Η αντίληψη της «Συμπαράταξης για την Αθήνα» για τον πολιτισμό βρίσκεται σε αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτήν της σημερινής δημοτικής αρχής, η οποία αντιλαμβάνεται τον πολιτισμό ως άθροισμα εκδηλώσεων για την εξυπηρέτηση διαφόρων σκοπιμοτήτων και για την αναπαραγωγή της κυρίαρχης ιδεολογίας. Μιας ιδεολογίας που ενισχύει την εμπορευματοποίηση των πολιτιστικών προϊόντων, αγνοεί τις κοινωνικές αξίες, όπως η ειρήνη, η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα. Που ταυτίζει τον πολιτισμό με μια άπλετα φωταγωγημένη πόλη, με συναυλίες για μαζική κατανάλωση, μακριά από τις γειτονιές, τους κατοίκους τους και τους πολιτιστικούς φορείς τους, με πολυδάπανες εκδόσεις για λίγους, με μουσικά σύνολα, χωρίς κατάλληλη συγκρότηση και χωρίς χώρο δοκιμών, με μπάντα που χρησιμοποιείται μόνο για λιτανείες, παρελάσεις και απόδοση τιμών, με κατασκευές και εκδηλώσεις που προσβάλλουν το μέτρο, την αισθητική, τη μνήμη και την ιστορική κληρονομιά της πόλης.

Οι πολιτισμένοι χορηγοί της Ολυμπιάδας, Η Πολιτιστική Ολυμπιάδα που, όπως λένε οι αρμόδιοι, είναι μια «ελληνική πρωτοβουλία», στην πραγματικότητα είναι δημιούργημα ενός παζαριού ανάμεσα στην κυβέρνηση, την «Αθήνα 2004», τη ΔΟΕ και τις πολυεθνικές χορηγούς των «Αθανάτων» της Λοζάνης. Είναι χαρακτηριστικό ότι «αν δεν εγκρίνει η ΔΟΕ το περιεχόμενο των εκδηλώσεων, τότε δεν μπορεί να γίνει Πολιτιστική Ολυμπιάδα», όπως προβλέπει και το μνημόνιο μεταξύ της «Αθήνα 2004» και του υπουργείου Πολιτισμού. Στο πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων, που οργανώνονται πλέον μόνο για χάρη των διαφημιστών, των χορηγών, των κερδοσκόπων, του θεάματος, ο Πολιτισμός είναι ένα ακόμα αντικείμενο προς πώληση και εκμετάλλευση.

Αντίθετα, λοιπόν, για τη «Συμπαράταξη» ο πολιτισμός είναι:

• Δικαίωμα και ανάγκη για κάθε κάτοικο αυτής της πόλης και περιλαμβάνει όλες τις εκφράσεις της ζωής. Δεν είναι θέαμα, για να εντυπωσιάζει παθητικούς δέκτες, αλλά βίωμα με δημιουργική συμμετοχή.
• Διατήρηση και ανάπτυξη της μνήμης, της ιστορίας και των αγώνων των κατοίκων της πόλης.

• Σύσταση γνωμοδοτικής επιτροπής από εκπροσώπους των αρμόδιων φορέων (Εικαστικό Επιμελητήριο, Ε.Μ. Πολυτεχνείο, Αρχαιολογική Υπηρεσία, Οργανισμός Αθήνας ΤΕΕ κλπ.) που θα διατυπώνει αιτιολογημένη άποψη για τις σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις στην πόλη, ώστε να σταματήσει η αισθητική αλλοτρίωση, η προχειρότητα, η αποθέωση του «κιτς», που αποτελεί το αισθητικό πρότυπο της σημερινής δημοτικής αρχής.
• Διαμόρφωση συνθηκών και υποδομής, για να απολαμβάνουν το δικαίωμα στον πολιτισμό και στην τέχνη όλοι οι κάτοικοι της πόλης και ιδιαίτερα οι νέοι. Με αρμοδιότητες και πόρους στα διαμερίσματα και με ενίσχυση και αξιοποίηση των τοπικών πολιτιστικών φορέων. Ενθάρρυνση, ενίσχυση, ανάδειξη και προβολή της ερασιτεχνικής δημιουργίας στις γειτονιές και συστηματική επαφή του καλλιτέχνη με τον κάτοικο της γειτονιάς στο σύλλογο, στο δρόμο, στην κοινή δράση.
• Ενίσχυση της καλλιτεχνικής παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, για τη διαμόρφωση μιας αισθητικής του μέτρου, της απλότητας, του σεβασμού στο περιβάλλον.
• Ανάδειξη των στοιχείων του πολιτισμού του κόσμου της δουλιάς και δημιουργία Μουσείου της Εργασίας, σε συνεργασία με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις της Αθήνας.
• Η υπεράσπιση των μνημείων και των παραδοσιακών λειτουργιών της πόλης.