικές Διαφορές».

Τόσο ο πρόεδρος του ΕΚΘ Ν. Γιαννόπουλος όσο και οι άλλοι εισηγητές από το δικαστικό και δικηγορικό σώμα και ο καθηγητής Α. Καζάκος της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, παραδέχτηκαν ότι υπάρχει μια μεταστροφή των δικαστικών αποφάσεων και της νομολογίας σε βάρος των εργαζομένων. Απέδωσαν όμως την καταφανή αυτή ανισότιμη μεταχείριση της εργατικής τάξης σε «αδυναμίες και δυσλειτουργίες του συστήματος απονομής δικαιοσύνης».

Ο καθηγητής Α. Καζάκος παραδέχτηκε ότι το Εργατικό Δίκαιο αποδυναμώνεται και το Ποινικό Δίκαιο και οι μηχανισμοί καταστολής ενισχύονται. Μάλιστα, τόνισε ότι οι εργαζόμενοι «έχουν νιώσει στο πετσί τους» την κατάσταση αυτή, που όμως την απέδωσε σε δυσλειτουργία του συστήματος. Σε άλλο σημείο παραδέχτηκε ότι «διευρύνεται υπερβολικά το διευθυντικό δικαίωμα σε σημείο που ο εργοδότης να γίνεται ο κυρίαρχος των σχέσεων εργασίας». Παρ' όλα αυτά έμεινε στις διαπιστώσεις αυτές, όπως και οι άλλοι εισηγητές, που υποστήριξαν ότι με νομοθετικές ρυθμίσεις και διοικητικές αλλαγές στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης, η κατάσταση θα μπορούσε να αλλάξει.

Εντελώς διαφορετική άποψη είχαν οι εργαζόμενοι και συνδικαλιστές που έφεραν σωρεία επιχειρημάτων και συγκεκριμένων περιπτώσεων, για να αποδείξουν ότι το πρόβλημα της δικαιοσύνης είναι πολιτικό και το σύστημα δικαιοσύνης λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργεί γιατί εξυπηρετεί τα ταξικά συμφέροντα της άρχουσας τάξης και οι όποιες δυσλειτουργίες του είναι σκόπιμη επιλογή των κρατούντων για να διευκολύνεται η καταπίεση των εργαζομένων.

Η συντριπτική πλειοψηφία των εργατών που πήραν μέρος στη συζήτηση υποστήριξαν ότι μόνο με τον μαζικό ταξικό τους αγώνα, τη συσπείρωση και την αλληλεγγύη τους οι εργαζόμενοι μπορούν να βάλουν φραγμό στις αυθαιρεσίες του κράτους και της εργοδοσίας. Ο γραμματέας του ΕΚΘ Θ. Κυριακίδης και στέλεχος του ΠΑΜΕ σημείωσε ότι «η μόνη απάντηση είναι η όξυνση της ταξικής πάλης, η πολιτικοποίηση των λαϊκών αγώνων για ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, για αλλαγή συσχετισμών σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, για δικαιοσύνη πραγματική προς όφελος του λαού».

Με τη γνώμη των εργαζομένων συντάχθηκε και ο παλαίμαχος δικηγόρος και πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης Θανάσης Γιαννούσης, που τόνισε ότι ο εργατικός κώδικας χρειάζεται ριζικό επαναπροσδιορισμό και ότι εχθρός των εργαζόμενων είναι η Πολιτεία, το πολιτικό σύστημα, που καθορίζει τους όρους και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αποδίδεται δικαιοσύνη. Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί αυτό το εχθρικό σύστημα, υπογράμμισε ο Θ. Γιαννούσης, είναι ο επίμονος, καθημερινός αγώνας των εργαζομένων, όχι στις αίθουσες των δικαστηρίων, αλλά στους χώρους δουλιάς και στους δρόμους, εκεί που δίνονται οι μεγάλες μάχες, που καθορίζουν την εξέλιξη των πραγμάτων.