Την άμεση και επιτακτική ανάγκη του εκδημοκρατισμού του ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος έφερε επιτακτικά στο προσκήνιο το χτεσινό Γενικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, το οποίο οι υπάλληλοι των εφοπλιστών και της κυβέρνησης, και για την ακρίβεια οι συνδικαλιστές των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ, φρόντισαν να το μετατρέψουν σε μία κακοστημένη οπερέτα, προκειμένου να αποσπάσουν αποφάσεις τέτοιες που καταδικάζουν την Ομοσπονδία στο δρόμο του συμβιβασμού, της υποταγής και της συναλλαγής με το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Η νοθεία, οι αντιδημοκρατικές, συνοπτικές και εκφυλιστικές διαδικασίες, που πρυτάνευσαν σε όλη τη διάρκεια του συμβουλίου, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αυταπάτης στους ναυτεργάτες ότι, όσο οι εργατοπατέρες θα κατέχουν τις καρέκλες στην Ομοσπονδία, τόσο θα «αλωνίζουν» οι εφοπλιστές και οι πολιτικοί τους υπηρέτες, «πετσοκόβοντας» θέσεις εργασίας, ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Αλλωστε, επιπλέον απόδειξη για το ρόλο της ΠΝΟ αποτελεί και το γεγονός ότι το Γενικό Συμβούλιο συγκλήθηκε στην αίθουσα των εκδηλώσεων του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας!

Ειδικότερα, το ίδιο το Σώμα του Συμβουλίου αποτέλεσε ένα εξάμβλωμα. Από τους 78 αντιπροσώπους που συμμετείχαν (σε σύνολο 86), άλλοι ήταν εκλεγμένοι με το σύστημα της απλής αναλογικής, άλλοι με το καλπονοθευτικό πλειοψηφικό, ενώ υπήρξαν και ορισμένοι - διαπιστώθηκαν τουλάχιστον τρεις - που συμμετείχαν εντελώς αυθαίρετα, καθώς είχαν ...διοριστεί (!) από αντιπροσώπους που δεν μπορούσαν να συμμετέχουν! Επιπλέον επιβλήθηκε και ο αναχρονιστικός και άκρως αντιδημοκρατικός περιορισμός του ενός δεκάτου, που περιορίζει τον αριθμό των αντιπροσώπων των μεγάλων ναυτεργατικών Ενώσεων. Ετσι, ενώ, για παράδειγμα, η ΠΕΜΕΝ και η Ενωση Πλοιάρχων εκλέγουν από 23 αντιπροσώπους, στο συμβούλιο έγιναν δεκτοί οι 13! Αυτό το Σώμα, εκτός όλων των άλλων, ανέλαβε να προετοιμάσει και το 26ο Συνέδριο της ΠΝΟ, που, όπως αποφασίστηκε, θα γίνει στις 3 και 4 Δεκέμβρη, προδιαγράφοντας έτσι τις αποφάσεις του.

Τις ...«εργασίες» άνοιξε ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Γιάννης Χαλάς, παρουσιάζοντας τον απολογισμό δράσης. Ενα κείμενο, που έφερε ανάγλυφο το εφοπλιστικό αποτύπωμα, καθώς δεν περιείχε λέξη για τα ναυτεργατικά προβλήματα, ενώ εξυμνούσε τον κυβερνητικό νόμο για την αύξηση των συντάξεων. Νόμος, που είναι πολύ μακριά ακόμα και από προηγούμενες αποφάσεις της ίδιας της Ομοσπονδίας.

Η φωνή των ναυτεργατών στο Συμβούλιο ακούστηκε μόνον όταν το λόγο πήραν οι συνδικαλιστές της «Ναυτεργατικής Συνδικαλιστικής Κίνησης». Χαρακτηριστικά ήταν όσα είπε ο Γιάννης Μανουσογιαννάκης, πρόεδρος του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ. Αφού ξεκαθάρισε ότι «εμείς δε νομιμοποιούμε αυτό το Σώμα», επισήμανε: «Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι αυτό το Σώμα θα πάρει έστω και μία απόφαση, που θα φέρνει τους ναυτεργάτες ένα βήμα μπροστά. Να είστε σίγουροι ότι τα όσα διαδραματίζονται εδώ μέσα τα καταθέτουμε όλα σ' αυτούς που βγάζουν τίμια το ψωμί τους μέσα στα καράβια, στους ναυτεργάτες, που αργά ή γρήγορα θα δώσουν τη λύση που πρέπει, ώστε εδώ να εκπροσωπούνται αυτοί και όχι οι εφοπλιστές».

Ανάλογα, ο Γιώργος Τούσσας, πρόεδρος της ΠΕΜΕΝ, παίρνοντας στη συνέχεια το λόγο, υπογράμμισε: «Και εδώ συγκρούονται δύο τακτικές. Από τη μια, είναι οι δυνάμεις που εκφράζουν την τακτική του συμβιβασμού, της υποταγής στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και, από την άλλη, οι δυνάμεις που προετοιμάζουν τη σύγκρουση και της ρήξη με τους εφοπλιστές, συνολικά το μεγάλο κεφάλαιο και τους πολιτικούς του υπηρέτες. Είναι τεράστιες οι ευθύνες απέναντι στους ναυτεργάτες και συνολικά στην εργατική τάξη αυτών, που τώρα εδώ μέσα υποστηρίζουν αυτό το "μόρφωμα" που είναι διαμορφωμένο στην ΠΝΟ 28 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, το οποίο έχει, από τη μια, οξύνει δραματικά τα προβλήματα της ναυτεργατικής οικογένειας και, από την άλλη, φροντίζει ώστε οι εφοπλιστές να συσσωρεύουν συνεχώς περισσότερα υπερκέρδη».

Ο συνδικαλιστής υπενθύμισε την υπονομευτική στάση της πλειοψηφίας της ΠΝΟ σε κάθε ναυτεργατικό αγώνα, με αποκορύφωμα το ξεπούλημα της μεγαλειώδους απεργίας του περασμένου Ιούνη την πιο κρίσιμη στιγμή και, συγκεκριμένα, όταν η κυβέρνηση επέβαλε το φασιστικό μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης σε βάρος των ναυτεργατών. Κατέληξε, τονίζοντας ότι ο αγώνας των δυνάμεων της ΝΣΚ, της ΠΕΜΕΝ και του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ θα ενταθεί για να σπάσει ο συνδετικός κρίκος της ΠΝΟ με τους εφοπλιστές, για να εκδημοκρατιστεί το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, η ναυτική νομοθεσία με την επέκταση του ν.1264/82 και στους ναυτεργάτες.