Κι ανάμεσα σε όλους όσοι θεώρησαν ότι η εξελισσόμενη υπόθεση της «17 Ν» αποτελεί μια καλή ευκαιρία, για να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους με την Αριστερά και το ΚΚΕ, νάσου και ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος. Τι έχει προσφέρει η Αριστερά σ' αυτόν τον τόπο, αναρωτιέται με χτεσινό του άρθρο στα «Νέα». Τίποτε, το θετικό, απαντά ο ίδιος. Η κληρονομιά της Αριστεράς είναι «κατά βάση αρνητική - επικεντρωμένη στις διώξεις που δέχτηκε». Και δεν παραλείπει, βέβαια, να σημειώσει με νόημα: «Μέχρι σήμερα η Αριστερά και οι ταγοί της εξασφάλιζαν μια περίεργη ασυλία μέσα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα».

Και δεν περιμένουμε, βέβαια, από τον Ανδριανόπουλο, να αναγνωρίσει τον υπαρκτό, αδιαμφισβήτητο και αναντικατάστατο ρόλο του ΚΚΕ και του αριστερού κινήματος της χώρας μας, σε οποιαδήποτε προοδευτική και ωφέλιμη για το λαό κατάκτηση, εδώ κι ένα περίπου αιώνα. Για να μην αναφερθούμε στις αντίστοιχες των δυο παρατάξεων (ΚΚΕ και Δεξιάς) ιστορίες, στα ζητήματα εθνικής ανεξαρτησίας και δημοκρατίας, την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης, της εφτάχρονης χούντας και όποτε, τέλος πάντων, χρειάστηκε να σωθεί η τιμή και η ιστορία αυτής της χώρας. Ακόμη και η αναγνώριση των «παράλογων(!) διώξεων», πολλή του πέφτει.